Psalms 39

1 For the Chief Musician. For Jeduthun. A Psalm by David. I said, “I will watch my ways, so that I don’t sin with my tongue. I will keep my mouth with a bridle while the wicked is before me.”

Przewodnikowi chóru, Jedutunowi. Psalm Dawida. Powiedziałem: Będę strzegł moich dróg, abym nie zgrzeszył językiem; nałożę na usta wędzidło, dopóki niegodziwy [będzie] przede mną.

2 I was mute with silence. I held my peace, even from good. My sorrow was stirred.

Zaniemówiłem oniemiały, zamilkłem [nawet] w dobrej [sprawie], lecz moja boleść się wzmagała.

3 My heart was hot within me. While I meditated, the fire burnt. I spoke with my tongue:

Rozgorzało we mnie serce; gdy rozmyślałem, zapłonął ogień, a [wtedy] mój język tak przemówił:

4 “LORD, show me my end, what is the measure of my days. Let me know how frail I am.

PANIE, daj mi poznać mój kres i miarę moich dni, abym wiedział, jak jestem słaby.

5 Behold, you have made my days hand widths. My lifetime is as nothing before you. Surely every man stands as a breath.” (Selah)

Oto wymierzyłeś moje dni na szerokość dłoni, a mój wiek jest niczym przed tobą; zaprawdę każdy człowiek, nawet najlepszy, jest całkowitą marnością. (Sela)

6 “Surely every man walks like a shadow. Surely they busy themselves in vain. He heaps up, and doesn’t know who shall gather.

Doprawdy człowiek przemija jak cień; doprawdy na próżno się kłopocze; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.

7 Now, Lord, what do I wait for? My hope is in you.

A teraz czego mam oczekiwać, Panie? W tobie jest moja nadzieja.

8 Deliver me from all my transgressions. Don’t make me the reproach of the foolish.

Uwolnij mnie od wszystkich moich występków, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca.

9 I was mute. I didn’t open my mouth, because you did it.

Zamilkłem i nie otworzyłem moich ust, bo ty [to] sprawiłeś.

10 Remove your scourge away from me. I am overcome by the blow of your hand.

Oddal ode mnie twoje karanie, bo ginę od uderzeń twojej ręki.

11 When you rebuke and correct man for iniquity, you consume his wealth like a moth. Surely every man is but a breath.” (Selah)

Gdy karą chłoszczesz człowieka za nieprawość, [to] jak mól niszczysz jego piękno; doprawdy marnością jest każdy człowiek. (Sela)

12 “Hear my prayer, LORD, and give ear to my cry. Don’t be silent at my tears. For I am a stranger with you, a foreigner, as all my fathers were.

Wysłuchaj mojej modlitwy, PANIE, i nakłoń ucha na moje wołanie; nie bądź głuchy na moje łzy, bo jestem gościem u ciebie [i] przychodniem, jak wszyscy moi ojcowie.

13 Oh spare me, that I may recover strength, before I go away and exist no more.”

Oszczędzaj mnie, abym się wzmacniał, zanim odejdę i już mnie nie będzie.