Acts 22
1 “Brothers and fathers, listen to the defense which I now make to you.”
ହେ ପିତୃଗଣା ହେ ଭ୍ରାତୃଗଣାଃ, ଇଦାନୀଂ ମମ ନିୱେଦନେ ସମୱଧତ୍ତ|
2 When they heard that he spoke to them in the Hebrew language, they were even more quiet. He said,
ତଦା ସ ଇବ୍ରୀଯଭାଷଯା କଥାଂ କଥଯତୀତି ଶ୍ରୁତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ଅତୀୱ ନିଃଶବ୍ଦା ସନ୍ତୋଽତିଷ୍ଠନ୍|
3 “I am indeed a Jew, born in Tarsus of Cilicia, but brought up in this city at the feet of Gamaliel, instructed according to the strict tradition of the law of our fathers, being zealous for God, even as you all are today.
ପଶ୍ଚାତ୍ ସୋଽକଥଯଦ୍ ଅହଂ ଯିହୂଦୀଯ ଇତି ନିଶ୍ଚଯଃ କିଲିକିଯାଦେଶସ୍ୟ ତାର୍ଷନଗରଂ ମମ ଜନ୍ମଭୂମିଃ, ଏତନ୍ନଗରୀଯସ୍ୟ ଗମିଲୀଯେଲନାମ୍ନୋଽଧ୍ୟାପକସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟୋ ଭୂତ୍ୱା ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାଣାଂ ୱିଧିୱ୍ୟୱସ୍ଥାନୁସାରେଣ ସମ୍ପୂର୍ଣରୂପେଣ ଶିକ୍ଷିତୋଽଭୱମ୍ ଇଦାନୀନ୍ତନା ଯୂଯଂ ଯାଦୃଶା ଭୱଥ ତାଦୃଶୋଽହମପୀଶ୍ୱରସେୱାଯାମ୍ ଉଦ୍ୟୋଗୀ ଜାତଃ|
4 I persecuted this Way to the death, binding and delivering into prisons both men and women,
ମତମେତଦ୍ ଦ୍ୱିଷ୍ଟ୍ୱା ତଦ୍ଗ୍ରାହିନାରୀପୁରୁଷାନ୍ କାରାଯାଂ ବଦ୍ଧ୍ୱା ତେଷାଂ ପ୍ରାଣନାଶପର୍ୟ୍ୟନ୍ତାଂ ୱିପକ୍ଷତାମ୍ ଅକରୱମ୍|
5 as also the high priest and all the council of the elders testify, from whom also I received letters to the brothers, and traveled to Damascus to bring them also who were there to Jerusalem in bonds to be punished.
ମହାଯାଜକଃ ସଭାସଦଃ ପ୍ରାଚୀନଲୋକାଶ୍ଚ ମମୈତସ୍ୟାଃ କଥାଯାଃ ପ୍ରମାଣଂ ଦାତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି, ଯସ୍ମାତ୍ ତେଷାଂ ସମୀପାଦ୍ ଦମ୍ମେଷକନଗରନିୱାସିଭ୍ରାତୃଗଣାର୍ଥମ୍ ଆଜ୍ଞାପତ୍ରାଣି ଗୃହୀତ୍ୱା ଯେ ତତ୍ର ସ୍ଥିତାସ୍ତାନ୍ ଦଣ୍ଡଯିତୁଂ ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଆନଯନାର୍ଥଂ ଦମ୍ମେଷକନଗରଂ ଗତୋସ୍ମି|
6 “As I made my journey and came close to Damascus, about noon suddenly a great light shone around me from the sky.
କିନ୍ତୁ ଗଚ୍ଛନ୍ ତନ୍ନଗରସ୍ୟ ସମୀପଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍ ତଦା ଦ୍ୱିତୀଯପ୍ରହରୱେଲାଯାଂ ସତ୍ୟାମ୍ ଅକସ୍ମାଦ୍ ଗଗଣାନ୍ନିର୍ଗତ୍ୟ ମହତୀ ଦୀପ୍ତି ର୍ମମ ଚତୁର୍ଦିଶି ପ୍ରକାଶିତୱତୀ|
