Luke 17
1 Jesus said to His disciples, "It is inevitable that causes of stumbling should come; but alas for him through whom they come!
Тунчи Исусо пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди: — Бут исин, со цырдэл манушэ бэзимастэ. Нэ бида кодэлэсти, ко залиджял манушэн дэ бэзима.
2 It would be well for him if, with a millstone round his neck, he were lying at the bottom of the sea, rather than that he should cause even one of these little ones to fall.
Фэдэр важ лэ, соб тэ прыпхандэн лэсти баро и пхаро бар пэ кора и тэ чувэн лэ дэ море, сар тэ залиджял вов дэ бэзима екхэ кадэлэн цыкнэндар.
3 Be on your guard. "If your brother acts wrongly, reprove him; and if he is sorry, forgive him;
Дыкхэн пала пэстэ! Кала пхрал тиро терэла бэзимо, запхэн лэсти када тэ терэ! И кала вов ачявэла бэзимо, эртисар лэ!
4 and if seven times in a day he acts wrongly towards you, and seven times turns again to you and says, 'I am sorry,' you must forgive him."
И кала пхрал тиро эфта молы дэ дивэ терэла бэзимо и эфта молы авэла тутэ и пхэнэла: «Дошало! Мангав патив!» — эртисар лэ.
5 And the Apostles said to the Lord, "Give us faith."
Апостолуря екхвар пхэндэ Раести: — Баряр амаро патявимо!
6 "If your faith," replied the Lord, "is like a mustard seed, you might command this black-mulberry-tree, 'Tear up your roots and plant yourself in the sea,' and instantly it would obey you.
Рай пхэнда: — Кала тумэндэ исин патявимо, сар цыкно горчично ворзо, и тумэ пхэнэна кадэлэ тутовонэ каштэсти: «Вычинпэ пхуятар, джя дэ море и барюв», — тунчи кашт кандэла тумэн.
7 But which of you who has a servant ploughing, or tending sheep, will say to him when he comes in from the farm, 'Come at once and take your place at table,'
Ко тумэндар пхэнэла бутярнэсти, саво рисиля малятар, тев вов вушарэлас пхув чи чяравэлас бакрэн: «Джя сигэдэр, бэш пала скаминд»?
8 and will not rather say to him, 'Get my dinner ready, make yourself tidy, and wait upon me till I have finished my dinner, and then you shall have yours'?
Нат, тумэ на кади дэдумэна, нэ пхэнэна лэсти: «Вщи, тав манди тэ ха! Обпхандэпэ кущикаґа, подэ и прылэ скаминдэстар, кала мэ авава тэ ха и тэ пэ! Тунчи еджино хаґа и пэґа!»
9 Does he thank the servant for obeying his orders?
Чи наисарэна тумэ бутярнэ пала кода, со стерда бути, сави лэсти трэбуни сля тэ терэ?
10 So you also, when you have obeyed all the orders given you, must say, "'There is no merit in our service: what we have done is only what we were in duty bound to do.'"
Кади и тумэ, кала терэна вса, со тумэнди прыпхэндо, дэдумэн пала пэстэ: «Амэ бутярнэ, савэ нисо на ачен. И стердэ кода, со амэнди трэбуни сля тэ стерэ».
11 As they pursued their journey to Jerusalem, He passed through Samaria and Galilee.
Пав дром дэ Ерусалимо Исусо проджялас машкар Самария тай Галилея.
12 And as He entered a certain village, ten men met Him who were lepers and stood at a distance.
Кала Вов заджиля дэ екх гав, авиле Лэстэ дэш мануша, савэндэ сля насвалимо проказа. Вонэ ачиле дэ рига
13 In loud voices they cried out, "Jesus, Rabbi, take pity on us."
тай типисиле зоралэ ґласоґа: — Исусо Сиклимари! Ковлисар їло Тиро важ амэн!
14 Perceiving this, He said to them, "Go and show yourselves to the Priests." And while on their way to do this they were made clean.
Кала Исусо удыкхля лэн, Вов пхэнда: — Джян и сикавэнпэ рашаенди! И кала мануша джиле, пав дромэ вонэ састярдэпэ насвалимастар.
15 One of them, seeing that he was cured, came back, adoring and praising God in a loud voice,
Екх лэндар дыкхля, со састярдапэ, рисиля павпалэ и ашарда Дэвлэ зоралэ ґласоґа.
16 and he threw himself at the feet of Jesus, thanking Him. He was a Samaritan.
Вов тэлэдэня Исусостэ дэ пурэн и наисарда Лэ. А кодэва мануш сля самарянино.
17 "Were not all ten made clean?" Jesus asked; "but where are the nine?
Тунчи Исусо пхэнда: — Чи на дэш манушэн састярдэпэ? Тев жэ инте еня?
