Acts 14

1 In Iconium, they entered together into the synagogue of the Jews, and so spoke that a great multitude both of Jews and of Greeks believed.

Ug didto sa Iconio sila nanagkuyog sa pagsulod sa sinagoga sa mga Judio, ug sa ingon misulti sila nga tungod niana nanagpanoo ang usa ka dakung panon sa katawhan, sa mga Judio ug sa mga Gresyanhon.

2 But the disbelieving Jews stirred up and embittered the souls of the Gentiles against the brothers.

Apan ang mga Judio nga wala motoo mihulhog sa mga Gentil, ug ilang gisugniban kini sila sa pagkasilag batok sa mga kaigsoonan.

3 Therefore they stayed there a long time, speaking boldly in the Lord, who testified to the word of his grace, granting signs and wonders to be done by their hands.

Ug busa mipabilin sila didto sa hataas nga panahon, nga sa walay kokahadlok nanagsulti sila alang sa Ginoo, ni kinsa gipanghimatud-an ang mga pulong sa iyang grasya diha sa iyang pagtugot nga ang mga ilhanan ug mga kahibulongan mangahimo pinaagi sa ilang mga kamot.

4 But the multitude of the city was divided. Part sided with the Jews and part with the apostles.

Apan ang mga tawo sa siyudad nabahin; ang uban midapig sa mga Judio, ug ang uban midapig sa mga apostoles.

5 When some of both the Gentiles and the Jews, with their rulers, made a violent attempt to mistreat and stone them,

Ug sa diha nay lihok sa mga Gentil ug mga Judio, uban sa ilang mga punoan, sa pagdagmal ug pagbato kanila,

6 they became aware of it and fled to the cities of Lycaonia, Lystra, Derbe, and the surrounding region.

kini ilang nasayran ug sila mikalagiw ngadto sa Listra ug Derbe, mga siyudad sa Licaonia, ug ngadto sa kayutaan nga kasikbit.

7 There they preached the Good News.

Ug didto ilang gimantala ang Maayong Balita.

8 At Lystra a certain man sat, impotent in his feet, a cripple from his mother’s womb, who never had walked.

Ug sa Listra didtoy naglingkod nga usa ka tawo nga walay umoy sa iyang mga tiil; siya bakul gikan pa sa iyang pagkahimugso nga tungod niana wala gayud siya makalakaw sukad masukad.

9 He was listening to Paul speaking, who, fastening eyes on him and seeing that he had faith to be made whole,

Siya naminaw kang Pablo nga nagsulti; ug si Pablo, sa nagtutok kaniya ug sa naila niya nga siya may pagtoo aron mamaayo siya,

10 said with a loud voice, “Stand upright on your feet!” He leaped up and walked.

miingon kaniya sa makusog nga tingog, "Itindog ang imong mga tiil ug tumul-id ka." Ug siya miugpo ug milakaw.

11 When the multitude saw what Paul had done, they lifted up their voice, saying in the language of Lycaonia, “The gods have come down to us in the likeness of men!”

Ug sa pagkakita sa mga tawo sa gibuhat ni Pablo, sila misinggit nga nanag-ingon sa pinulongan nga Licaoniyanhon, "Ang mga dios nanganaug dinhi kanato sa dagway sa mga tawo!"

12 They called Barnabas “Jupiter”, and Paul “Mercury”, because he was the chief speaker.

Ug si Bernabe ilang ginganlan si Zeus, ug si Pablo ilang ginganlan si Hermes tungod kay siya mao man ang pangulo sa sinultihay.

13 The priest of Jupiter, whose temple was in front of their city, brought oxen and garlands to the gates, and would have made a sacrifice along with the multitudes.

Ug ang sacerdote ni Zeus, kinsang templo diha sa atbang sa siyudad, nagdalag mga baka nga toro ug mga purongpurong ngadto sa ganghaan, ug siya uban sa mga tawo buot unta modulot ug mga halad ngadto kanila.