7 I fell to the ground and heard a voice saying to me, ‘Saul, Saul, why are you persecuting me?’
ତତୋ ମଯି ଭୂମୌ ପତିତେ ସତି, ହେ ଶୌଲ ହେ ଶୌଲ କୁତୋ ମାଂ ତାଡଯସି? ମାମ୍ପ୍ରତି ଭାଷିତ ଏତାଦୃଶ ଏକୋ ରୱୋପି ମଯା ଶ୍ରୁତଃ|
8 I answered, ‘Who are you, Lord?’ He said to me, ‘I am Jesus of Nazareth, whom you persecute.’
ତଦାହଂ ପ୍ରତ୍ୟୱଦଂ, ହେ ପ୍ରଭେ କୋ ଭୱାନ୍? ତତଃ ସୋଽୱାଦୀତ୍ ଯଂ ତ୍ୱଂ ତାଡଯସି ସ ନାସରତୀଯୋ ଯୀଶୁରହଂ|
9 “Those who were with me indeed saw the light and were afraid, but they didn’t understand the voice of him who spoke to me.
ମମ ସଙ୍ଗିନୋ ଲୋକାସ୍ତାଂ ଦୀପ୍ତିଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଭିଯଂ ପ୍ରାପ୍ତାଃ, କିନ୍ତୁ ମାମ୍ପ୍ରତ୍ୟୁଦିତଂ ତଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ତେ ନାବୁଧ୍ୟନ୍ତ|
10 I said, ‘What shall I do, Lord?’ The Lord said to me, ‘Arise, and go into Damascus. There you will be told about all things which are appointed for you to do.’
ତତଃ ପରଂ ପୃଷ୍ଟୱାନହଂ, ହେ ପ୍ରଭୋ ମଯା କିଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ? ତତଃ ପ୍ରଭୁରକଥଯତ୍, ଉତ୍ଥାଯ ଦମ୍ମେଷକନଗରଂ ଯାହି ତ୍ୱଯା ଯଦ୍ୟତ୍ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ନିରୂପିତମାସ୍ତେ ତତ୍ ତତ୍ର ତ୍ୱଂ ଜ୍ଞାପଯିଷ୍ୟସେ|
11 When I couldn’t see for the glory of that light, being led by the hand of those who were with me, I came into Damascus.
ଅନନ୍ତରଂ ତସ୍ୟାଃ ଖରତରଦୀପ୍ତେଃ କାରଣାତ୍ କିମପି ନ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସଙ୍ଗିଗଣେନ ଧୃତହସ୍ତଃ ସନ୍ ଦମ୍ମେଷକନଗରଂ ୱ୍ରଜିତୱାନ୍|
12 “One Ananias, a devout man according to the law, well reported of by all the Jews who lived in Damascus,
ତନ୍ନଗରନିୱାସିନାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ମାନ୍ୟୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାନୁସାରେଣ ଭକ୍ତଶ୍ଚ ହନାନୀଯନାମା ମାନୱ ଏକୋ
13 came to me, and standing by me said to me, ‘Brother Saul, receive your sight!’ In that very hour I looked up at him.
ମମ ସନ୍ନିଧିମ୍ ଏତ୍ୟ ତିଷ୍ଠନ୍ ଅକଥଯତ୍, ହେ ଭ୍ରାତଃ ଶୌଲ ସୁଦୃଷ୍ଟି ର୍ଭୱ ତସ୍ମିନ୍ ଦଣ୍ଡେଽହଂ ସମ୍ୟକ୍ ତଂ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍|
14 He said, ‘The God of our fathers has appointed you to know his will, and to see the Righteous One, and to hear a voice from his mouth.
ତତଃ ସ ମହ୍ୟଂ କଥିତୱାନ୍ ଯଥା ତ୍ୱମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଭିପ୍ରାଯଂ ୱେତ୍ସି ତସ୍ୟ ଶୁଦ୍ଧସତ୍ତ୍ୱଜନସ୍ୟ ଦର୍ଶନଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତସ୍ୟ ଶ୍ରୀମୁଖସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ ଶୃଣୋଷି ତନ୍ନିମିତ୍ତମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାଣାମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ତ୍ୱାଂ ମନୋନୀତଂ କୃତୱାନଂ|
15 For you will be a witness for him to all men of what you have seen and heard.
ଯତୋ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଅଦ୍ରାକ୍ଷୀରଶ୍ରୌଷୀଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ମାନୱାନାଂ ସମୀପେ ତ୍ୱଂ ତେଷାଂ ସାକ୍ଷୀ ଭୱିଷ୍ୟସି|
