John 4
1 Therefore when the Lord knew that the Pharisees had heard that Jesus was making and baptizing more disciples than John
| وقتی عیسی فهمید که فریسی‌ها شنیده‌اند او بیشتر از یحیی مردم را تعمید می‌دهد و پیروان بیشتری یافته است |
2 (although Jesus himself didn’t baptize, but his disciples),
| (البته شاگردان عیسی مردم را تعمید می‌دادند، نه خود او)، |
3 he left Judea and departed into Galilee.
| یهودیه را ترک گفت و به جلیل بازگشت. |
4 He needed to pass through Samaria.
| برای رفتن به جلیل، لازم بود عیسی از سامره بگذرد. |
5 So he came to a city of Samaria called Sychar, near the parcel of ground that Jacob gave to his son Joseph.
| در طول راه، در سامره، به دهکده‌ای رسید به نام سوخار، نزدیک به قطعه زمینی که یعقوب به پسر خود، یوسف، داده بود. |
6 Jacob’s well was there. Jesus therefore, being tired from his journey, sat down by the well. It was about the sixth hour.
| چاه یعقوب در آنجا قرار داشت، و عیسی خسته از سفر، در کنار چاه نشست. حدود ظهر بود. |
7 A woman of Samaria came to draw water. Jesus said to her, “Give me a drink.”
| چیزی نگذشت که زنی سامری سر رسید تا از چاه آب بکشد. عیسی به او فرمود: «کمی آب به من بده.» |
8 For his disciples had gone away into the city to buy food.
| (شاگردانش برای خرید خوراک، به دهکده رفته بودند.) |
9 The Samaritan woman therefore said to him, “How is it that you, being a Jew, ask for a drink from me, a Samaritan woman?” (For Jews have no dealings with Samaritans.)
| آن زن تعجب کرد، زیرا یهودیان با سامریان معاشرت نمی‌کنند؛ پس به عیسی گفت: «چطور تو که یهودی هستی، از من که سامری‌ام آب می‌خواهی؟» |
10 Jesus answered her, “If you knew the gift of God, and who it is who says to you, ‘Give me a drink,’ you would have asked him, and he would have given you living water.”
| عیسی جواب داد: «اگر می‌دانستی که خدا چه هدیهٔ عالی می‌خواهد به تو بدهد و اگر می‌دانستی که من کیستم، آنگاه از من آب زنده می‌خواستی.» |
11 The woman said to him, “Sir, you have nothing to draw with, and the well is deep. So where do you get that living water?
| زن گفت: «تو که دَلوْ و طناب نداری و چاه هم که عمیق است؛ پس این آب زنده را از کجا می‌آوری؟ |
12 Are you greater than our father Jacob, who gave us the well and drank from it himself, as did his children and his livestock?”
| مگر تو از جد ما یعقوب بزرگتری؟ چگونه می‌توانی آب بهتر از این به ما بدهی، آبی که یعقوب و پسران و گلهٔ او از آن می‌نوشیدند؟» |
13 Jesus answered her, “Everyone who drinks of this water will thirst again,
| عیسی جواب داد: «مردم با نوشیدن این آب، باز هم تشنه می‌شوند. |
14 but whoever drinks of the water that I will give him will never thirst again; but the water that I will give him will become in him a well of water springing up to eternal life.” (aiōn g165, aiōnios g166)
| ولی کسی که از آبی که من می‌دهم بنوشد، هرگز تشنه نخواهد شد، بلکه آن آب در او تبدیل به چشمه‌ای جوشان خواهد شد و به او زندگی جاوید خواهد بخشید.» (aiōn g165, aiōnios g166) |
15 The woman said to him, “Sir, give me this water, so that I don’t get thirsty, neither come all the way here to draw.”
| زن گفت: «آقا، خواهش می‌کنم قدری از آن آب به من بده تا دیگر تشنه نشوم و مجبور نباشم هر روز این راه را بیایم و برگردم.» |
16 Jesus said to her, “Go, call your husband, and come here.”
| ولی عیسی فرمود: «برو و شوهرت را بیاور.» |
17 The woman answered, “I have no husband.” Jesus said to her, “You said well, ‘I have no husband,’
| زن جواب داد: «شوهر ندارم.» عیسی فرمود: «راست گفتی. |
18 for you have had five husbands; and he whom you now have is not your husband. This you have said truly.”
| تا به حال پنج بار شوهر کرده‌ای، و این مردی که اکنون با او زندگی می‌کنی، شوهر تو نیست. عین حقیقت را گفتی!» |
19 The woman said to him, “Sir, I perceive that you are a prophet.
| زن که مات و مبهوت مانده بود، گفت: «آقا، می‌بینم که نبی هستی!» |
20 Our fathers worshiped in this mountain, and you Jews say that in Jerusalem is the place where people ought to worship.”
