Titus 3

1 Put them in mind to be subject to principalities and powers, to obey magistrates, to be ready to every good work,

ତେ ଯଥା ଦେଶାଧିପାନାଂ ଶାସକାନାଞ୍ଚ ନିଘ୍ନା ଆଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣ୍ଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମୈ ସତ୍କର୍ମ୍ମଣେ ସୁସଜ୍ଜାଶ୍ଚ ଭୱେଯୁଃ

2 To speak evil of no man, to be no brawlers, [but] gentle, showing all meekness to all men.

କମପି ନ ନିନ୍ଦେଯୁ ର୍ନିୱ୍ୱିରୋଧିନଃ କ୍ଷାନ୍ତାଶ୍ଚ ଭୱେଯୁଃ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ପ୍ରତି ଚ ପୂର୍ଣଂ ମୃଦୁତ୍ୱଂ ପ୍ରକାଶଯେଯୁଶ୍ଚେତି ତାନ୍ ଆଦିଶ|

3 For we ourselves also were sometimes foolish, disobedient, deceived, serving divers lusts and pleasures, living in malice and envy, hateful, [and] hating one another.

ଯତଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ୱଯମପି ନିର୍ବ୍ବୋଧା ଅନାଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣୋ ଭ୍ରାନ୍ତା ନାନାଭିଲାଷାଣାଂ ସୁଖାନାଞ୍ଚ ଦାସେଯା ଦୁଷ୍ଟତ୍ୱେର୍ଷ୍ୟାଚାରିଣୋ ଘୃଣିତାଃ ପରସ୍ପରଂ ଦ୍ୱେଷିଣଶ୍ଚାଭୱାମଃ|

4 But when the kindness and love of God our Savior towards man appeared,

କିନ୍ତ୍ୱସ୍ମାକଂ ତ୍ରାତୁରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ଯା ଦଯା ମର୍ତ୍ତ୍ୟାନାଂ ପ୍ରତି ଚ ଯା ପ୍ରୀତିସ୍ତସ୍ୟାଃ ପ୍ରାଦୁର୍ଭାୱେ ଜାତେ

5 Not by works of righteousness which we have done, but according to his mercy he saved us, by the washing of regeneration, and renewing of the Holy Spirit;

ୱଯମ୍ ଆତ୍ମକୃତେଭ୍ୟୋ ଧର୍ମ୍ମକର୍ମ୍ମଭ୍ୟସ୍ତନ୍ନହି କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ କୃପାତଃ ପୁନର୍ଜନ୍ମରୂପେଣ ପ୍ରକ୍ଷାଲନେନ ପ୍ରୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନୋ ନୂତନୀକରଣେନ ଚ ତସ୍ମାତ୍ ପରିତ୍ରାଣାଂ ପ୍ରାପ୍ତାଃ

6 Which he shed on us abundantly, through Jesus Christ our Savior;

ସ ଚାସ୍ମାକଂ ତ୍ରାତ୍ରା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନାସ୍ମଦୁପରି ତମ୍ ଆତ୍ମାନଂ ପ୍ରଚୁରତ୍ୱେନ ୱୃଷ୍ଟୱାନ୍|

7 That being justified by his grace, we should be made heirs according to the hope of eternal life. (aiōnios g166)

ଇତ୍ଥଂ ୱଯଂ ତସ୍ୟାନୁଗ୍ରହେଣ ସପୁଣ୍ୟୀଭୂଯ ପ୍ରତ୍ୟାଶଯାନନ୍ତଜୀୱନସ୍ୟାଧିକାରିଣୋ ଜାତାଃ| (aiōnios g166)

8 [This is] a faithful saying, and these things I will that thou affirm constantly, that they who have believed in God may be careful to maintain good works. These things are good and profitable to men.