16 Now why do you wait? Arise, be baptized, and wash away your sins, calling on the name of the Lord.’
ଅତଏୱ କୁତୋ ୱିଲମ୍ବସେ? ପ୍ରଭୋ ର୍ନାମ୍ନା ପ୍ରାର୍ଥ୍ୟ ନିଜପାପପ୍ରକ୍ଷାଲନାର୍ଥଂ ମଜ୍ଜନାଯ ସମୁତ୍ତିଷ୍ଠ|
17 “When I had returned to Jerusalem and while I prayed in the temple, I fell into a trance
ତତଃ ପରଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ପ୍ରତ୍ୟାଗତ୍ୟ ମନ୍ଦିରେଽହମ୍ ଏକଦା ପ୍ରାର୍ଥଯେ, ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେଽହମ୍ ଅଭିଭୂତଃ ସନ୍ ପ୍ରଭୂଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ପଶ୍ୟନ୍,
18 and saw him saying to me, ‘Hurry and get out of Jerusalem quickly, because they will not receive testimony concerning me from you.’
ତ୍ୱଂ ତ୍ୱରଯା ଯିରୂଶାଲମଃ ପ୍ରତିଷ୍ଠସ୍ୱ ଯତୋ ଲୋକାମଯି ତୱ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ନ ଗ୍ରହୀଷ୍ୟନ୍ତି, ମାମ୍ପ୍ରତ୍ୟୁଦିତଂ ତସ୍ୟେଦଂ ୱାକ୍ୟମ୍ ଅଶ୍ରୌଷମ୍|
19 I said, ‘Lord, they themselves know that I imprisoned and beat in every synagogue those who believed in you.
ତତୋହଂ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦିଷମ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ ପ୍ରତିଭଜନଭୱନଂ ତ୍ୱଯି ୱିଶ୍ୱାସିନୋ ଲୋକାନ୍ ବଦ୍ଧ୍ୱା ପ୍ରହୃତୱାନ୍,
20 When the blood of Stephen, your witness, was shed, I also was standing by, consenting to his death, and guarding the cloaks of those who killed him.’
ତଥା ତୱ ସାକ୍ଷିଣଃ ସ୍ତିଫାନସ୍ୟ ରକ୍ତପାତନସମଯେ ତସ୍ୟ ୱିନାଶଂ ସମ୍ମନ୍ୟ ସନ୍ନିଧୌ ତିଷ୍ଠନ୍ ହନ୍ତୃଲୋକାନାଂ ୱାସାଂସି ରକ୍ଷିତୱାନ୍, ଏତତ୍ ତେ ୱିଦୁଃ|
21 “He said to me, ‘Depart, for I will send you out far from here to the Gentiles.’”
ତତଃ ସୋଽକଥଯତ୍ ପ୍ରତିଷ୍ଠସ୍ୱ ତ୍ୱାଂ ଦୂରସ୍ଥଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନାଂ ସମୀପଂ ପ୍ରେଷଯିଷ୍ୟେ|
22 They listened to him until he said that; then they lifted up their voice and said, “Rid the earth of this fellow, for he isn’t fit to live!”
ତଦା ଲୋକା ଏତାୱତ୍ପର୍ୟ୍ୟନ୍ତାଂ ତଦୀଯାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈରକଥଯନ୍, ଏନଂ ଭୂମଣ୍ଡଲାଦ୍ ଦୂରୀକୁରୁତ, ଏତାଦୃଶଜନସ୍ୟ ଜୀୱନଂ ନୋଚିତମ୍|
23 As they cried out, threw off their cloaks, and threw dust into the air,
ଇତ୍ୟୁଚ୍ଚୈଃ କଥଯିତ୍ୱା ୱସନାନି ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଗଗଣଂ ପ୍ରତି ଧୂଲୀରକ୍ଷିପନ୍
24 the commanding officer commanded him to be brought into the barracks, ordering him to be examined by scourging, that he might know for what crime they shouted against him like that.
ତତଃ ସହସ୍ରସେନାପତିଃ ପୌଲଂ ଦୁର୍ଗାଭ୍ୟନ୍ତର ନେତୁଂ ସମାଦିଶତ୍| ଏତସ୍ୟ ପ୍ରତିକୂଲାଃ ସନ୍ତୋ ଲୋକାଃ କିନ୍ନିମିତ୍ତମ୍ ଏତାୱଦୁଚ୍ଚୈଃସ୍ୱରମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍, ଏତଦ୍ ୱେତ୍ତୁଂ ତଂ କଶଯା ପ୍ରହୃତ୍ୟ ତସ୍ୟ ପରୀକ୍ଷାଂ କର୍ତ୍ତୁମାଦିଶତ୍|
25 When they had tied him up with thongs, Paul asked the centurion who stood by, “Is it lawful for you to scourge a man who is a Roman, and not found guilty?”
