Job 9
1 Then Job answered,
Ijob respondis kaj diris:
2 “Truly I know that it is so, but how can man be just with God?
Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?
3 If he is pleased to contend with him, he can’t answer him one time in a thousand.
Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.
4 God is wise in heart, and mighty in strength. Who has hardened himself against him and prospered?
Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?
5 He removes the mountains, and they don’t know it, when he overturns them in his anger.
Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;
6 He shakes the earth out of its place. Its pillars tremble.
Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;
7 He commands the sun and it doesn’t rise, and seals up the stars.
Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;
8 He alone stretches out the heavens, and treads on the waves of the sea.
Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;
9 He makes the Bear, Orion, and the Pleiades, and the rooms of the south.
Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;
10 He does great things past finding out; yes, marvelous things without number.
Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.
11 Behold, he goes by me, and I don’t see him. He passes on also, but I don’t perceive him.
Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.
12 Behold, he snatches away. Who can hinder him? Who will ask him, ‘What are you doing?’
Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?
13 “God will not withdraw his anger. The helpers of Rahab stoop under him.
Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.
14 How much less will I answer him, and choose my words to argue with him?
Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?
15 Though I were righteous, yet I wouldn’t answer him. I would make supplication to my judge.
Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.
16 If I had called, and he had answered me, yet I wouldn’t believe that he listened to my voice.
Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,
17 For he breaks me with a storm, and multiplies my wounds without cause.
Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.
18 He will not allow me to catch my breath, but fills me with bitterness.
Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.
19 If it is a matter of strength, behold, he is mighty! If of justice, ‘Who,’ says he, ‘will summon me?’
Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?
20 Though I am righteous, my own mouth will condemn me. Though I am blameless, it will prove me perverse.
Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.
21 I am blameless. I don’t respect myself. I despise my life.
Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.
22 “It is all the same. Therefore I say he destroys the blameless and the wicked.
Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.
23 If the scourge kills suddenly, he will mock at the trial of the innocent.
Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.
24 The earth is given into the hand of the wicked. He covers the faces of its judges. If not he, then who is it?
La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?
25 “Now my days are swifter than a runner. They flee away. They see no good.
Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;
26 They have passed away as the swift ships, as the eagle that swoops on the prey.
Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.
27 If I say, ‘I will forget my complaint, I will put off my sad face, and cheer up,’
Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:
28 I am afraid of all my sorrows. I know that you will not hold me innocent.
Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.
29 I will be condemned. Why then do I labor in vain?
Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?
30 If I wash myself with snow, and cleanse my hands with lye,
Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,
31 yet you will plunge me in the ditch. My own clothes will abhor me.
Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.
32 For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment.
Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.
33 There is no umpire between us, that might lay his hand on us both.
Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.
34 Let him take his rod away from me. Let his terror not make me afraid;
Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;
35 then I would speak, and not fear him, for I am not so in myself.
Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.
