1 Corinthians 4
1 So let a man think of us as Christ’s servants and stewards of God’s mysteries.
లోకా అస్మాన్ ఖ్రీష్టస్య పరిచారకాన్ ఈశ్వరస్య నిగూఠవాక్యధనస్యాధ్యక్షాంశ్చ మన్యన్తాం|
2 Here, moreover, it is required of stewards that they be found faithful.
కిఞ్చ ధనాధ్యక్షేణ విశ్వసనీయేన భవితవ్యమేతదేవ లోకై ర్యాచ్యతే|
3 But with me it is a very small thing that I should be judged by you, or by a human court. Yes, I don’t even judge my own self.
అతో విచారయద్భి ర్యుష్మాభిరన్యైః కైశ్చిన్ మనుజై ర్వా మమ పరీక్షణం మయాతీవ లఘు మన్యతే ఽహమప్యాత్మానం న విచారయామి|
4 For I know nothing against myself. Yet I am not justified by this, but he who judges me is the Lord.
మయా కిమప్యపరాద్ధమిత్యహం న వేద్మి కిన్త్వేతేన మమ నిరపరాధత్వం న నిశ్చీయతే ప్రభురేవ మమ విచారయితాస్తి|
5 Therefore judge nothing before the time, until the Lord comes, who will both bring to light the hidden things of darkness and reveal the counsels of the hearts. Then each man will get his praise from God.
అత ఉపయుక్తసమయాత్ పూర్వ్వమ్ అర్థతః ప్రభోరాగమనాత్ పూర్వ్వం యుష్మాభి ర్విచారో న క్రియతాం| ప్రభురాగత్య తిమిరేణ ప్రచ్ఛన్నాని సర్వ్వాణి దీపయిష్యతి మనసాం మన్త్రణాశ్చ ప్రకాశయిష్యతి తస్మిన్ సమయ ఈశ్వరాద్ ఏకైకస్య ప్రశంసా భవిష్యతి|
6 Now these things, brothers, I have in a figure transferred to myself and Apollos for your sakes, that in us you might learn not to think beyond the things which are written, that none of you be puffed up against one another.
హే భ్రాతరః సర్వ్వాణ్యేతాని మయాత్మానమ్ ఆపల్లవఞ్చోద్దిశ్య కథితాని తస్యైతత్ కారణం యుయం యథా శాస్త్రీయవిధిమతిక్రమ్య మానవమ్ అతీవ నాదరిష్యధ్బ ఈత్థఞ్చైకేన వైపరీత్యాద్ అపరేణ న శ్లాఘిష్యధ్బ ఏతాదృశీం శిక్షామావయోర్దృష్టాన్తాత్ లప్స్యధ్వే|
7 For who makes you different? And what do you have that you didn’t receive? But if you did receive it, why do you boast as if you had not received it?
అపరాత్ కస్త్వాం విశేషయతి? తుభ్యం యన్న దత్త తాదృశం కిం ధారయసి? అదత్తేనేవ దత్తేన వస్తునా కుతః శ్లాఘసే?
8 You are already filled. You have already become rich. You have come to reign without us. Yes, and I wish that you did reign, that we also might reign with you!
ఇదానీమేవ యూయం కిం తృప్తా లబ్ధధనా వా? అస్మాస్వవిద్యమానేషు యూయం కిం రాజత్వపదం ప్రాప్తాః? యుష్మాకం రాజత్వం మయాభిలషితం యతస్తేన యుష్మాభిః సహ వయమపి రాజ్యాంశినో భవిష్యామః|
9 For I think that God has displayed us, the apostles, last of all, like men sentenced to death. For we are made a spectacle to the world, both to angels and men.
ప్రేరితా వయం శేషా హన్తవ్యాశ్చేవేశ్వరేణ నిదర్శితాః| యతో వయం సర్వ్వలోకానామ్ అర్థతః స్వర్గీయదూతానాం మానవానాఞ్చ కౌతుకాస్పదాని జాతాః|
10 We are fools for Christ’s sake, but you are wise in Christ. We are weak, but you are strong. You have honor, but we have dishonor.
