< Luke 16 >
1 He said also to His disciples: "There was a rich man who had a steward, about whom a report was brought to him, that he was wasting his property.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯೇಭ್ಯೋನ್ಯಾಮೇಕಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಾಮಾಸ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ಧನವತೋ ಮನುಷ್ಯಸ್ಯ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶೇ ಸಮ್ಪತ್ತೇರಪವ್ಯಯೇಽಪವಾದಿತೇ ಸತಿ
2 He called him and said, "'What is this I hear about you? Render an account of your stewardship, for I cannot let you hold it any longer.'
ತಸ್ಯ ಪ್ರಭುಸ್ತಮ್ ಆಹೂಯ ಜಗಾದ, ತ್ವಯಿ ಯಾಮಿಮಾಂ ಕಥಾಂ ಶೃಣೋಮಿ ಸಾ ಕೀದೃಶೀ? ತ್ವಂ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶಕರ್ಮ್ಮಣೋ ಗಣನಾಂ ದರ್ಶಯ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶಪದೇ ತ್ವಂ ನ ಸ್ಥಾಸ್ಯಸಿ|
3 "Then the steward said within himself, "'What am I to do? For my master is taking away the stewardship from me. I am not strong enough for field labour: to beg, I should be ashamed.
ತದಾ ಸ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶೋ ಮನಸಾ ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ, ಪ್ರಭು ರ್ಯದಿ ಮಾಂ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶಪದಾದ್ ಭ್ರಂಶಯತಿ ತರ್ಹಿ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯೇಽಹಂ? ಮೃದಂ ಖನಿತುಂ ಮಮ ಶಕ್ತಿ ರ್ನಾಸ್ತಿ ಭಿಕ್ಷಿತುಞ್ಚ ಲಜ್ಜಿಷ್ಯೇಽಹಂ|
4 I see what to do, in order that when I am discharged from the stewardship they may give me a home in their own houses.'
ಅತಏವ ಮಯಿ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶಪದಾತ್ ಚ್ಯುತೇ ಸತಿ ಯಥಾ ಲೋಕಾ ಮಹ್ಯಮ್ ಆಶ್ರಯಂ ದಾಸ್ಯನ್ತಿ ತದರ್ಥಂ ಯತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಮಯಾ ಕರಣೀಯಂ ತನ್ ನಿರ್ಣೀಯತೇ|
5 "So he called all his master's debtors, one by one, and asked the first, 'How much are you in debt to my master?'
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಸ್ವಪ್ರಭೋರೇಕೈಕಮ್ ಅಧಮರ್ಣಮ್ ಆಹೂಯ ಪ್ರಥಮಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ತ್ವತ್ತೋ ಮೇ ಪ್ರಭುಣಾ ಕತಿ ಪ್ರಾಪ್ಯಮ್?
6 "'A hundred firkins of oil,' he replied. "'Here is your account,' said the steward: 'sit down quickly and change it into fifty firkins.'
ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಏಕಶತಾಢಕತೈಲಾನಿ; ತದಾ ಗೃಹಕಾರ್ಯ್ಯಾಧೀಶಃ ಪ್ರೋವಾಚ, ತವ ಪತ್ರಮಾನೀಯ ಶೀಘ್ರಮುಪವಿಶ್ಯ ತತ್ರ ಪಞ್ಚಾಶತಂ ಲಿಖ|
7 "To a second he said, "'And how much do you owe?' "'A hundred quarters of wheat,' was the answer. "'Here is your account,' said he: 'change it into eighty quarters.'
