Acts 1
1 The first book I wrote, Theophilus, concerned all that Jesus began both to do and to teach,
ഹേ ഥിയഫില, യീശുഃ സ്വമനോനീതാൻ പ്രേരിതാൻ പവിത്രേണാത്മനാ സമാദിശ്യ യസ്മിൻ ദിനേ സ്വർഗമാരോഹത് യാം യാം ക്രിയാമകരോത് യദ്യദ് ഉപാദിശച്ച താനി സർവ്വാണി പൂർവ്വം മയാ ലിഖിതാനി|
2 until the day in which he was received up, after he had given commandment through the Holy Spirit to the apostles whom he had chosen.
സ സ്വനിധനദുഃഖഭോഗാത് പരമ് അനേകപ്രത്യയക്ഷപ്രമാണൗഃ സ്വം സജീവം ദർശയിത്വാ
3 To these he also showed himself alive after he suffered, by many proofs, appearing to them over a period of forty days and speaking about God’s Kingdom.
ചത്വാരിംശദ്ദിനാനി യാവത് തേഭ്യഃ പ്രേരിതേഭ്യോ ദർശനം ദത്ത്വേശ്വരീയരാജ്യസ്യ വർണനമ അകരോത്|
4 Being assembled together with them, he commanded them, “Don’t depart from Jerusalem, but wait for the promise of the Father, which you heard from me.
അനന്തരം തേഷാം സഭാം കൃത്വാ ഇത്യാജ്ഞാപയത്, യൂയം യിരൂശാലമോഽന്യത്ര ഗമനമകൃത്വാ യസ്തിൻ പിത്രാങ്ഗീകൃതേ മമ വദനാത് കഥാ അശൃണുത തത്പ്രാപ്തിമ് അപേക്ഷ്യ തിഷ്ഠത|
5 For John indeed baptized in water, but you will be baptized in the Holy Spirit not many days from now.”
യോഹൻ ജലേ മജ്ജിതാവാൻ കിന്ത്വൽപദിനമധ്യേ യൂയം പവിത്ര ആത്മനി മജ്ജിതാ ഭവിഷ്യഥ|
6 Therefore, when they had come together, they asked him, “Lord, are you now restoring the kingdom to Israel?”
പശ്ചാത് തേ സർവ്വേ മിലിത്വാ തമ് അപൃച്ഛൻ ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കിമിദാനീം പുനരപി രാജ്യമ് ഇസ്രായേലീയലോകാനാം കരേഷു സമർപയിഷ്യതി?
7 He said to them, “It isn’t for you to know times or seasons which the Father has set within his own authority.
തതഃ സോവദത് യാൻ സർവ്വാൻ കാലാൻ സമയാംശ്ച പിതാ സ്വവശേഽസ്ഥാപയത് താൻ ജ്ഞാതൃം യുഷ്മാകമ് അധികാരോ ന ജായതേ|
8 But you will receive power when the Holy Spirit has come upon you. You will be witnesses to me in Jerusalem, in all Judea and Samaria, and to the uttermost parts of the earth.”
കിന്തു യുഷ്മാസു പവിത്രസ്യാത്മന ആവിർഭാവേ സതി യൂയം ശക്തിം പ്രാപ്യ യിരൂശാലമി സമസ്തയിഹൂദാശോമിരോണദേശയോഃ പൃഥിവ്യാഃ സീമാം യാവദ് യാവന്തോ ദേശാസ്തേഷു യർവ്വേഷു ച മയി സാക്ഷ്യം ദാസ്യഥ|
