Matthew 14
1 About that time Herod the Tetrarch heard of the fame of Jesus,
O günlerde İsa'yla ilgili haberleri duyan bölge kralı Hirodes, adamlarına, “Bu, Vaftizci Yahya'dır” dedi. “Ölümden dirildi. Olağanüstü güçlerin onda etkin olmasının nedeni budur.”
2 and he said to his courtiers, "This is John the Baptist: he has come back to life--and that is why these miraculous Powers are working in him."
3 For Herod had arrested John, and had put him in chains, and imprisoned him, for the sake of Herodias his brother Philip's wife,
Hirodes, kardeşi Filipus'un karısı Hirodiya yüzünden Yahya'yı tutuklatmış, bağlatıp zindana attırmıştı.
4 because John had persistently said to him, "It is not lawful for you to have her."
Çünkü Yahya Hirodes'e, “O kadınla evlenmen Kutsal Yasa'ya aykırıdır” demişti.
5 And he would have liked to put him to death, but was afraid of the people, because they regarded John as a Prophet.
Hirodes Yahya'yı öldürtmek istemiş, ama halktan korkmuştu. Çünkü halk Yahya'yı peygamber sayıyordu.
6 But when Herod's birthday came, the daughter of Herodias danced before all the company, and so pleased Herod
Hirodes'in doğum günü şenliği sırasında Hirodiya'nın kızı ortaya çıkıp dans etti. Bu, Hirodes'in öyle hoşuna gitti ki, ant içerek kıza ne dilerse vereceğini söyledi.
7 that with an oath he promised to give her whatever she asked.
8 So she, instigated by her mother, said, "Give me here on a dish the head of John the Baptist."
Kız, annesinin kışkırtmasıyla, “Bana şimdi, bir tepsi üzerinde Vaftizci Yahya'nın başını ver” dedi.
9 The king was deeply vexed, yet because of his repeated oath and of the guests at his table he ordered it to be given her,
Kral buna çok üzüldüyse de, konuklarının önünde içtiği anttan ötürü bu dileğin yerine getirilmesini buyurdu.
10 and he sent and beheaded John in the prison.
Adam gönderip zindanda Yahya'nın başını kestirdi.
11 The head was brought on a dish and given to the young girl, and she took it to her mother.
Kesik baş tepsiyle getirilip kıza verildi, kız da bunu annesine götürdü.
12 Then John's disciples went and removed the body and buried it, and came and informed Jesus.
Yahya'nın öğrencileri gelip cesedi aldılar ve gömdüler. Sonra gidip İsa'ya haber verdiler.
13 Upon receiving these tidings, Jesus went away by boat to an uninhabited and secluded district; but the people heard of it and followed Him in crowds from the towns by land.
İsa bunu duyunca, tek başına tenha bir yere çekilmek üzere bir tekneyle oradan ayrıldı. Bunu öğrenen halk, kentlerden çıkıp O'nu yaya olarak izledi.
14 So Jesus went out and saw an immense multitude, and felt compassion for them, and cured those of them who were out of health.
İsa tekneden inince büyük bir kalabalıkla karşılaştı. Onlara acıdı ve hasta olanlarını iyileştirdi.
15 But when evening was come, the disciples came to Him and said, "This is an uninhabited place, and the best of the day is now gone; send the people away to go into the villages and buy something to eat."
Akşama doğru öğrencileri yanına gelip, “Burası ıssız bir yer” dediler, “Vakit de geç oldu. Halkı salıver de köylere gidip kendilerine yiyecek alsınlar.”
16 "They need not go away," replied Jesus; "you yourselves must give them something to eat."
İsa, “Gitmelerine gerek yok, onlara siz yiyecek verin” dedi.
17 "We have nothing here," they said, "but five loaves and a couple of fish."
Öğrenciler, “Burada beş ekmekle iki balıktan başka bir şeyimiz yok ki” dediler.
18 "Bring them here to me," He said,
İsa, “Onları buraya, bana getirin” dedi.
