Acts 17
1 Then, passing through Amphipolis and Apollonia, they went to Thessalonica. Here there was a synagogue of the Jews.
பௌலஸீலௌ ஆம்பி²பல்யாபல்லோநியாநக³ராப்⁴யாம்’ க³த்வா யத்ர யிஹூதீ³யாநாம்’ ப⁴ஜநப⁴வநமேகம் ஆஸ்தே தத்ர தி²ஷலநீகீநக³ர உபஸ்தி²தௌ|
2 Paul--following his usual custom--betook himself to it, and for three successive Sabbaths reasoned with them from the Scriptures,
ததா³ பௌல: ஸ்வாசாராநுஸாரேண தேஷாம்’ ஸமீபம்’ க³த்வா விஸ்²ராமவாரத்ரயே தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ த⁴ர்ம்மபுஸ்தகீயகதா²யா விசாரம்’ க்ரு’தவாந்|
3 which he clearly explained, pointing out that it had been necessary for the Christ to suffer and rise again from the dead, and insisting, "The Jesus whom I am announcing to you is the Christ."
ப²லத: க்²ரீஷ்டேந து³: க²போ⁴க³: கர்த்தவ்ய: ஸ்²மஸா²நது³த்தா²நஞ்ச கர்த்தவ்யம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ யஸ்ய யீஸோ²: ப்ரஸ்தாவம்’ கரோமி ஸ ஈஸ்²வரேணாபி⁴ஷிக்த: ஸ ஏதா: கதா²: ப்ரகாஸ்²ய ப்ரமாணம்’ த³த்வா ஸ்தி²ரீக்ரு’தவாந்|
4 Some of the people were won over, and attached themselves to Paul and Silas, including many God-fearing Greeks and not a few gentlewomen of high rank.
தஸ்மாத் தேஷாம்’ கதிபயஜநா அந்யதே³ஸீ²யா ப³ஹவோ ப⁴க்தலோகா ப³ஹ்ய: ப்ரதா⁴நநார்ய்யஸ்²ச விஸ்²வஸ்ய பௌலஸீலயோ: பஸ்²சாத்³கா³மிநோ ஜாதா: |
5 But the jealousy of the Jews was aroused, and, calling to their aid some ill-conditioned and idle fellows, they got together a riotous mob and filled the city with uproar. They then attacked the house of Jason and searched for Paul and Silas, to bring them out before the assembly of people.
கிந்து விஸ்²வாஸஹீநா யிஹூதீ³யலோகா ஈர்ஷ்யயா பரிபூர்ணா: ஸந்தோ ஹடட்ஸ்ய கதிநயலம்படலோகாந் ஸங்கி³ந: க்ரு’த்வா ஜநதயா நக³ரமத்⁴யே மஹாகலஹம்’ க்ரு’த்வா யாஸோநோ க்³ரு’ஹம் ஆக்ரம்ய ப்ரேரிதாந் த்⁴ரு’த்வா லோகநிவஹஸ்ய ஸமீபம் ஆநேதும்’ சேஷ்டிதவந்த: |
6 But, failing to find them, they dragged Jason and some of the other brethren before the magistrates of the city, loudly accusing them. "These men," they said, "who have raised a tumult throughout the Empire, have come here also.
தேஷாமுத்³தே³ஸ²ம் அப்ராப்ய ச யாஸோநம்’ கதிபயாந் ப்⁴ராத்ரும்’’ஸ்²ச த்⁴ரு’த்வா நக³ராதி⁴பதீநாம்’ நிகடமாநீய ப்ரோச்சை: கதி²தவந்தோ யே மநுஷ்யா ஜக³து³த்³வாடிதவந்தஸ்தே (அ)த்ராப்யுபஸ்தி²தா: ஸந்தி,
7 Jason has received them into his house; and they all set Caesar's authority at defiance, declaring that there is another Emperor-- one called Jesus."
ஏஷ யாஸோந் ஆதித்²யம்’ க்ரு’த்வா தாந் க்³ரு’ஹீதவாந்| யீஸு²நாமக ஏகோ ராஜஸ்தீதி கத²யந்தஸ்தே கைஸரஸ்யாஜ்ஞாவிருத்³த⁴ம்’ கர்ம்ம குர்வ்வதி|
8 Great was the excitement among the crowd, and among the magistrates of the city, when they heard these charges.
தேஷாம்’ கதா²மிமாம்’ ஸ்²ருத்வா லோகநிவஹோ நக³ராதி⁴பதயஸ்²ச ஸமுத்³விக்³நா அப⁴வந்|
9 They required Jason and the rest to find substantial bail, and after that they let them go.
ததா³ யாஸோநஸ்தத³ந்யேஷாஞ்ச த⁴நத³ண்ட³ம்’ க்³ரு’ஹீத்வா தாந் பரித்யக்தவந்த: |
10 The brethren at once sent Paul and Silas away by night to Beroea, and they, on their arrival, went to the synagogue of the Jews.