ಪಶ್ಚಾದನ್ಯಮೇಕಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ತ್ವತ್ತೋ ಮೇ ಪ್ರಭುಣಾ ಕತಿ ಪ್ರಾಪ್ಯಮ್? ತತಃ ಸೋವಾದೀದ್ ಏಕಶತಾಢಕಗೋಧೂಮಾಃ; ತದಾ ಸ ಕಥಯಾಮಾಸ, ತವ ಪತ್ರಮಾನೀಯ ಅಶೀತಿಂ ಲಿಖ|
8 "And the master praised the dishonest steward for his shrewdness; for, in relation to their own contemporaries, the men of this age are shrewder than the sons of Light. (aiōn )
ತೇನೈವ ಪ್ರಭುಸ್ತಮಯಥಾರ್ಥಕೃತಮ್ ಅಧೀಶಂ ತದ್ಬುದ್ಧಿನೈಪುಣ್ಯಾತ್ ಪ್ರಶಶಂಸ; ಇತ್ಥಂ ದೀಪ್ತಿರೂಪಸನ್ತಾನೇಭ್ಯ ಏತತ್ಸಂಸಾರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾ ವರ್ತ್ತಮಾನಕಾಲೇಽಧಿಕಬುದ್ಧಿಮನ್ತೋ ಭವನ್ತಿ| (aiōn )
9 "But I charge you, so to use the wealth which is ever tempting to dishonesty as to win friends who, when it fails, shall welcome you to the tents that never perish. (aiōnios )
ಅತೋ ವದಾಮಿ ಯೂಯಮಪ್ಯಯಥಾರ್ಥೇನ ಧನೇನ ಮಿತ್ರಾಣಿ ಲಭಧ್ವಂ ತತೋ ಯುಷ್ಮಾಸು ಪದಭ್ರಷ್ಟೇಷ್ವಪಿ ತಾನಿ ಚಿರಕಾಲಮ್ ಆಶ್ರಯಂ ದಾಸ್ಯನ್ತಿ| (aiōnios )
10 The man who is honest in a very small matter is honest in a great one also; and he who is dishonest in a very small matter is dishonest in a great one also.
ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಕ್ಷುದ್ರೇ ಕಾರ್ಯ್ಯೇ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಭವತಿ ಸ ಮಹತಿ ಕಾರ್ಯ್ಯೇಪಿ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಭವತಿ, ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಕ್ಷುದ್ರೇ ಕಾರ್ಯ್ಯೇಽವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಭವತಿ ಸ ಮಹತಿ ಕಾರ್ಯ್ಯೇಪ್ಯವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಭವತಿ|
11 If therefore you have not proved yourselves faithful in dealing with the wealth that is tainted with fraud, who will entrust to you the true good?
ಅತಏವ ಅಯಥಾರ್ಥೇನ ಧನೇನ ಯದಿ ಯೂಯಮವಿಶ್ವಾಸ್ಯಾ ಜಾತಾಸ್ತರ್ಹಿ ಸತ್ಯಂ ಧನಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕರೇಷು ಕಃ ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ?
12 And if you have not been faithful in dealing with that which is not your own, who will give you that which is your own?
ಯದಿ ಚ ಪರಧನೇನ ಯೂಯಮ್ ಅವಿಶ್ವಾಸ್ಯಾ ಭವಥ ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸ್ವಕೀಯಧನಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಕೋ ದಾಸ್ಯತಿ?
13 "No servant can be in bondage to two masters. For either he will hate one and love the other, or else he will cling fast to one and scorn the other. You cannot be bondservants both of God and of gold."
ಕೋಪಿ ದಾಸ ಉಭೌ ಪ್ರಭೂ ಸೇವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ, ಯತ ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರೀಯಮಾಣೋಽನ್ಯಸ್ಮಿನ್ನಪ್ರೀಯತೇ ಯದ್ವಾ ಏಕಂ ಜನಂ ಸಮಾದೃತ್ಯ ತದನ್ಯಂ ತುಚ್ಛೀಕರೋತಿ ತದ್ವದ್ ಯೂಯಮಪಿ ಧನೇಶ್ವರೌ ಸೇವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನುಥ|
14 To all this the Pharisees listened, bitterly jeering at Him; for they were lovers of money.
ತದೈತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾಃ ಶ್ರುತ್ವಾ ಲೋಭಿಫಿರೂಶಿನಸ್ತಮುಪಜಹಸುಃ|
15 "You are they," He said to them, "who boast of their own goodness before men, but God sees your hearts; for that which holds a proud position among men is detestable in God's sight.
ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಯೂಯಂ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ನಿಕಟೇ ಸ್ವಾನ್ ನಿರ್ದೋಷಾನ್ ದರ್ಶಯಥ ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅನ್ತಃಕರಣಾನೀಶ್ವರೋ ಜಾನಾತಿ, ಯತ್ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮ್ ಅತಿ ಪ್ರಶಂಸ್ಯಂ ತದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಘೃಣ್ಯಂ|
16 The Law and the Prophets continued until John came: from that time the Good News of the Kingdom of God has been spreading, and all classes have been forcing their way into it.
