Job 9
1 Then Job answered,
| ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: |
2 “Truly I know that it is so, but how can man be just with God?
| «ڕاستە، دەزانم کە وایە. جا چۆن مرۆڤ لەبەرچاوی خودا ڕاستودروست دەبێت؟ |
3 If he is pleased to contend with him, he can’t answer him one time in a thousand.
| ئەگەر بیەوێت مشتومڕی لەگەڵ بکات، ناتوانێت وەڵامی یەک لە هەزار بداتەوە. |
4 God is wise in heart, and mighty in strength. Who has hardened himself against him and prospered?
| خودا داناییەکی فراوان و توانایەکی زۆری هەیە. کێ هەیە دژایەتی کردبێت و بە سەلامەتی دەرچووبێت؟ |
5 He removes the mountains, and they don’t know it, when he overturns them in his anger.
| هەژێنەری چیاکانە بێ ئەوەی بەخۆیان بزانن، ئەوەی لە کاتی تووڕەییدا سەرەوژێریان دەکات. |
6 He shakes the earth out of its place. Its pillars tremble.
| زەوی لە جێی خۆی لەق دەکات، جا کۆڵەکەکانی دەخاتە بوومەلەرزە. |
7 He commands the sun and it doesn’t rise, and seals up the stars.
| فەرمان بە خۆر دەدات، کە هەڵنەیەت، بە ئەستێرەکانیش کە نەدرەوشێنەوە. |
8 He alone stretches out the heavens, and treads on the waves of the sea.
| خۆی بە تەنها ئاسمانی لێک کردووەتەوە، بەسەر شەپۆلەکانی دەریادا ڕۆیشتووە. |
9 He makes the Bear, Orion, and the Pleiades, and the rooms of the south.
| دروستکەری کەلووەکانی ورچ و ڕاوچی و حەوتەوانە و ئەو کەلووانەیە کە لە باشووری زەوی دەبینرێن. |
10 He does great things past finding out; yes, marvelous things without number.
| کاری مەزنی بەم جۆرەی کردووە کە لە سەرووی بیرکردنەوەن، هێندە پەرجوو کە لە ژماردن نایەن. |
11 Behold, he goes by me, and I don’t see him. He passes on also, but I don’t perceive him.
| کاتێک بەسەرمدا دەڕوات نایبینم، کاتێک تێدەپەڕێت هەستی پێ ناکەم! |
12 Behold, he snatches away. Who can hinder him? Who will ask him, ‘What are you doing?’
| ئەگەر شتێکمان لێ بستێنێت کێ دەتوانێت بەرەنگاری بێتەوە؟ کێ پێی دەڵێت:”ئەوە چی دەکەیت؟“ |
13 “God will not withdraw his anger. The helpers of Rahab stoop under him.
| خودا تووڕەیی خۆی ناگێڕێتەوە، یارمەتیدەرانی ڕەهەڤ لە ژێریدا دەچەمێنەوە. |
14 How much less will I answer him, and choose my words to argue with him?
| «ئیتر من چۆن وەڵامی بدەمەوە و چۆن وشە هەڵبژێرم بۆ وەڵامدانەوەی؟ |
15 Though I were righteous, yet I wouldn’t answer him. I would make supplication to my judge.
| ئەگەر ڕاستودروستیش بم، ناتوانم وەڵامی بدەمەوە، بەڵکو داوای بەزەیی لە دادوەرم دەکەم. |
16 If I had called, and he had answered me, yet I wouldn’t believe that he listened to my voice.
| ئەگەر بانگی بکەم، ئەویش وەڵامم بداتەوە، باوەڕ ناکەم کە گوێی بۆ دەنگم شل بکات، |