தத: பரம்’ ப்⁴ராத்ரு’க³ணோ ரஜந்யாம்’ பௌலஸீலௌ ஸீ²க்⁴ரம்’ பி³ரயாநக³ரம்’ ப்ரேஷிதவாந் தௌ தத்ரோபஸ்தா²ய யிஹூதீ³யாநாம்’ ப⁴ஜநப⁴வநம்’ க³தவந்தௌ|
11 The Jews at Beroea were of a nobler disposition than those in Thessalonica, for they very readily received the Message, and day after day searched the Scriptures to see whether it was as Paul stated.
தத்ரஸ்தா² லோகா: தி²ஷலநீகீஸ்த²லோகேப்⁴யோ மஹாத்மாந ஆஸந் யத இத்த²ம்’ ப⁴வதி ந வேதி ஜ்ஞாதும்’ தி³நே தி³நே த⁴ர்ம்மக்³ரந்த²ஸ்யாலோசநாம்’ க்ரு’த்வா ஸ்வைரம்’ கதா²ம் அக்³ரு’ஹ்லந்|
12 As the result many of them became believers, and so did not a few of the Greeks--gentlewomen of good position, and men.
தஸ்மாத்³ அநேகே யிஹூதீ³யா அந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ மாந்யா ஸ்த்ரிய: புருஷாஸ்²சாநேகே வ்யஸ்²வஸந்|
13 As soon, however, as the Jews of Thessalonica learnt that God's Message had been proclaimed by Paul at Beroea, they came there also, and incited the mob to a riot.
கிந்து பி³ரயாநக³ரே பௌலேநேஸ்²வரீயா கதா² ப்ரசார்ய்யத இதி தி²ஷலநீகீஸ்தா² யிஹூதீ³யா ஜ்ஞாத்வா தத்ஸ்தா²நமப்யாக³த்ய லோகாநாம்’ குப்ரவ்ரு’த்திம் அஜநயந்|
14 Then the brethren promptly sent Paul down to the sea-coast, but Silas and Timothy remained behind.
அதஏவ தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் ஸமுத்³ரேண யாந்தீதி த³ர்ஸ²யித்வா ப்⁴ராதர: க்ஷிப்ரம்’ பௌலம்’ ப்ராஹிண்வந் கிந்து ஸீலதீமதி²யௌ தத்ர ஸ்தி²தவந்தௌ|
15 Those who were caring for Paul's safety went with him as far as Athens, and then left him, taking a message from him to Silas and Timothy, asking them to join him as speedily as possible.
தத: பரம்’ பௌலஸ்ய மார்க³த³ர்ஸ²காஸ்தம் ஆதீ²நீநக³ர உபஸ்தா²பயந் பஸ்²சாத்³ யுவாம்’ தூர்ணம் ஏதத் ஸ்தா²நம்’ ஆக³மிஷ்யத²: ஸீலதீமதி²யௌ ப்ரதீமாம் ஆஜ்ஞாம்’ ப்ராப்ய தே ப்ரத்யாக³தா: |
16 While Paul was waiting for them in Athens, his spirit was stirred within him when he noticed that the city was full of idols.
பௌல ஆதீ²நீநக³ரே தாவபேக்ஷ்ய திஷ்ட²ந் தந்நக³ரம்’ ப்ரதிமாபி⁴: பரிபூர்ணம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸந்தப்தஹ்ரு’த³யோ (அ)ப⁴வத்|
17 So he had discussions in the synagogue with the Jews and the other worshippers, and in the market place, day after day, with those whom he happened to meet.
தத: ஸ ப⁴ஜநப⁴வநே யாந் யிஹூதீ³யாந் ப⁴க்தலோகாம்’ஸ்²ச ஹட்டே ச யாந் அபஸ்²யத் தை: ஸஹ ப்ரதிதி³நம்’ விசாரிதவாந்|
18 A few of the Epicurean and Stoic philosophers also encountered him. Some of them asked, "What has this beggarly babbler to say?" "His business," said others, "seems to be to cry up some foreign gods." This was because he had been telling the Good News of Jesus and the Resurrection.
