Psalms 95

1 Oh come, let’s sing to the LORD. Let’s shout aloud to the rock of our salvation!

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

2 Let’s come before his presence with thanksgiving. Let’s extol him with songs!

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

3 For the LORD is a great God, a great King above all gods.

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

4 In his hand are the deep places of the earth. The heights of the mountains are also his.

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

5 The sea is his, and he made it. His hands formed the dry land.

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

6 Oh come, let’s worship and bow down. Let’s kneel before the LORD, our Maker,

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

7 for he is our God. We are the people of his pasture, and the sheep in his care. Today, oh that you would hear his voice!

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

8 Don’t harden your heart, as at Meribah, as in the day of Massah in the wilderness,

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

9 when your fathers tempted me, tested me, and saw my work.

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

10 Forty long years I was grieved with that generation, and said, “They are a people who err in their heart. They have not known my ways.”

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

11 Therefore I swore in my wrath, “They won’t enter into my rest.”

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.