ఖ్రీష్టస్య కృతే వయం మూఢాః కిన్తు యూయం ఖ్రీష్టేన జ్ఞానినః, వయం దుర్బ్బలా యూయఞ్చ సబలాః, యూయం సమ్మానితా వయఞ్చాపమానితాః|
11 Even to this present hour we hunger, thirst, are naked, are beaten, and have no certain dwelling place.
వయమద్యాపి క్షుధార్త్తాస్తృష్ణార్త్తా వస్త్రహీనాస్తాడితా ఆశ్రమరహితాశ్చ సన్తః
12 We toil, working with our own hands. When people curse us, we bless. Being persecuted, we endure.
కర్మ్మణి స్వకరాన్ వ్యాపారయన్తశ్చ దుఃఖైః కాలం యాపయామః| గర్హితైరస్మాభిరాశీః కథ్యతే దూరీకృతైః సహ్యతే నిన్దితైః ప్రసాద్యతే|
13 Being defamed, we entreat. We are made as the filth of the world, the dirt wiped off by all, even until now.
వయమద్యాపి జగతః సమ్మార్జనీయోగ్యా అవకరా ఇవ సర్వ్వై ర్మన్యామహే|
14 I don’t write these things to shame you, but to admonish you as my beloved children.
యుష్మాన్ త్రపయితుమహమేతాని లిఖామీతి నహి కిన్తు ప్రియాత్మజానివ యుష్మాన్ ప్రబోధయామి|
15 For though you have ten thousand tutors in Christ, you don’t have many fathers. For in Christ Jesus, I became your father through the Good News.
యతః ఖ్రీష్టధర్మ్మే యద్యపి యుష్మాకం దశసహస్రాణి వినేతారో భవన్తి తథాపి బహవో జనకా న భవన్తి యతోఽహమేవ సుసంవాదేన యీశుఖ్రీష్టే యుష్మాన్ అజనయం|
16 I beg you therefore, be imitators of me.
అతో యుష్మాన్ వినయేఽహం యూయం మదనుగామినో భవత|
17 Because of this I have sent Timothy to you, who is my beloved and faithful child in the Lord, who will remind you of my ways which are in Christ, even as I teach everywhere in every assembly.
ఇత్యర్థం సర్వ్వేషు ధర్మ్మసమాజేషు సర్వ్వత్ర ఖ్రీష్టధర్మ్మయోగ్యా యే విధయో మయోపదిశ్యన్తే తాన్ యో యుష్మాన్ స్మారయిష్యత్యేవమ్భూతం ప్రభోః కృతే ప్రియం విశ్వాసినఞ్చ మదీయతనయం తీమథియం యుష్మాకం సమీపం ప్రేషితవానహం|
18 Now some are puffed up, as though I were not coming to you.
అపరమహం యుష్మాకం సమీపం న గమిష్యామీతి బుద్ధ్వా యుష్మాకం కియన్తో లోకా గర్వ్వన్తి|
19 But I will come to you shortly, if the Lord is willing. And I will know, not the word of those who are puffed up, but the power.
కిన్తు యది ప్రభేరిచ్ఛా భవతి తర్హ్యహమవిలమ్బం యుష్మత్సమీపముపస్థాయ తేషాం దర్పధ్మాతానాం లోకానాం వాచం జ్ఞాస్యామీతి నహి సామర్థ్యమేవ జ్ఞాస్యామి|
20 For God’s Kingdom is not in word, but in power.
యస్మాదీశ్వరస్య రాజత్వం వాగ్యుక్తం నహి కిన్తు సామర్థ్యయుక్తం|
21 What do you want? Shall I come to you with a rod, or in love and a spirit of gentleness?
యుష్మాకం కా వాఞ్ఛా? యుష్మత్సమీపే మయా కిం దణ్డపాణినా గన్తవ్యముత ప్రేమనమ్రతాత్మయుక్తేన వా?