கிந்த்விபிகூரீயமதக்³ரஹிண: ஸ்தோயிகீயமதக்³ராஹிணஸ்²ச கியந்தோ ஜநாஸ்தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ வ்யவத³ந்த| தத்ர கேசித்³ அகத²யந் ஏஷ வாசால: கிம்’ வக்தும் இச்ச²தி? அபரே கேசித்³ ஏஷ ஜந: கேஷாஞ்சித்³ விதே³ஸீ²யதே³வாநாம்’ ப்ரசாரக இத்யநுமீயதே யத: ஸ யீஸு²ம் உத்தி²திஞ்ச ப்ரசாரயத்|
19 Then they took him and brought him up to the Areopagus, asking him, "May we be told what this new teaching of yours is?
தே தம் அரேயபாக³நாம விசாரஸ்தா²நம் ஆநீய ப்ராவோசந் இத³ம்’ யந்நவீநம்’ மதம்’ த்வம்’ ப்ராசீகஸ² இத³ம்’ கீத்³ரு’ஸ²ம்’ ஏதத்³ அஸ்மாந் ஸ்²ராவய;
20 For the things you are saying sound strange to us. We should therefore like to be told exactly what they mean."
யாமிமாம் அஸம்ப⁴வகதா²ம் அஸ்மாகம்’ கர்ணகோ³சரீக்ரு’தவாந் அஸ்யா பா⁴வார்த²: க இதி வயம்’ ஜ்ஞாதும் இச்சா²ம: |
21 (For all the Athenians and their foreign visitors used to devote their whole leisure to telling or hearing about something new.)
ததா³தீ²நீநிவாஸிநஸ்தந்நக³ரப்ரவாஸிநஸ்²ச கேவலம்’ கஸ்யாஸ்²சந நவீநகதா²யா: ஸ்²ரவணேந ப்ரசாரணேந ச காலம் அயாபயந்|
22 So Paul, taking his stand in the centre of the Areopagus, spoke as follows: "Men of Athens, I perceive that you are in every respect remarkably religious.
பௌலோ(அ)ரேயபாக³ஸ்ய மத்⁴யே திஷ்ட²ந் ஏதாம்’ கதா²ம்’ ப்ரசாரிதவாந், ஹே ஆதீ²நீயலோகா யூயம்’ ஸர்வ்வதா² தே³வபூஜாயாம் ஆஸக்தா இத்யஹ ப்ரத்யக்ஷம்’ பஸ்²யாமி|
23 For as I passed along and observed the things you worship, I found also an altar bearing the inscription, 'TO AN UNKNOWN GOD.' "The Being, therefore, whom you, without knowing Him, revere, Him I now proclaim to you.
யத: பர்ய்யடநகாலே யுஷ்மாகம்’ பூஜநீயாநி பஸ்²யந் ‘அவிஜ்ஞாதேஸ்²வராய’ ஏதல்லிபியுக்தாம்’ யஜ்ஞவேதீ³மேகாம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந்; அதோ ந விதி³த்வா யம்’ பூஜயத்⁴வே தஸ்யைவ தத்வம்’ யுஷ்மாந் ப்ரதி ப்ரசாரயாமி|
24 GOD who made the universe and everything in it--He, being Lord of Heaven and earth, does not dwell in sanctuaries built by men.
ஜக³தோ ஜக³த்ஸ்தா²நாம்’ ஸர்வ்வவஸ்தூநாஞ்ச ஸ்ரஷ்டா ய ஈஸ்²வர: ஸ ஸ்வர்க³ப்ரு’தி²வ்யோரேகாதி⁴பதி: ஸந் கரநிர்ம்மிதமந்தி³ரேஷு ந நிவஸதி;
25 Nor is He ministered to by human hands, as though He needed anything--but He Himself gives to all men life and breath and all things.
