Psalms 90
1 A prayer of Moses the man of God. LORD, thou hast been our dwelling-place in all generations.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 Before the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou [art] God.
Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
3 Thou turnest man to destruction; and sayest, Return, ye children of men.
Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
4 For a thousand years in thy sight [are but] as yesterday when it is past, and [as] a watch in the night.
Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
5 Thou carriest them away as with a flood; they are [as] a sleep; in the morning [they are] like grass [which] groweth.
Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
6 In the morning it flourisheth, and groweth; in the evening it is cut down, and withereth.
Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
7 For we are consumed by thy anger, and by thy wrath are we troubled.
Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
8 Thou hast set our iniquities before thee, our secret [sins] in the light of thy countenance.
Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
9 For all our days are passed away in thy wrath: we spend our years, as a tale [that is told].
Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
10 The days of our years [are] seventy years; and if by reason of strength [they are] eighty years, yet [is] their strength labor and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away.
Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
11 Who knoweth the power of thy anger? even according to thy fear, [so is] thy wrath.
Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
12 So teach [us] to number [our] days, that we may apply our hearts to wisdom.
Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Return, O LORD, how long? and repent thou concerning thy servants.
Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
14 O satisfy us early with thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days.
Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
15 Make us glad according to the days [in which] thou hast afflicted us, [and] the years [in which] we have seen evil.
Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
16 Let thy work appear to thy servants, and thy glory to their children.
Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
17 And let the beauty of the LORD our God be upon us: and establish thou the work of our hands upon us; yes, the work of our hands establish thou it.
Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