9 When he had said these things, as they were looking, he was taken up, and a cloud received him out of their sight.
ഇതി വാക്യമുക്ത്വാ സ തേഷാം സമക്ഷം സ്വർഗം നീതോഽഭവത്, തതോ മേഘമാരുഹ്യ തേഷാം ദൃഷ്ടേരഗോചരോഽഭവത്|
10 While they were looking steadfastly into the sky as he went, behold, two men stood by them in white clothing,
യസ്മിൻ സമയേ തേ വിഹായസം പ്രത്യനന്യദൃഷ്ട്യാ തസ്യ താദൃശമ് ഊർദ്വ്വഗമനമ് അപശ്യൻ തസ്മിന്നേവ സമയേ ശുക്ലവസ്ത്രൗ ദ്വൗ ജനൗ തേഷാം സന്നിധൗ ദണ്ഡായമാനൗ കഥിതവന്തൗ,
11 who also said, “You men of Galilee, why do you stand looking into the sky? This Jesus, who was received up from you into the sky, will come back in the same way as you saw him going into the sky.”
ഹേ ഗാലീലീയലോകാ യൂയം കിമർഥം ഗഗണം പ്രതി നിരീക്ഷ്യ ദണ്ഡായമാനാസ്തിഷ്ഠഥ? യുഷ്മാകം സമീപാത് സ്വർഗം നീതോ യോ യീശുസ്തം യൂയം യഥാ സ്വർഗമ് ആരോഹന്തമ് അദർശമ് തഥാ സ പുനശ്ചാഗമിഷ്യതി|
12 Then they returned to Jerusalem from the mountain called Olivet, which is near Jerusalem, a Sabbath day’s journey away.
തതഃ പരം തേ ജൈതുനനാമ്നഃ പർവ്വതാദ് വിശ്രാമവാരസ്യ പഥഃ പരിമാണമ് അർഥാത് പ്രായേണാർദ്ധക്രോശം ദുരസ്ഥം യിരൂശാലമ്നഗരം പരാവൃത്യാഗച്ഛൻ|
13 When they had come in, they went up into the upper room where they were staying, that is Peter, John, James, Andrew, Philip, Thomas, Bartholomew, Matthew, James the son of Alphaeus, Simon the Zealot, and Judas the son of James.
നഗരം പ്രവിശ്യ പിതരോ യാകൂബ് യോഹൻ ആന്ദ്രിയഃ ഫിലിപഃ ഥോമാ ബർഥജമയോ മഥിരാൽഫീയപുത്രോ യാകൂബ് ഉദ്യോഗാ ശിമോൻ യാകൂബോ ഭ്രാതാ യിഹൂദാ ഏതേ സർവ്വേ യത്ര സ്ഥാനേ പ്രവസന്തി തസ്മിൻ ഉപരിതനപ്രകോഷ്ഠേ പ്രാവിശൻ|
14 All these with one accord continued steadfastly in prayer and supplication, along with the women and Mary the mother of Jesus, and with his brothers.
പശ്ചാദ് ഇമേ കിയത്യഃ സ്ത്രിയശ്ച യീശോ ർമാതാ മരിയമ് തസ്യ ഭ്രാതരശ്ചൈതേ സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂത സതതം വിനയേന വിനയേന പ്രാർഥയന്ത|
15 In these days, Peter stood up in the middle of the disciples (and the number of names was about one hundred twenty), and said,
തസ്മിൻ സമയേ തത്ര സ്ഥാനേ സാകല്യേന വിംശത്യധികശതം ശിഷ്യാ ആസൻ| തതഃ പിതരസ്തേഷാം മധ്യേ തിഷ്ഠൻ ഉക്തവാൻ
16 “Brothers, it was necessary that this Scripture should be fulfilled, which the Holy Spirit spoke before by the mouth of David concerning Judas, who was guide to those who took Jesus.
ഹേ ഭ്രാതൃഗണ യീശുധാരിണാം ലോകാനാം പഥദർശകോ യോ യിഹൂദാസ്തസ്മിൻ ദായൂദാ പവിത്ര ആത്മാ യാം കഥാം കഥയാമാസ തസ്യാഃ പ്രത്യക്ഷീഭവനസ്യാവശ്യകത്വമ് ആസീത്|
17 For he was counted with us, and received his portion in this ministry.
സ ജനോഽസ്മാകം മധ്യവർത്തീ സൻ അസ്യാഃ സേവായാ അംശമ് അലഭത|
18 Now this man obtained a field with the reward for his wickedness; and falling headlong, his body burst open and all his intestines gushed out.
