Psalms 147

1 Praise ye the LORD: for [it is] good to sing praises to our God; for [it is] pleasant; [and] praise is comely.

Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.

2 The LORD buildeth up Jerusalem: he gathereth together the outcasts of Israel.

PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.

3 He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.

On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.

4 He telleth the number of the stars; he calleth them all by [their] names.

On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.

5 Great [is] our LORD, and of great power: his understanding [is] infinite.

Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.

6 The LORD lifteth up the meek: he casteth the wicked down to the ground.

PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.

7 Sing to the LORD with thanksgiving; sing praise upon the harp to our God:

Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;

8 Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains.

Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;

9 He giveth to the beast his food, [and] to the young ravens which cry.

Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].

10 He delighteth not in the strength of the horse: he taketh not pleasure in the legs of a man.

Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.

11 The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.

PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.

12 Praise the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.

Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.

13 For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee.

On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.

14 He maketh peace [in] thy borders, [and] filleth thee with the finest of the wheat.

Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.

15 He sendeth forth his commandment [upon] earth: his word runneth very swiftly.

On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.

16 He giveth snow like wool: he scattereth the hoar-frost like ashes.

On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.

17 He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?

Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?

18 He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, [and] the waters flow.

Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.

19 He showeth his word to Jacob, his statutes and his judgments to Israel.

Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.

20 He hath not dealt so with any nation: and [as for his] judgments, they have not known them. Praise ye the LORD.

Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.