< Lamentations 5 >

1 Remember, Yahweh, what has come on us. Look, and see our reproach.
Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.
2 Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to aliens.
Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.
3 We are orphans and fatherless. Our mothers are as widows.
Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.
4 We must pay for water to drink. Our wood is sold to us.
Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.
5 Our pursuers are on our necks. We are weary, and have no rest.
Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.
6 We have given our hands to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.
I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.
7 Our fathers sinned, and are no more. We have borne their iniquities.
Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.
8 Servants rule over us. There is no one to deliver us out of their hand.
Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.
9 We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness.
E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.
10 Our skin is black like an oven, because of the burning heat of famine.
Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.
11 They ravished the women in Zion, the virgins in the cities of Judah.
Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.
12 Princes were hanged up by their hands. The faces of elders were not honored.
Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.
13 The young men carry millstones. The children stumbled under loads of wood.
Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.
14 The elders have ceased from the gate, and the young men from their music.
Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.
15 The joy of our heart has ceased. Our dance is turned into mourning.
Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
16 The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!
Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!
17 For this our heart is faint. For these things our eyes are dim:
Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
18 for the mountain of Zion, which is desolate. The foxes walk on it.
për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.
19 You, Yahweh, remain forever. Your throne is from generation to generation.
Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.
20 Why do you forget us forever, and forsake us for so long a time?
Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?
21 Turn us to yourself, Yahweh, and we will be turned. Renew our days as of old.
Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.
22 But you have utterly rejected us. You are very angry against us.
Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

< Lamentations 5 >