തദനന്തരം കുകർമ്മണാ ലബ്ധം യന്മൂല്യം തേന ക്ഷേത്രമേകം ക്രീതമ് അപരം തസ്മിൻ അധോമുഖേ ഭൃമൗ പതിതേ സതി തസ്യോദരസ്യ വിദീർണത്വാത് സർവ്വാ നാഡ്യോ നിരഗച്ഛൻ|
19 It became known to everyone who lived in Jerusalem that in their language that field was called ‘Akeldama,’ that is, ‘The field of blood.’
ഏതാം കഥാം യിരൂശാലമ്നിവാസിനഃ സർവ്വേ ലോകാ വിദാന്തി; തേഷാം നിജഭാഷയാ തത്ക്ഷേത്രഞ്ച ഹകൽദാമാ, അർഥാത് രക്തക്ഷേത്രമിതി വിഖ്യാതമാസ്തേ|
20 For it is written in the book of Psalms, ‘Let his habitation be made desolate. Let no one dwell in it;’ and, ‘Let another take his office.’
അന്യച്ച, നികേതനം തദീയന്തു ശുന്യമേവ ഭവിഷ്യതി| തസ്യ ദൂഷ്യേ നിവാസാർഥം കോപി സ്ഥാസ്യതി നൈവ ഹി| അന്യ ഏവ ജനസ്തസ്യ പദം സംപ്രാപ്സ്യതി ധ്രുവം| ഇത്ഥം ഗീതപുസ്തകേ ലിഖിതമാസ്തേ|
21 “Of the men therefore who have accompanied us all the time that the Lord Jesus went in and out among us,
അതോ യോഹനോ മജ്ജനമ് ആരഭ്യാസ്മാകം സമീപാത് പ്രഭോ ര്യീശോഃ സ്വർഗാരോഹണദിനം യാവത് സോസ്മാകം മധ്യേ യാവന്തി ദിനാനി യാപിതവാൻ
22 beginning from the baptism of John to the day that he was received up from us, of these one must become a witness with us of his resurrection.”
താവന്തി ദിനാനി യേ മാനവാ അസ്മാഭിഃ സാർദ്ധം തിഷ്ഠന്തി തേഷാമ് ഏകേന ജനേനാസ്മാഭിഃ സാർദ്ധം യീശോരുത്ഥാനേ സാക്ഷിണാ ഭവിതവ്യം|
23 They put forward two: Joseph called Barsabbas, who was also called Justus, and Matthias.
അതോ യസ്യ രൂഢി ര്യുഷ്ടോ യം ബർശബ്ബേത്യുക്ത്വാഹൂയന്തി സ യൂഷഫ് മതഥിശ്ച ദ്വാവേതൗ പൃഥക് കൃത്വാ ത ഈശ്വരസ്യ സന്നിധൗ പ്രാര്യ്യ കഥിതവന്തഃ,
24 They prayed and said, “You, Lord, who know the hearts of all men, show which one of these two you have chosen
ഹേ സർവ്വാന്തര്യ്യാമിൻ പരമേശ്വര, യിഹൂദാഃ സേവനപ്രേരിതത്വപദച്യുതഃ
25 to take part in this ministry and apostleship from which Judas fell away, that he might go to his own place.”
സൻ നിജസ്ഥാനമ് അഗച്ഛത്, തത്പദം ലബ്ധുമ് ഏനയോ ർജനയോ ർമധ്യേ ഭവതാ കോഽഭിരുചിതസ്തദസ്മാൻ ദർശ്യതാം|
26 They drew lots for them, and the lot fell on Matthias; and he was counted with the eleven apostles.
തതോ ഗുടികാപാടേ കൃതേ മതഥിർനിരചീയത തസ്മാത് സോന്യേഷാമ് ഏകാദശാനാം പ്രരിതാനാം മധ്യേ ഗണിതോഭവത്|