ପଦାତଯଶ୍ଚର୍ମ୍ମନିର୍ମ୍ମିତରଜ୍ଜୁଭିସ୍ତସ୍ୟ ବନ୍ଧନଂ କର୍ତ୍ତୁମୁଦ୍ୟତାସ୍ତାସ୍ତଦାନୀଂ ପୌଲଃ ସମ୍ମୁଖସ୍ଥିତଂ ଶତସେନାପତିମ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍ ଦଣ୍ଡାଜ୍ଞାଯାମ୍ ଅପ୍ରାପ୍ତାଯାଂ କିଂ ରୋମିଲୋକଂ ପ୍ରହର୍ତ୍ତୁଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅଧିକାରୋସ୍ତି?
26 When the centurion heard it, he went to the commanding officer and told him, “Watch what you are about to do, for this man is a Roman!”
ଏନାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ସ ସହସ୍ରସେନାପତେଃ ସନ୍ନିଧିଂ ଗତ୍ୱା ତାଂ ୱାର୍ତ୍ତାମୱଦତ୍ ସ ରୋମିଲୋକ ଏତସ୍ମାତ୍ ସାୱଧାନଃ ସନ୍ କର୍ମ୍ମ କୁରୁ|
27 The commanding officer came and asked him, “Tell me, are you a Roman?” He said, “Yes.”
ତସ୍ମାତ୍ ସହସ୍ରସେନାପତି ର୍ଗତ୍ୱା ତମପ୍ରାକ୍ଷୀତ୍ ତ୍ୱଂ କିଂ ରୋମିଲୋକଃ? ଇତି ମାଂ ବ୍ରୂହି| ସୋଽକଥଯତ୍ ସତ୍ୟମ୍|
28 The commanding officer answered, “I bought my citizenship for a great price.” Paul said, “But I was born a Roman.”
ତତଃ ସହସ୍ରସେନାପତିଃ କଥିତୱାନ୍ ବହୁଦ୍ରୱିଣଂ ଦତ୍ତ୍ୱାହଂ ତତ୍ ପୌରସଖ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍; କିନ୍ତୁ ପୌଲଃ କଥିତୱାନ୍ ଅହଂ ଜନୁନା ତତ୍ ପ୍ରାପ୍ତୋଽସ୍ମି|
29 Immediately those who were about to examine him departed from him, and the commanding officer also was afraid when he realized that he was a Roman, because he had bound him.
ଇତ୍ଥଂ ସତି ଯେ ପ୍ରହାରେଣ ତଂ ପରୀକ୍ଷିତୁଂ ସମୁଦ୍ୟତା ଆସନ୍ ତେ ତସ୍ୟ ସମୀପାତ୍ ପ୍ରାତିଷ୍ଠନ୍ତ; ସହସ୍ରସେନାପତିସ୍ତଂ ରୋମିଲୋକଂ ୱିଜ୍ଞାଯ ସ୍ୱଯଂ ଯତ୍ ତସ୍ୟ ବନ୍ଧନମ୍ ଅକାର୍ଷୀତ୍ ତତ୍କାରଣାଦ୍ ଅବିଭେତ୍|
30 But on the next day, desiring to know the truth about why he was accused by the Jews, he freed him from the bonds and commanded the chief priests and all the council to come together, and brought Paul down and set him before them.
ଯିହୂଦୀଯଲୋକାଃ ପୌଲଂ କୁତୋଽପୱଦନ୍ତେ ତସ୍ୟ ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଜ୍ଞାତୁଂ ୱାଞ୍ଛନ୍ ସହସ୍ରସେନାପତିଃ ପରେଽହନି ପୌଲଂ ବନ୍ଧନାତ୍ ମୋଚଯିତ୍ୱା ପ୍ରଧାନଯାଜକାନ୍ ମହାସଭାଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାଶ୍ଚ ସମୁପସ୍ଥାତୁମ୍ ଆଦିଶ୍ୟ ତେଷାଂ ସନ୍ନିଧୌ ପୌଲମ୍ ଅୱରୋହ୍ୟ ସ୍ଥାପିତୱାନ୍|
