Acts 22

1 “Brothers and fathers, listen to the defense which I now make to you.”

ហេ បិត្ឫគណា ហេ ភ្រាត្ឫគណាះ, ឥទានីំ មម និវេទនេ សមវធត្ត។

2 When they heard that he spoke to them in the Hebrew language, they were even more quiet. He said,

តទា ស ឥព្រីយភាឞយា កថាំ កថយតីតិ ឝ្រុត្វា សវ៌្វេ លោកា អតីវ និះឝព្ទា សន្តោៜតិឞ្ឋន៑។

3 “I am indeed a Jew, born in Tarsus of Cilicia, but brought up in this city at the feet of Gamaliel, instructed according to the strict tradition of the law of our fathers, being zealous for God, even as you all are today.

បឝ្ចាត៑ សោៜកថយទ៑ អហំ យិហូទីយ ឥតិ និឝ្ចយះ កិលិកិយាទេឝស្យ តាឞ៌នគរំ មម ជន្មភូមិះ, ឯតន្នគរីយស្យ គមិលីយេលនាម្នោៜធ្យាបកស្យ ឝិឞ្យោ ភូត្វា បូវ៌្វបុរុឞាណាំ វិធិវ្យវស្ថានុសារេណ សម្បូណ៌រូបេណ ឝិក្ឞិតោៜភវម៑ ឥទានីន្តនា យូយំ យាទ្ឫឝា ភវថ តាទ្ឫឝោៜហមបីឝ្វរសេវាយាម៑ ឧទ្យោគី ជាតះ។

4 I persecuted this Way to the death, binding and delivering into prisons both men and women,

មតមេតទ៑ ទ្វិឞ្ដ្វា តទ្គ្រាហិនារីបុរុឞាន៑ ការាយាំ ពទ្ធ្វា តេឞាំ ប្រាណនាឝបយ៌្យន្តាំ វិបក្ឞតាម៑ អករវម៑។

5 as also the high priest and all the council of the elders testify, from whom also I received letters to the brothers, and traveled to Damascus to bring them also who were there to Jerusalem in bonds to be punished.

មហាយាជកះ សភាសទះ ប្រាចីនលោកាឝ្ច មមៃតស្យាះ កថាយាះ ប្រមាណំ ទាតុំ ឝក្នុវន្តិ, យស្មាត៑ តេឞាំ សមីបាទ៑ ទម្មេឞកនគរនិវាសិភ្រាត្ឫគណាត៌្ហម៑ អាជ្ញាបត្រាណិ គ្ឫហីត្វា យេ តត្រ ស្ថិតាស្តាន៑ ទណ្ឌយិតុំ យិរូឝាលមម៑ អានយនាត៌្ហំ ទម្មេឞកនគរំ គតោស្មិ។

6 “As I made my journey and came close to Damascus, about noon suddenly a great light shone around me from the sky.

កិន្តុ គច្ឆន៑ តន្នគរស្យ សមីបំ ប្រាប្តវាន៑ តទា ទ្វិតីយប្រហរវេលាយាំ សត្យាម៑ អកស្មាទ៑ គគណាន្និគ៌ត្យ មហតី ទីប្តិ រ្មម ចតុទ៌ិឝិ ប្រកាឝិតវតី។

7 I fell to the ground and heard a voice saying to me, ‘Saul, Saul, why are you persecuting me?’

តតោ មយិ ភូមៅ បតិតេ សតិ, ហេ ឝៅល ហេ ឝៅល កុតោ មាំ តាឌយសិ? មាម្ប្រតិ ភាឞិត ឯតាទ្ឫឝ ឯកោ រវោបិ មយា ឝ្រុតះ។

8 I answered, ‘Who are you, Lord?’ He said to me, ‘I am Jesus of Nazareth, whom you persecute.’

តទាហំ ប្រត្យវទំ, ហេ ប្រភេ កោ ភវាន៑? តតះ សោៜវាទីត៑ យំ ត្វំ តាឌយសិ ស នាសរតីយោ យីឝុរហំ។

9 “Those who were with me indeed saw the light and were afraid, but they didn’t understand the voice of him who spoke to me.

មម សង្គិនោ លោកាស្តាំ ទីប្តិំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ភិយំ ប្រាប្តាះ, កិន្តុ មាម្ប្រត្យុទិតំ តទ្វាក្យំ តេ នាពុធ្យន្ត។

10 I said, ‘What shall I do, Lord?’ The Lord said to me, ‘Arise, and go into Damascus. There you will be told about all things which are appointed for you to do.’