ୱାକ୍ୟମେତଦ୍ ୱିଶ୍ୱସନୀଯମ୍ ଅତୋ ହେତୋରୀଶ୍ୱରେ ଯେ ୱିଶ୍ୱସିତୱନ୍ତସ୍ତେ ଯଥା ସତ୍କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟନୁତିଷ୍ଠେଯୁସ୍ତଥା ତାନ୍ ଦୃଢମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯେତି ମମାଭିମତଂ| ତାନ୍ୟେୱୋତ୍ତମାନି ମାନୱେଭ୍ୟଃ ଫଲଦାନି ଚ ଭୱନ୍ତି|

9 But avoid foolish questions, and genealogies, and contentions, and strivings about the law; for they are unprofitable and vain.

ମୂଢେଭ୍ୟଃ ପ୍ରଶ୍ନୱଂଶାୱଲିୱିୱାଦେଭ୍ୟୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ୱିତଣ୍ଡାଭ୍ୟଶ୍ଚ ନିୱର୍ତ୍ତସ୍ୱ ଯତସ୍ତା ନିଷ୍ଫଲା ଅନର୍ଥକାଶ୍ଚ ଭୱନ୍ତି|

10 A man that is a heretic, after the first and second admonition, reject;

ଯୋ ଜନୋ ବିଭିତ୍ସୁସ୍ତମ୍ ଏକୱାରଂ ଦ୍ୱିର୍ୱ୍ୱା ପ୍ରବୋଧ୍ୟ ଦୂରୀକୁରୁ,

11 Knowing that he who is such, is subverted, and sinneth, being condemned by himself.

ଯତସ୍ତାଦୃଶୋ ଜନୋ ୱିପଥଗାମୀ ପାପିଷ୍ଠ ଆତ୍ମଦୋଷକଶ୍ଚ ଭୱତୀତି ତ୍ୱଯା ଜ୍ଞାଯତାଂ|

12 When I shall send Artemas to thee, or Tychicus, be diligent to come to me to Nicopolis: for I have determined there to winter.

ଯଦାହମ୍ ଆର୍ତ୍ତିମାଂ ତୁଖିକଂ ୱା ତୱ ସମୀପଂ ପ୍ରେଷଯିଷ୍ୟାମି ତଦା ତ୍ୱଂ ନୀକପଲୌ ମମ ସମୀପମ୍ ଆଗନ୍ତୁଂ ଯତସ୍ୱ ଯତସ୍ତତ୍ରୈୱାହଂ ଶୀତକାଲଂ ଯାପଯିତୁଂ ମତିମ୍ ଅକାର୍ଷଂ|

13 Bring Zenas the lawyer and Apollos on their journey diligently, that nothing may be wanting to them.

ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପକଃ ସୀନା ଆପଲ୍ଲୁଶ୍ଚୈତଯୋଃ କସ୍ୟାପ୍ୟଭାୱୋ ଯନ୍ନ ଭୱେତ୍ ତଦର୍ଥଂ ତୌ ଯତ୍ନେନ ତ୍ୱଯା ୱିସୃଜ୍ୟେତାଂ|

14 And let ours also learn to maintain good works for necessary uses, that they may not be unfruitful.

ଅପରମ୍ ଅସ୍ମଦୀଯଲୋକା ଯନ୍ନିଷ୍ଫଲା ନ ଭୱେଯୁସ୍ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରଯୋଜନୀଯୋପକାରାଯା ସତ୍କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟନୁଷ୍ଠାତୁଂ ଶିକ୍ଷନ୍ତାଂ|

15 All that are with me salute thee. Greet them that love us in the faith. Grace [be] with you all. Amen.

ମମ ସଙ୍ଗିନଃ ସୱ୍ୱେ ତ୍ୱାଂ ନମସ୍କୁର୍ୱ୍ୱତେ| ଯେ ୱିଶ୍ୱାସାଦ୍ ଅସ୍ମାସୁ ପ୍ରୀଯନ୍ତେ ତାନ୍ ନମସ୍କୁରୁ; ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ଯୁଷ୍ମାସ୍ୱନୁଗ୍ରହୋ ଭୂଯାତ୍| ଆମେନ୍|