18 Have none been found to come back and give glory to God except this foreigner?"
Сости вонэ на рисиле, соб тэ ваздэ слава Дэвлэсти? Ай рисиля кици кадэва самарянино?
19 And He said to him, "Rise and go: your faith has cured you."
И пхэнда кадэлэ манушэсти: — Вщи, джя цэрэ! Тиро патявимо тут фирисарда.
20 Being asked by the Pharisees when the Kingdom of God was coming, He answered, "The Kingdom of God does not so come that you can stealthily watch for it.
Тунчи фарисея пхучле Исусостар, кала авэла Дэвлэхкоро Тхагаримо. Исусо пхэнда: — Дэвлэхкоро Тхагаримо на авэла кади, соб всавэрэ лэ тэ дыкхэн.
21 Nor will they say, 'See here!' or 'See there!' --for the Kingdom of God is within you."
Нико на пхэнэла: «Акэ, вов катэ исин». Чи: «Акэ, вов котэ». Нэ Дэвлэхкоро Тхагаримо машкар тумэн исин.
22 Then, turning to His disciples, He said, "There will come a time when you will wish you could see a single one of the days of the Son of Man, but will not see one.
Тунчи Исусо пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди: — Авэла вряма, кала закамэна тэ дыкхэ екх дивэндар Манушыканэ Чявэхкэрэ, нэ на дыкхэна.
23 And they will say to you, 'See there!' 'See here!' Do not start off and go in pursuit.
Кала пхэнэна тумэнди: «Акэ, Вов катэ!» Чи: «Акэ, Вов котэ исин!» — на джян пордэ и на прастан пала лэн.
24 For just as the lightning, when it flashes, shines from one part of the horizon to the opposite part, so will the Son of Man be on His day.
Сар молния марэл упралимастар и дэл яг и душлимо пав всавири пхув, кади ж и Чяво Манушыкано рисявэла павпалэ.
25 But first He must endure much suffering, and be rejected by the present generation.
Нэ англал кадэлэстар Чяво Манушыкано хала бари грыжа и кадэва родо Лэстар отпхэнэлапэ.
26 "And as it was in the time of Noah, so will it also be in the time of the Son of Man.
Сар сля дэ вряма, кала джювда Нои, кади авэла и дэ вряма, кала рисявэла Чяво Манушыкано.
27 Men were eating and drinking, taking wives and giving wives, up to the very day on which Noah entered the Ark, and the Deluge came and destroyed them all.
Мануша ханас, пэнас, лэнас ромнен и джянас паларом аж ды кодыя вряма, сар Нои заджиля дэ ковчего, а тунчи джиля баро пани и всавэрэ хасиле.
28 The same was true in the time of Lot: they were eating and drinking, buying and selling, planting and building;
Кади ж сля дэ вряма, кала джювда Лото: мануша хале, пиле, тинэнас, битинэнас, чувэнас ворзо дэ пхув, ваздэнас цэра.
29 but on the day that Lot left Sodom, God rained fire and brimstone from the sky and destroyed them all.
Нэ дэ дивэ, кала Лото выджиля форостар Содомо, джиле упралимастар ягуно брышынд и сера и всавэрэ хасиле.
30 Exactly so will it be on the day that the veil is lifted from the Son of Man.
Кади ж авэла и дэ кодэва диво, кала Чяво Манушыкано сикавэлапэ.
31 "On that day, if a man is on the roof and his property indoors, let him not go down to fetch it; and, in the same way, he who is in the field, let him not turn back.
Дэ кодэлэ дивэ мануш, саво авэла упрэ пэ ушарди, а кырпы лэхкэрэ — дэ цэр, мэк на змукэлпэ тэлэ пала лэн. Ко авэла пэ маля, мэк на рисявэл цэрэ.
32 Remember Lot's wife.
Рипэрэн Лотохкиря ромня!
33 Any man who makes it his object to keep his own life safe, will lose it; but whoever loses his life will preserve it.
Ко камэл тэ фирисарэ пэхкоро джювимо, кодэва хасярэла лэ. Ай ко хасярэла пэхкоро джювимо, кодэва сфирисарэла лэ.
34 On that night, I tell you, there will be two men in one bed: one will be taken away and the other left behind.
Пхэнав тумэнди: дэ кодыя рят совэна дуй мануша, екхэ залэна, ай авэр мануш ачелапэ.
35 There will be two women turning the mill together: one will be taken away and the other left behind."
Дуй манушня авэна тэ терэ варо ворзостар: екха манушня залэна, ай авэр ачелапэ.
37 "Where, Master?" they inquired. "Where the dead body is," He replied, "there also will the vultures flock together."
Тунчи пхэндэ Исусости: — Рае, тев када авэла? Исусо пхэнда: — Пордэ, тев пашлёл муло трупо, стидэнапэ орлуря.