តតះ បរំ ប្ឫឞ្ដវានហំ, ហេ ប្រភោ មយា កិំ កត៌្តវ្យំ? តតះ ប្រភុរកថយត៑, ឧត្ថាយ ទម្មេឞកនគរំ យាហិ ត្វយា យទ្យត៑ កត៌្តវ្យំ និរូបិតមាស្តេ តត៑ តត្រ ត្វំ ជ្ញាបយិឞ្យសេ។

11 When I couldn’t see for the glory of that light, being led by the hand of those who were with me, I came into Damascus.

អនន្តរំ តស្យាះ ខរតរទីប្តេះ ការណាត៑ កិមបិ ន ទ្ឫឞ្ដ្វា សង្គិគណេន ធ្ឫតហស្តះ សន៑ ទម្មេឞកនគរំ វ្រជិតវាន៑។

12 “One Ananias, a devout man according to the law, well reported of by all the Jews who lived in Damascus,

តន្នគរនិវាសិនាំ សវ៌្វេឞាំ យិហូទីយានាំ មាន្យោ វ្យវស្ថានុសារេណ ភក្តឝ្ច ហនានីយនាមា មានវ ឯកោ

13 came to me, and standing by me said to me, ‘Brother Saul, receive your sight!’ In that very hour I looked up at him.

មម សន្និធិម៑ ឯត្យ តិឞ្ឋន៑ អកថយត៑, ហេ ភ្រាតះ ឝៅល សុទ្ឫឞ្ដិ រ្ភវ តស្មិន៑ ទណ្ឌេៜហំ សម្យក៑ តំ ទ្ឫឞ្ដវាន៑។

14 He said, ‘The God of our fathers has appointed you to know his will, and to see the Righteous One, and to hear a voice from his mouth.

តតះ ស មហ្យំ កថិតវាន៑ យថា ត្វម៑ ឦឝ្វរស្យាភិប្រាយំ វេត្សិ តស្យ ឝុទ្ធសត្ត្វជនស្យ ទឝ៌នំ ប្រាប្យ តស្យ ឝ្រីមុខស្យ វាក្យំ ឝ្ឫណោឞិ តន្និមិត្តម៑ អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាណាម៑ ឦឝ្វរស្ត្វាំ មនោនីតំ ក្ឫតវានំ។

15 For you will be a witness for him to all men of what you have seen and heard.

យតោ យទ្យទ៑ អទ្រាក្ឞីរឝ្រៅឞីឝ្ច សវ៌្វេឞាំ មានវានាំ សមីបេ ត្វំ តេឞាំ សាក្ឞី ភវិឞ្យសិ។

16 Now why do you wait? Arise, be baptized, and wash away your sins, calling on the name of the Lord.’

អតឯវ កុតោ វិលម្ពសេ? ប្រភោ រ្នាម្នា ប្រាត៌្ហ្យ និជបាបប្រក្ឞាលនាត៌្ហំ មជ្ជនាយ សមុត្តិឞ្ឋ។

17 “When I had returned to Jerusalem and while I prayed in the temple, I fell into a trance

តតះ បរំ យិរូឝាលម្នគរំ ប្រត្យាគត្យ មន្ទិរេៜហម៑ ឯកទា ប្រាត៌្ហយេ, តស្មិន៑ សមយេៜហម៑ អភិភូតះ សន៑ ប្រភូំ សាក្ឞាត៑ បឝ្យន៑,

18 and saw him saying to me, ‘Hurry and get out of Jerusalem quickly, because they will not receive testimony concerning me from you.’

ត្វំ ត្វរយា យិរូឝាលមះ ប្រតិឞ្ឋស្វ យតោ លោកាមយិ តវ សាក្ឞ្យំ ន គ្រហីឞ្យន្តិ, មាម្ប្រត្យុទិតំ តស្យេទំ វាក្យម៑ អឝ្រៅឞម៑។

19 I said, ‘Lord, they themselves know that I imprisoned and beat in every synagogue those who believed in you.

តតោហំ ប្រត្យវាទិឞម៑ ហេ ប្រភោ ប្រតិភជនភវនំ ត្វយិ វិឝ្វាសិនោ លោកាន៑ ពទ្ធ្វា ប្រហ្ឫតវាន៑,

20 When the blood of Stephen, your witness, was shed, I also was standing by, consenting to his death, and guarding the cloaks of those who killed him.’

តថា តវ សាក្ឞិណះ ស្តិផានស្យ រក្តបាតនសមយេ តស្យ វិនាឝំ សម្មន្យ សន្និធៅ តិឞ្ឋន៑ ហន្ត្ឫលោកានាំ វាសាំសិ រក្ឞិតវាន៑, ឯតត៑ តេ វិទុះ។

21 “He said to me, ‘Depart, for I will send you out far from here to the Gentiles.’”