14 But when the apostles, Barnabas and Paul, heard of it, they tore their clothes and sprang into the multitude, crying out,

Apan sa pagkadungog niini sa mga apostoles, ni Bernabe ug ni Pablo, gipanggisi nila ang ilang mga bisti ug midalagan sila ngadto sa katawhan, nanagsinggit ug nanag-ingon,

15 “Men, why are you doing these things? We also are men of the same nature as you, and bring you good news, that you should turn from these vain things to the living God, who made the sky, the earth, the sea, and all that is in them;

"Mga tawo, nganong nagabuhat kamo niini? Kami usab mga tawo, nga sama ra kaninyog kinaiya. Ug kami nagamantala kaninyo sa Maayong Balita, nga gikan niining maong mga kakawangan kinahanglan managpangliso kamo ngadto sa buhing Dios nga maoy nagbuhat sa langit ug sa yuta ug sa dagat ug sa tanang butang diha kanila.

16 who in the generations gone by allowed all the nations to walk in their own ways.

Sa miaging kapanahonan iyang gipasagdan ang tanang kanasuran sa paglakaw sa ilang kaugalingong mga dalan;

17 Yet he didn’t leave himself without witness, in that he did good and gave you rains from the sky and fruitful seasons, filling our hearts with food and gladness.”

ngani wala niya itugot nga dili kapanghimatud-an ang iyang kaugalingon, sanglit gibuhat man niya ang maayo, ug gihatagan niya kamog ulan gikan sa langit ug kapanahonan nga makapabunga, ug ang inyong mga kasingkasing nabuhong sa pagkaon ug sa kalipay."

18 Even saying these things, they hardly stopped the multitudes from making a sacrifice to them.

Bisan pa sa maong mga pulong, diriyot wala nila kapugngi ang mga tawo sa pagdulot kanilag mga halad.

19 But some Jews from Antioch and Iconium came there, and having persuaded the multitudes, they stoned Paul and dragged him out of the city, supposing that he was dead.

Apan dihay mga Judio nga nangabut didto gikan sa Antioquia ug sa Iconio; ug sa nadani nila ang mga tawo, si Pablo ilang gipanagbato ug ilang giguyod paingon sa gawas sa siyudad, sa pagdahum nga siya patay na.

20 But as the disciples stood around him, he rose up, and entered into the city. On the next day he went out with Barnabas to Derbe.

Apan sa gialirongan siya sa mga tinun-an, siya mibangon ug misulod balik sa siyudad; ug sa pagkasunod nga adlaw siya milakaw uban kang Bernabe padulong sa Derbe.

21 When they had preached the Good News to that city and had made many disciples, they returned to Lystra, Iconium, and Antioch,

Ug sa nakamantala na sila sa Maayong Balita didto sa maong siyudad ug nakadanig daghang mga kinabig, sila namalik ngadto sa Listra ug sa Iconio ug sa Antioquia,

22 strengthening the souls of the disciples, exhorting them to continue in the faith, and that through many afflictions we must enter into God’s Kingdom.

nga nanagpalig-on sa mga kalag sa mga tinun-an ug nanagmaymay kanila sa pagpadayon sa pagtoo ug nanag-ingon nga kinahanglan managsulod kita sa gingharian sa Dios pinaagi sa daghang mga kasakit.

23 When they had appointed elders for them in every assembly, and had prayed with fasting, they commended them to the Lord on whom they had believed.

Ug sa gikatudlo na nila ang mga anciano alang kanila diha sa matag-iglesia, ug sa nakaampo na uban sa pagpuasa, ilang gitugyan sila ngadto sa Ginoo nga ilang gitoohan.

24 They passed through Pisidia and came to Pamphylia.

Ug unya milatas sila sa Pisidia ug miabut sa Panfilia.

25 When they had spoken the word in Perga, they went down to Attalia.

Ug tapus makamantala sa pulong didto sa Perge, sila milugsong ngadto sa Atalia;

26 From there they sailed to Antioch, from where they had been committed to the grace of God for the work which they had fulfilled.

ug gikan didto manakayan sila balik sa Antioquia, diin didto sila kaniadto ikatugyan sa grasya sa Dios alang sa bulohaton nga karon ila nang natapus.

27 When they had arrived and had gathered the assembly together, they reported all the things that God had done with them, and that he had opened a door of faith to the nations.

Ug sa pag-abut nila didto, ilang gitigum ang iglesia ug gisuginlan sa tanang gibuhat sa Dios sa iyang pagpakig-uban kanila, ug giunsa niya sa pag-ablig pultahan sa pagtoo ngadto sa mga Gentil.

28 They stayed there with the disciples for a long time.

Ug sila nanagpabilin uban sa mga tinun-an sulod sa hataas nga panahon.