< 2 Corinthians 7 >

1 Having therefore these promises, beloved, let’s cleanse ourselves from all defilement of flesh and spirit, perfecting holiness in the fear of God.
Ka püi he aw, khyütam avan mi hama pyana kyaki. Pumsa la mlungmthin nghmüimkhya mtüihkhyehnak üngka naw mi ngcimcaih u lü, Pamhnam kyühnak am mi xüngsei vai u.
2 Open your hearts to us. We wronged no one. We corrupted no one. We took advantage of no one.
Nami mlung k’uma hmün jah mhäng pe ua; ua khana katnak am kami pawhki, u pi am kami kpyehki, ua ka pi hleihlak u lü am kami ka naki ni.
3 I say this not to condemn you, for I have said before that you are in our hearts to die together and live together.
Acun cun ka ning jah mkateinak vaia ka pyena am kya ve, thih üng thih hmaih vai, xüng üng pi xüng hmaih vaia; kami ning jah mlungei naki ti ajana ka ning jah mtheh päng ni.
4 Great is my boldness of speech toward you. Great is my boasting on your behalf. I am filled with comfort. I overflow with joy in all our affliction.
Aktäa ka ning jah üpangnaki, aktäa ka ning jah awhcah naki, aktäa mlung dimnak am ka beki, kami khuikhanak naküt üng pi jekyainak am ka beki.
5 For even when we had come into Macedonia, our flesh had no relief, but we were afflicted on every side. Fightings were outside. Fear was inside.
Maketawnih khawa kami pha üng pi am xüiei u nawng, ahawia pi khuikha u lü kami awmki; kpunga ngtunngvawknak la mlung k’uma kyühkyawknak am kami awmki.
6 Nevertheless, he who comforts the lowly, God, comforted us by the coming of Titus,
Cunsepi, ami mlung hnemki ktha jah pekia Pamhnam naw Tihtuha lawnak vai am jah dim’yesak ve;
7 and not by his coming only, but also by the comfort with which he was comforted in you while he told us of your longing, your mourning, and your zeal for me, so that I rejoiced still more.
a lawnak dänga am kya lü, nami vedamnak, nami kyahnaka khana nami kthanakea mawng na jah mtheh se nangmi üngka dim’yenak naw na dim’yesak ve; acunakyase ka jekyai beki ni.
8 For though I grieved you with my letter, I do not regret it, though I did regret it. For I see that my letter made you grieve, though just for a while.
Ka ca yuk naw ning jah thüisak sepi am ning jah maih nawng. Ka yuk law kcük naw a ning jah thüisak cen üng ka ning jah maih haw khai sü.
9 I now rejoice, not that you were grieved, but that you were grieved to repentance. For you were grieved in a godly way, that you might suffer loss by us in nothing.
Tuhkbäi ka jekyaiki, ka ning jah pukset saka phäha am kya lü, nami puksetnak naw a ning jah ngjutsaka phäha kyaki. Acuna puksetnak cun Mhnama sumeia kyaki; keimi naw kami ning jah mkhuimkhakia am kya.
10 For godly sorrow produces repentance leading to salvation, which brings no regret. But the sorrow of the world produces death.
Pamhnama ngjakhlüa puksetnak naw küikyanak pha lawsakia kyase am danga am kya, khawmdek mlungthuinak naw ta thihnak ni a lawpüi.
11 For behold, this same thing, that you were grieved in a godly way, what earnest care it worked in you. Yes, what defense, indignation, fear, longing, zeal, and vindication! In everything you demonstrated yourselves to be pure in the matter.
Pamhnama ngjakhlüa nami mlungthuinak naw, nami khana ngmangnak a bilawh he cun, sitiknak, am dawki am nami biloki tia ngdang hlünak sak, katnak hnengnak la katnak kyühnak, nami na ngaihnak la kthanak, katnak pawhki mtai pet vaia nami ngaihnak hea kyaki.
12 So although I wrote to you, I wrote not for his cause that did the wrong, nor for his cause that suffered the wrong, but that your earnest care for us might be revealed in you in the sight of God.
Acunakyase, ca ka yuk law üng pi mkhyekatkie la ami katnaka phäha ka yuka am kya. Pamhnama hmuha kami veia nami kthanak cen nami ksingnak vaia ka yuka kyaki ni.
13 Therefore we have been comforted. In our comfort we rejoiced the more exceedingly for the joy of Titus, because his spirit has been refreshed by you all.
Acunakyase, kami ktha beki. Keimia ktha benak dänga am kya, Tihtuh naw ihlawka jah jesaki ti cun ania cehnak hüa nami kpüia phäha kyaki.
14 For if in anything I have boasted to him on your behalf, I was not disappointed. But as we spoke all things to you in truth, so our glorying also which I made before Titus was found to be truth.
Am nami na helatsakia kya se ania veia ka ning jah awhcah naki. Akcang cun nami veia angläta kami pyenki, acunkba kunga Tihtuha veia ka mi awhcaknak naw mdanki ve.
15 His affection is more abundantly toward you, while he remembers all of your obedience, how with fear and trembling you received him.
Aning jah mtheinak nami ngai hlünak, kyühnak la ngkhyetnak am nami dokhamnak he jah ksing lü ning jah jawng law na ksetamki.
16 I rejoice that in everything I am confident concerning you.
Ahmäi üng ka ning jah üpnaka phäha ka jekyaiki.

< 2 Corinthians 7 >