17 For he breaks me with a storm, and multiplies my wounds without cause.
| بەڵکو ئەو بە زریان تێکمدەشکێنێت و بەبێ هۆ برینەکانم زۆر دەکات. |
18 He will not allow me to catch my breath, but fills me with bitterness.
| ناهێڵێت هەناسە بدەم، بەڵام لە تاڵی تێرم دەکات. |
19 If it is a matter of strength, behold, he is mighty! If of justice, ‘Who,’ says he, ‘will summon me?’
| ئەگەر تاقیکردنەوەی هێز بێت، ئەو بەهێزترینە! ئەگەر کێشەی دادگا بێت، کێ دەتوانێت بانگی بکات؟ |
20 Though I am righteous, my own mouth will condemn me. Though I am blameless, it will prove me perverse.
| ئەگەر بێتاوان بم دەمم تاوانبارم دەکات، ئەگەر بێ کەموکوڕیش بم، دەیسەلمێنێت تاوانبارم. |
21 I am blameless. I don’t respect myself. I despise my life.
| «هەرچەندە من بێ کەموکوڕیم، بەڵام بایەخ بە ژیانی خۆم نادەم؛ ڕقم لە ژیانم دەبێتەوە. |
22 “It is all the same. Therefore I say he destroys the blameless and the wicked.
| ”خودا کۆتایی بە چاک و بە خراپ دەهێنێت.“لەبەر ئەوە گوتم: بەلامەوە هەردووکیان وەک یەکن، |
23 If the scourge kills suddenly, he will mock at the trial of the innocent.
| ئەگەر کارەساتی لەناکاو مردن بهێنێت، بە نائومێدیی بێتاوان پێدەکەنێت. |
24 The earth is given into the hand of the wicked. He covers the faces of its judges. If not he, then who is it?
| کە خاکێک درابێت بە دەست بەدکارەوە، ئەوا پەردە بەسەر ڕووی دادوەرەکانی دەدات، ئەگەر ئەو نەبێت، ئەی کێیە؟ |
25 “Now my days are swifter than a runner. They flee away. They see no good.
| «ڕۆژگارم خێراترە لە کەسێک کە ڕادەکات، گوزەر دەکات و چێژی لێ نابینم. |
26 They have passed away as the swift ships, as the eagle that swoops on the prey.
| وەک چۆن کەشتی زەل ڕووبار دەبڕێت هەروەک هەڵۆیەک کە دەنیشێتە سەر نێچیرەکەی. |
27 If I say, ‘I will forget my complaint, I will put off my sad face, and cheer up,’
| ئەگەر بڵێم:”سکاڵاکەی خۆم فەرامۆش دەکەم و واز لە ڕووگرژی دەهێنم و زەردەخەنە دەخەمە سەر لێوەکانم،“ |
28 I am afraid of all my sorrows. I know that you will not hold me innocent.
| لەگەڵ ئەوەشدا لە هەموو ئازارەکانم دەترسم، چونکە دەزانم بێتاوانم ناکەیت. |
29 I will be condemned. Why then do I labor in vain?
| من تاوانبار دەکرێم، ئیتر بۆچی بەخۆڕایی خۆم ماندوو بکەم؟ |
30 If I wash myself with snow, and cleanse my hands with lye,
| ئەگەر بە بەفراو خۆم بشۆم و دەستەکانم بە ئەسپۆن پاک بکەمەوە، |
31 yet you will plunge me in the ditch. My own clothes will abhor me.
| لەناو چاڵێک ڕیخ نوقومم دەکەیت، تەنانەت جلوبەرگەکەم قێزم لێ دەکەنەوە. |
32 For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment.
| «ئەو وەک من مرۆڤ نییە هەتا وەڵامی بدەمەوە و لە دادگا ڕووبەڕووی یەک ببینەوە. |
33 There is no umpire between us, that might lay his hand on us both.
| خۆزگە ناوبژیوانێک لەنێوانمان دەبوو، دەستی لەسەر هەردووکمان دادەنا، |
34 Let him take his rod away from me. Let his terror not make me afraid;
| تاوەکو کوتەکەکەی خودام لەسەر هەڵبگرێت و ترسەکەی نەمتۆقێنێت. |
35 then I would speak, and not fear him, for I am not so in myself.
| ئەو کاتە قسەم دەکرد و لێی نەدەترسام، چونکە من بەو شێوەیە نیم کە ئەو لێم تێگەیشتووە.» |