ಯೋಹನ ಆಗಮನಪರ್ಯ್ಯನತಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪೇ ವ್ಯವಸ್ಥಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಲೇಖನಾನಿ ಚಾಸನ್ ತತಃ ಪ್ರಭೃತಿ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಃ ಪ್ರಚರತಿ, ಏಕೈಕೋ ಲೋಕಸ್ತನ್ಮಧ್ಯಂ ಯತ್ನೇನ ಪ್ರವಿಶತಿ ಚ|
17 But it is easier for earth and sky to pass away than for one smallest detail of the Law to fall to the ground.
ವರಂ ನಭಸಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾಶ್ಚ ಲೋಪೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಥಾಪಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ಏಕಬಿನ್ದೋರಪಿ ಲೋಪೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
18 Every man who divorces his wife and marries another commits adultery; and he who marries her when so divorced from her husband commits adultery.
ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವೀಯಾಂ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಂ ವಿಹಾಯ ಸ್ತ್ರಿಯಮನ್ಯಾಂ ವಿವಹತಿ ಸ ಪರದಾರಾನ್ ಗಚ್ಛತಿ, ಯಶ್ಚ ತಾ ತ್ಯಕ್ತಾಂ ನಾರೀಂ ವಿವಹತಿ ಸೋಪಿ ಪರದಾರಾನ ಗಚ್ಛತಿ|
19 "There was once a rich man who habitually arrayed himself in purple and fine linen, and enjoyed a splendid banquet every day,
ಏಕೋ ಧನೀ ಮನುಷ್ಯಃ ಶುಕ್ಲಾನಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣಿ ವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಪರ್ಯ್ಯದಧಾತ್ ಪ್ರತಿದಿನಂ ಪರಿತೋಷರೂಪೇಣಾಭುಂಕ್ತಾಪಿವಚ್ಚ|
20 while at his outer door there lay a beggar, Lazarus by name,
ಸರ್ವ್ವಾಙ್ಗೇ ಕ್ಷತಯುಕ್ತ ಇಲಿಯಾಸರನಾಮಾ ಕಶ್ಚಿದ್ ದರಿದ್ರಸ್ತಸ್ಯ ಧನವತೋ ಭೋಜನಪಾತ್ರಾತ್ ಪತಿತಮ್ ಉಚ್ಛಿಷ್ಟಂ ಭೋಕ್ತುಂ ವಾಞ್ಛನ್ ತಸ್ಯ ದ್ವಾರೇ ಪತಿತ್ವಾತಿಷ್ಠತ್;
21 covered with sores and longing to make a full meal off the scraps flung on the floor from the rich man's table. Nay, the dogs, too, used to come and lick his sores.
ಅಥ ಶ್ವಾನ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ಕ್ಷತಾನ್ಯಲಿಹನ್|
22 "But in course of time the beggar died; and he was carried by the angels into Abraham's bosom. The rich man also died, and had a funeral.
ಕಿಯತ್ಕಾಲಾತ್ಪರಂ ಸ ದರಿದ್ರಃ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಜಹೌ; ತತಃ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾಸ್ತಂ ನೀತ್ವಾ ಇಬ್ರಾಹೀಮಃ ಕ್ರೋಡ ಉಪವೇಶಯಾಮಾಸುಃ|
23 And in Hades, being in torment, he looked and saw Abraham in the far distance, and Lazarus resting in his arms. (Hadēs )
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಧನವಾನಪಿ ಮಮಾರ, ತಂ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸುಶ್ಚ; ಕಿನ್ತು ಪರಲೋಕೇ ಸ ವೇದನಾಕುಲಃ ಸನ್ ಊರ್ದ್ಧ್ವಾಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಬಹುದೂರಾದ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮಂ ತತ್ಕ್ರೋಡ ಇಲಿಯಾಸರಞ್ಚ ವಿಲೋಕ್ಯ ರುವನ್ನುವಾಚ; (Hadēs )
24 So he cried aloud, and said, "'Father Abraham, take pity on me and send Lazarus to dip the tip of his finger in water and cool my tongue, for I am in agony in this flame.'