| و بی‌درنگ موضوع گفتگو را عوض کرده، گفت: «چرا شما یهودیان اینقدر اصرار دارید که فقط اورشلیم را محل پرستش خدا بدانید، در صورتی که ما سامریان مثل اجدادمان این کوه را محل عبادت می‌دانیم؟» |
21 Jesus said to her, “Woman, believe me, the hour is coming when neither in this mountain nor in Jerusalem will you worship the Father.
| عیسی جواب داد: «ای زن، سخنم را باور کن. زمانی می‌رسد که پدر را نه بر این کوه خواهید پرستید و نه در اورشلیم. |
22 You worship that which you don’t know. We worship that which we know; for salvation is from the Jews.
| شما سامریان دربارهٔ کسی که می‌پرستید چیزی نمی‌دانید، اما ما یهودیان او را می‌شناسیم، زیرا نجات از طریق قوم یهود فرا می‌رسد. |
23 But the hour comes, and now is, when the true worshipers will worship the Father in spirit and truth, for the Father seeks such to be his worshipers.
| اما زمانی می‌آید، و در واقع همین الان آمده است، که پرستندگان راستین، پدر را به روح و راستی پرستش خواهند کرد. پدر طالب چنین پرستندگانی است. |
24 God is spirit, and those who worship him must worship in spirit and truth.”
| زیرا خدا روح است، و هر که بخواهد او را بپرستد، باید به روح و راستی بپرستد.» |
25 The woman said to him, “I know that Messiah is coming, he who is called Christ. When he has come, he will declare to us all things.”
| زن گفت: «من می‌دانم که مسیح به زودی می‌آید. شما یهودی‌ها هم این را قبول دارید، و وقتی او بیاید، همه چیز را برای ما روشن خواهد کرد.» |
26 Jesus said to her, “I am he, the one who speaks to you.”
| عیسی فرمود: «من که با تو سخن می‌گویم، همان مسیح هستم!» |
27 Just then, his disciples came. They marveled that he was speaking with a woman; yet no one said, “What are you looking for?” or, “Why do you speak with her?”
| در همین وقت، شاگردان عیسی از راه رسیدند و وقتی دیدند او با یک زن گفتگو می‌کند، تعجب کردند، ولی هیچ‌یک از ایشان جرأت نکرد بپرسد چرا با او صحبت می‌کند. |
28 So the woman left her water pot, went away into the city, and said to the people,
| آنگاه زن کوزهٔ خود را همان جا کنار چاه گذاشت و به شهر بازگشت و به مردم گفت: |
29 “Come, see a man who told me everything that I have done. Can this be the Christ?”
| «بیایید مردی را ببینید که هر چه تا به حال کرده بودم، به من بازگفت. فکر نمی‌کنید او همان مسیح باشد؟» |
30 They went out of the city, and were coming to him.
| پس مردم از ده بیرون ریختند تا عیسی را ببینند. |
31 In the meanwhile, the disciples urged him, saying, “Rabbi, eat.”
| در این میان، شاگردان اصرار می‌کردند که عیسی چیزی بخورد. |
32 But he said to them, “I have food to eat that you don’t know about.”
| ولی عیسی به ایشان گفت: «من خوراکی دارم که شما از آن خبر ندارید.» |
33 The disciples therefore said to one another, “Has anyone brought him something to eat?”
| شاگردان از یکدیگر پرسیدند: «مگر کسی برای او خوراک آورده است؟» |
34 Jesus said to them, “My food is to do the will of him who sent me and to accomplish his work.
| عیسی فرمود: «خوراک من این است که خواست خدا را به جا آورم و کاری را که به عهدهٔ من گذاشته است انجام دهم. |
35 Don’t you say, ‘There are yet four months until the harvest’? Behold, I tell you, lift up your eyes and look at the fields, that they are white for harvest already.
| آیا فکر می‌کنید وقت برداشت محصول چهار ماه دیگر، در آخر تابستان است؟ نگاهی به اطرافتان بیندازید تا ببینید که مزرعه‌های وسیعی از جانهای مردم برای درو آماده است. |
36 He who reaps receives wages and gathers fruit to eternal life, that both he who sows and he who reaps may rejoice together. (aiōnios g166)
| دروگران مزد خوبی می‌گیرند تا این محصول را در انبارهای آسمانی ذخیره کنند. چه برکت عظیمی نصیب کارنده و دروکننده می‌شود! (aiōnios g166) |
37 For in this the saying is true, ‘One sows, and another reaps.’
| این مَثَل، اینجا هم صدق می‌کند که دیگران کاشتند و ما درو کردیم. |
38 I sent you to reap that for which you haven’t labored. Others have labored, and you have entered into their labor.”
| من شما را می‌فرستم تا محصولی را درو کنید که زحمت کاشتنش را دیگران کشیده‌اند. زحمت را دیگران کشیده‌اند و محصول را شما جمع می‌کنید!» |
39 From that city many of the Samaritans believed in him because of the word of the woman, who testified, “He told me everything that I have done.”