19 and He told all the people to sit down on the grass. Then He took the five loaves and the two fish, and after looking up to heaven and blessing them, He broke up the loaves and gave them to the disciples, and the disciples distributed them to the people.
Halka çayıra oturmalarını buyurduktan sonra, beş ekmekle iki balığı aldı, gözlerini göğe kaldırarak şükretti; sonra ekmekleri bölüp öğrencilerine verdi, onlar da halka dağıttılar.
20 So all ate, and were fully satisfied. The broken portions that remained over they gathered up, filling twelve baskets.
Herkes yiyip doydu. Artakalan parçalardan on iki sepet dolusu topladılar.
21 Those who had eaten were about 5,000 adult men, without reckoning women and children.
Yemek yiyenlerin sayısı, kadın ve çocuklar hariç, yaklaşık beş bin erkekti.
22 Immediately afterwards He made the disciples go on board the boat and cross to the opposite shore, leaving Him to dismiss the people.
Bundan hemen sonra İsa öğrencilerine, tekneye binip kendisinden önce karşı yakaya geçmelerini buyurdu. Bu arada halkı evlerine gönderecekti.
23 When He had done this, He climbed the hill to pray in solitude. Night came on, and he was there alone.
Halkı gönderdikten sonra dua etmek için tek başına dağa çıktı. Akşam olurken orada yalnızdı.
24 Meanwhile the boat was far out on the Lake, buffeted and tossed by the waves, the wind being adverse.
O sırada tekne kıyıdan bir hayli uzakta dalgalarla boğuşuyordu. Çünkü rüzgar karşı yönden esiyordu.
25 But towards daybreak He went to them, walking over the waves.
Sabaha karşı İsa, gölün üstünde yürüyerek onlara yaklaştı.
26 When the disciples saw Him walking on the waves, they were greatly alarmed. "It is a spirit," they exclaimed, and they cried out with terror.
Öğrenciler, O'nun gölün üstünde yürüdüğünü görünce dehşete kapıldılar. “Bu bir hayalet!” diyerek korkuyla bağrıştılar.
27 But instantly Jesus spoke to them, and said, "There is no danger; it is I; do not be afraid."
Ama İsa hemen onlara seslenerek, “Cesur olun, benim, korkmayın!” dedi.
28 "Master," answered Peter, "if it is you, bid me come to you upon the water."
Petrus buna karşılık, “Ya Rab” dedi, “Eğer sen isen, buyruk ver suyun üstünden yürüyerek sana geleyim.”
29 "Come," said Jesus. Then Peter climbed down from the boat and walked upon the water to go to Him.
İsa, “Gel!” dedi. Petrus da tekneden indi, suyun üstünden yürüyerek İsa'ya yaklaştı.
30 But when he felt the wind he grew frightened, and beginning to sink he cried out, "Master, save me."
Ama rüzgarın ne kadar güçlü estiğini görünce korktu, batmaya başladı. “Ya Rab, beni kurtar!” diye bağırdı.
31 Instantly Jesus stretched out His hand and caught hold of him, saying to him, "O little faith, why did you doubt?"
İsa hemen elini uzatıp onu tuttu. Ona, “Ey kıt imanlı, neden kuşku duydun?” dedi.
32 So they climbed into the boat, and the wind lulled;
Onlar tekneye bindikten sonra rüzgar dindi.
33 and the men on board fell down before him and said, "You are indeed God's Son."
Teknedekiler, “Sen gerçekten Tanrı'nın Oğlu'sun” diyerek O'na tapındılar.
34 When they had quite crossed over, they put ashore at Gennesaret;
Gölü aşıp Ginnesar'da karaya çıktılar.
35 and the men of the place, recognizing Him, sent word into all the country round. So they brought all the sick to Him,
Yöre halkı İsa'yı tanıyınca çevreye haber saldı. Bütün hastaları O'na getirdiler.
36 and they entreated Him that they might but touch the tassel of His outer garment; and all who did so were restored to perfect health.
Giysisinin eteğine bir dokunsak diye yalvarıyorlardı. Dokunanların hepsi iyileşti.
