Psalms 30
1 A Psalm. A Song for the Dedication of the Temple. By David. I will extol you, LORD, for you have raised me up, and have not made my foes to rejoice over me.
«Ψαλμός ωδής εις τον εγκαινιασμόν του οίκου του Δαβίδ.» Θέλω σε μεγαλύνει, Κύριε· διότι συ με ανύψωσας, και δεν εύφρανας τους εχθρούς μου επ' εμέ.
2 LORD my God, I cried to you, and you have healed me.
Κύριε ο Θεός μου, εβόησα προς σε, και με εθεράπευσας.
3 LORD, you have brought up my soul from Sheol. You have kept me alive, that I should not go down to the pit. (Sheol h7585)
Κύριε, ανεβίβασας εξ άδου την ψυχήν μου· μ' εφύλαξας την ζωήν, διά να μη καταβώ εις τον λάκκον. (Sheol h7585)
4 Sing praise to the LORD, you saints of his. Give thanks to his holy name.
Ψαλμωδήσατε εις τον Κύριον, οι όσιοι αυτού, και υμνείτε την μνήμην της αγιωσύνης αυτού.
5 For his anger is but for a moment. His favour is for a lifetime. Weeping may stay for the night, but joy comes in the morning.
Διότι η οργή αυτού διαρκεί μίαν μόνην στιγμήν· ζωή όμως είναι εν τη ευμενεία αυτού· το εσπέρας δύναται να συγκατοικήση κλαυθμός, αλλά το πρωΐ έρχεται αγαλλίασις.
6 As for me, I said in my prosperity, “I shall never be moved.”
Εγώ δε είπα εν τη ευτυχία μου, δεν θέλω σαλευθή εις τον αιώνα.
7 You, LORD, when you favoured me, made my mountain stand strong; but when you hid your face, I was troubled.
Κύριε, διά της ευμενείας σου εστερέωσας το όρος μου. Απέκρυψας το πρόσωπόν σου, και εταράχθην.
8 I cried to you, LORD. I made supplication to the Lord:
Προς σε, Κύριε, έκραξα· και προς τον Κύριον εδεήθην.
9 “What profit is there in my destruction, if I go down to the pit? Shall the dust praise you? Shall it declare your truth?
Τις ωφέλεια εν τω αίματί μου, εάν καταβώ εις τον λάκκον; μήπως θέλει σε υμνεί ο κονιορτός; θέλει αναγγέλλει την αλήθειάν σου;
10 Hear, LORD, and have mercy on me. LORD, be my helper.”
Άκουσον, Κύριε, και ελέησόν με· Κύριε, γενού βοηθός μου.
11 You have turned my mourning into dancing for me. You have removed my sackcloth, and clothed me with gladness,
Μετέβαλες εις εμέ τον θρήνόν μου εις χαράν· έλυσας τον σάκκόν μου και με περιέζωσας ευφροσύνην·
12 to the end that my heart may sing praise to you, and not be silent. LORD my God, I will give thanks to you forever!
διά να ψαλμωδή εις σε η δόξα μου και να μη σιωπά. Κύριε ο Θεός μου, εις τον αιώνα θέλω σε υμνεί.