| آن زن به هر که در آن شهر می‌رسید، سخنان عیسی را بازگو می‌کرد و می‌گفت: «این شخص هر چه تا به حال کرده بودم، به من بازگفت!» از این جهت، بسیاری از سامریان به عیسی ایمان آوردند. |
40 So when the Samaritans came to him, they begged him to stay with them. He stayed there two days.
| وقتی آنان به نزد عیسی رسیدند، خواهش کردند که نزدشان بماند. او نیز دو روز با ایشان ماند. |
41 Many more believed because of his word.
| در همین دو روز، بسیاری به سخنان او گوش دادند و به او ایمان آوردند. |
42 They said to the woman, “Now we believe, not because of your speaking; for we have heard for ourselves, and know that this is indeed the Christ, the Savior of the world.”
| آنگاه به آن زن گفتند: «ما دیگر فقط به خاطر سخن تو به او ایمان نمی‌آوریم، زیرا خودمان سخنان او را شنیده‌ایم و ایمان داریم که او نجا‌ت‌دهندۀ جهان است.» |
43 After the two days he went out from there and went into Galilee.
| بعد از دو روز، عیسی از آنجا به منطقۀ جلیل رفت، |
44 For Jesus himself testified that a prophet has no honor in his own country.
| چون همان‌طور که خود می‌گفت: «نبی در دیار خود مورد احترام نیست.» |
45 So when he came into Galilee, the Galileans received him, having seen all the things that he did in Jerusalem at the feast, for they also went to the feast.
| وقتی به جلیل رسید، مردم با آغوش باز از او استقبال کردند، زیرا در روزهای عید در اورشلیم، معجزات او را دیده بودند. |
46 Jesus came therefore again to Cana of Galilee, where he made the water into wine. There was a certain nobleman whose son was sick at Capernaum.
| همچنانکه در جلیل می‌گشت، بار دیگر به شهر قانا رفت، همان جایی که در جشن عروسی آب را تبدیل به شراب کرده بود. وقتی عیسی در آنجا به سر می‌برد، افسری که پسرش بیمار بود، از شهر کَفَرناحوم نزد او آمد. |
47 When he heard that Jesus had come out of Judea into Galilee, he went to him and begged him that he would come down and heal his son, for he was at the point of death.
| او شنیده بود که عیسی از ایالت یهودیه حرکت کرده و به جلیل رسیده است. پس به قانا آمده، عیسی را یافت و از او خواهش کرد تا بیاید و پسرش را شفا دهد، چون پسرش در آستانهٔ مرگ بود. |
48 Jesus therefore said to him, “Unless you see signs and wonders, you will in no way believe.”
| عیسی پرسید: «آیا تا معجزات بسیار نبینید، ایمان نخواهید آورد؟» |
49 The nobleman said to him, “Sir, come down before my child dies.”
| آن افسر التماس کرد و گفت: «سرورم، خواهش می‌کنم تا پسرم نمرده، بیا و او را شفا بده.» |
50 Jesus said to him, “Go your way. Your son lives.” The man believed the word that Jesus spoke to him, and he went his way.
| آنگاه عیسی فرمود: «برگرد به خانه؛ پسرت شفا یافته است.» آن مرد به گفتۀ عیسی اطمینان کرد و به شهر خود بازگشت. |
51 As he was going down, his servants met him and reported, saying “Your child lives!”
| هنوز در راه بود که خدمتکارانش به او رسیدند و با خوشحالی مژده داده، گفتند: «ارباب، پسرت خوب شد!» |
52 So he inquired of them the hour when he began to get better. They said therefore to him, “Yesterday at the seventh hour, the fever left him.”
| پرسید: «کی حالش بهتر شد؟» گفتند: «دیروز در حدود ساعت یک بعد از ظهر، ناگهان تب او قطع شد.» |
53 So the father knew that it was at that hour in which Jesus said to him, “Your son lives.” He believed, as did his whole house.
| پدر فهمید که این همان لحظه‌ای بود که عیسی فرمود: «پسرت شفا یافته است.» پس با تمام خانوادهٔ خود به عیسی ایمان آورد. |
54 This is again the second sign that Jesus did, having come out of Judea into Galilee.
| این دومین معجزهٔ عیسی بود که بعد از بیرون آمدن از یهودیه، در جلیل انجام داد. |