តតះ សោៜកថយត៑ ប្រតិឞ្ឋស្វ ត្វាំ ទូរស្ថភិន្នទេឝីយានាំ សមីបំ ប្រេឞយិឞ្យេ។

22 They listened to him until he said that; then they lifted up their voice and said, “Rid the earth of this fellow, for he isn’t fit to live!”

តទា លោកា ឯតាវត្បយ៌្យន្តាំ តទីយាំ កថាំ ឝ្រុត្វា ប្រោច្ចៃរកថយន៑, ឯនំ ភូមណ្ឌលាទ៑ ទូរីកុរុត, ឯតាទ្ឫឝជនស្យ ជីវនំ នោចិតម៑។

23 As they cried out, threw off their cloaks, and threw dust into the air,

ឥត្យុច្ចៃះ កថយិត្វា វសនានិ បរិត្យជ្យ គគណំ ប្រតិ ធូលីរក្ឞិបន្

24 the commanding officer commanded him to be brought into the barracks, ordering him to be examined by scourging, that he might know for what crime they shouted against him like that.

តតះ សហស្រសេនាបតិះ បៅលំ ទុគ៌ាភ្យន្តរ នេតុំ សមាទិឝត៑។ ឯតស្យ ប្រតិកូលាះ សន្តោ លោកាះ កិន្និមិត្តម៑ ឯតាវទុច្ចៃះស្វរម៑ អកុវ៌្វន៑, ឯតទ៑ វេត្តុំ តំ កឝយា ប្រហ្ឫត្យ តស្យ បរីក្ឞាំ កត៌្តុមាទិឝត៑។

25 When they had tied him up with thongs, Paul asked the centurion who stood by, “Is it lawful for you to scourge a man who is a Roman, and not found guilty?”

បទាតយឝ្ចម៌្មនិម៌្មិតរជ្ជុភិស្តស្យ ពន្ធនំ កត៌្តុមុទ្យតាស្តាស្តទានីំ បៅលះ សម្មុខស្ថិតំ ឝតសេនាបតិម៑ ឧក្តវាន៑ ទណ្ឌាជ្ញាយាម៑ អប្រាប្តាយាំ កិំ រោមិលោកំ ប្រហត៌្តុំ យុឞ្មាកម៑ អធិការោស្តិ?

26 When the centurion heard it, he went to the commanding officer and told him, “Watch what you are about to do, for this man is a Roman!”

ឯនាំ កថាំ ឝ្រុត្វា ស សហស្រសេនាបតេះ សន្និធិំ គត្វា តាំ វាត៌្តាមវទត៑ ស រោមិលោក ឯតស្មាត៑ សាវធានះ សន៑ កម៌្ម កុរុ។

27 The commanding officer came and asked him, “Tell me, are you a Roman?” He said, “Yes.”

តស្មាត៑ សហស្រសេនាបតិ រ្គត្វា តមប្រាក្ឞីត៑ ត្វំ កិំ រោមិលោកះ? ឥតិ មាំ ព្រូហិ។ សោៜកថយត៑ សត្យម៑។

28 The commanding officer answered, “I bought my citizenship for a great price.” Paul said, “But I was born a Roman.”

តតះ សហស្រសេនាបតិះ កថិតវាន៑ ពហុទ្រវិណំ ទត្ត្វាហំ តត៑ បៅរសខ្យំ ប្រាប្តវាន៑; កិន្តុ បៅលះ កថិតវាន៑ អហំ ជនុនា តត៑ ប្រាប្តោៜស្មិ។

29 Immediately those who were about to examine him departed from him, and the commanding officer also was afraid when he realized that he was a Roman, because he had bound him.

ឥត្ថំ សតិ យេ ប្រហារេណ តំ បរីក្ឞិតុំ សមុទ្យតា អាសន៑ តេ តស្យ សមីបាត៑ ប្រាតិឞ្ឋន្ត; សហស្រសេនាបតិស្តំ រោមិលោកំ វិជ្ញាយ ស្វយំ យត៑ តស្យ ពន្ធនម៑ អកាឞ៌ីត៑ តត្ការណាទ៑ អពិភេត៑។

30 But on the next day, desiring to know the truth about why he was accused by the Jews, he freed him from the bonds and commanded the chief priests and all the council to come together, and brought Paul down and set him before them.

យិហូទីយលោកាះ បៅលំ កុតោៜបវទន្តេ តស្យ វ្ឫត្តាន្តំ ជ្ញាតុំ វាញ្ឆន៑ សហស្រសេនាបតិះ បរេៜហនិ បៅលំ ពន្ធនាត៑ មោចយិត្វា ប្រធានយាជកាន៑ មហាសភាយាះ សវ៌្វលោកាឝ្ច សមុបស្ថាតុម៑ អាទិឝ្យ តេឞាំ សន្និធៅ បៅលម៑ អវរោហ្យ ស្ថាបិតវាន៑។