ஸ ஏவ ஸர்வ்வேப்⁴யோ ஜீவநம்’ ப்ராணாந் ஸர்வ்வஸாமக்³ரீஸ்²ச ப்ரத³தா³தி; அதஏவ ஸ கஸ்யாஸ்²சித் ஸாமக்³ய்ரா அபா⁴வஹேதோ ர்மநுஷ்யாணாம்’ ஹஸ்தை: ஸேவிதோ ப⁴வதீதி ந|
26 He caused to spring from one forefather people of every race, for them to live on the whole surface of the earth, and marked out for them an appointed span of life and the boundaries of their homes;
ஸ பூ⁴மண்ட³லே நிவாஸார்த²ம் ஏகஸ்மாத் ஸோ²ணிதாத் ஸர்வ்வாந் மநுஷ்யாந் ஸ்ரு’ஷ்ட்வா தேஷாம்’ பூர்வ்வநிரூபிதஸமயம்’ வஸதிஸீமாஞ்ச நிரசிநோத்;
27 that they might seek God, if perhaps they could grope for Him and find Him. Yes, though He is not far from any one of us.
தஸ்மாத் லோகை: கேநாபி ப்ரகாரேண ம்ரு’க³யித்வா பரமேஸ்²வரஸ்ய தத்வம்’ ப்ராப்தும்’ தஸ்ய க³வேஷணம்’ கரணீயம்|
28 For it is in closest union with Him that we live and move and have our being; as in fact some of the poets in repute among yourselves have said, 'For we are also His offspring.'
கிந்து ஸோ(அ)ஸ்மாகம்’ கஸ்மாச்சித³பி தூ³ரே திஷ்ட²தீதி நஹி, வயம்’ தேந நிஸ்²வஸநப்ரஸ்²வஸநக³மநாக³மநப்ராணதா⁴ரணாநி குர்ம்ம: , புநஸ்²ச யுஷ்மாகமேவ கதிபயா: கவய: கத²யந்தி ‘தஸ்ய வம்’ஸா² வயம்’ ஸ்மோ ஹி’ இதி|
29 Since then we are God's offspring, we ought not to imagine that His nature resembles gold or silver or marble, or anything sculptured by the art and inventive faculty of man.
அதஏவ யதி³ வயம் ஈஸ்²வரஸ்ய வம்’ஸா² ப⁴வாமஸ்தர்ஹி மநுஷ்யை ர்வித்³யயா கௌஸ²லேந ச தக்ஷிதம்’ ஸ்வர்ணம்’ ரூப்யம்’ த்³ரு’ஷத்³ வைதேஷாமீஸ்²வரத்வம் அஸ்மாபி⁴ ர்ந ஜ்ஞாதவ்யம்’|
30 Those times of ignorance God viewed with indulgence. But now He commands all men everywhere to repent,
தேஷாம்’ பூர்வ்வீயலோகாநாம் அஜ்ஞாநதாம்’ ப்ரதீஸ்²வரோ யத்³யபி நாவாத⁴த்த ததா²பீதா³நீம்’ ஸர்வ்வத்ர ஸர்வ்வாந் மந: பரிவர்த்தயிதும் ஆஜ்ஞாபயதி,
31 seeing that He has appointed a day on which, before long, He will judge the world in righteousness, through the instrumentality of a man whom He has pre-destined to this work, and has made the fact certain to every one by raising Him from the dead."
யத: ஸ்வநியுக்தேந புருஷேண யதா³ ஸ ப்ரு’தி²வீஸ்தா²நாம்’ ஸர்வ்வலோகாநாம்’ விசாரம்’ கரிஷ்யதி தத்³தி³நம்’ ந்யரூபயத்; தஸ்ய ஸ்²மஸா²நோத்தா²பநேந தஸ்மிந் ஸர்வ்வேப்⁴ய: ப்ரமாணம்’ ப்ராதா³த்|
32 When they heard Paul speak of a resurrection of dead men, some began to scoff. But others said, "We will hear you again on that subject."
ததா³ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²நஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா கேசித்³ உபாஹமந், கேசித³வத³ந் ஏநாம்’ கதா²ம்’ புநரபி த்வத்த: ஸ்²ரோஷ்யாம: |
33 So Paul went away from them.
தத: பௌலஸ்தேஷாம்’ ஸமீபாத் ப்ரஸ்தி²தவாந்|
34 A few, however, attached themselves to him and believed, among them being Dionysius a member of the Council, a gentlewoman named Damaris, and some others.
ததா²பி கேசில்லோகாஸ்தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ மிலித்வா வ்யஸ்²வஸந் தேஷாம்’ மத்⁴யே (அ)ரேயபாகீ³யதி³யநுஸியோ தா³மாரீநாமா காசிந்நாரீ கியந்தோ நராஸ்²சாஸந்|