ಹೇ ಪಿತರ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಅನುಗೃಹ್ಯ ಅಙ್ಗುಲ್ಯಗ್ರಭಾಗಂ ಜಲೇ ಮಜ್ಜಯಿತ್ವಾ ಮಮ ಜಿಹ್ವಾಂ ಶೀತಲಾಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಂ ಪ್ರೇರಯ, ಯತೋ ವಹ್ನಿಶಿಖಾತೋಹಂ ವ್ಯಥಿತೋಸ್ಮಿ|
25 "'Remember, my child,' said Abraham, 'that you had all your good things during your lifetime, and that Lazarus in like manner had his bad things. But, now and here, he is receiving consolation and you are in agony.
ತದಾ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪುತ್ರ ತ್ವಂ ಜೀವನ್ ಸಮ್ಪದಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ಇಲಿಯಾಸರಸ್ತು ವಿಪದಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ಏತತ್ ಸ್ಮರ, ಕಿನ್ತು ಸಮ್ಪ್ರತಿ ತಸ್ಯ ಸುಖಂ ತವ ಚ ದುಃಖಂ ಭವತಿ|
26 And, besides all this, a vast chasm is immovably fixed between us and you, put there in order that those who desire to cross from this side to you may not be able, nor any be able to cross over from your side to us.'
ಅಪರಮಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಞ್ಚ ಸ್ಥಾನಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಮಹದ್ವಿಚ್ಛೇದೋಽಸ್ತಿ ತತ ಏತತ್ಸ್ಥಾನಸ್ಯ ಲೋಕಾಸ್ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಯಾತುಂ ಯದ್ವಾ ತತ್ಸ್ಥಾನಸ್ಯ ಲೋಕಾ ಏತತ್ ಸ್ಥಾನಮಾಯಾತುಂ ನ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ|
27 "'I entreat you then, father,' said he, 'to send him to my father's house.
ತದಾ ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಹೇ ಪಿತಸ್ತರ್ಹಿ ತ್ವಾಂ ನಿವೇದಯಾಮಿ ಮಮ ಪಿತು ರ್ಗೇಹೇ ಯೇ ಮಮ ಪಞ್ಚ ಭ್ರಾತರಃ ಸನ್ತಿ
28 For I have five brothers. Let him earnestly warn them, lest they also come to this place of torment.'
ತೇ ಯಥೈತದ್ ಯಾತನಾಸ್ಥಾನಂ ನಾಯಾಸ್ಯನ್ತಿ ತಥಾ ಮನ್ತ್ರಣಾಂ ದಾತುಂ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಂ ಪ್ರೇರಯ|
29 "'They have Moses and the Prophets,' replied Abraham; 'let them hear them.'
ತತ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಉವಾಚ, ಮೂಸಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಞ್ಚ ಪುಸ್ತಕಾನಿ ತೇಷಾಂ ನಿಕಟೇ ಸನ್ತಿ ತೇ ತದ್ವಚನಾನಿ ಮನ್ಯನ್ತಾಂ|
30 "'No, father Abraham,' he pleaded; 'but if some one goes to them from the dead, they will repent.'
ತದಾ ಸ ನಿವೇದಯಾಮಾಸ, ಹೇ ಪಿತರ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ನ ತಥಾ, ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಮೃತಲೋಕಾನಾಂ ಕಶ್ಚಿತ್ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪಂ ಯಾತಿ ತರ್ಹಿ ತೇ ಮನಾಂಸಿ ವ್ಯಾಘೋಟಯಿಷ್ಯನ್ತಿ|
31 "'If they are deaf to Moses and the Prophets,' replied Abraham, 'they would not be led to believe even if some one should rise from the dead.'"
ತತ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಜಗಾದ, ತೇ ಯದಿ ಮೂಸಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಞ್ಚ ವಚನಾನಿ ನ ಮನ್ಯನ್ತೇ ತರ್ಹಿ ಮೃತಲೋಕಾನಾಂ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿದ್ ಉತ್ಥಿತೇಪಿ ತೇ ತಸ್ಯ ಮನ್ತ್ರಣಾಂ ನ ಮಂಸ್ಯನ್ತೇ|