Luke 17
1 Then he said to the disciples, It is impossible but that causes of sin will come: but woe [to him] by whom they come!
| و شاگردان خود را گفت: «لابد است ازوقوع لغزشها، لیکن وای بر آن کسی‌که باعث آنها شود. | ۱ |
2 It were better for him that a millstone were hanged about his neck, and he cast into the sea, than that he should cause one of these little ones to fall into sin.
| او را بهتر می‌بود که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته شود و در دریا افکنده شود از اینکه یکی از این کودکان را لغزش دهد. | ۲ |
3 Take heed to yourselves: If thy brother shall trespass against thee, rebuke him; and if he shall repent forgive him.
| احتراز کنید و اگر برادرت به تو خطا ورزد او راتنبیه کن و اگر توبه کند او را ببخش. | ۳ |
4 And if he shall trespass against thee seven times in a day, and seven times in a day shall turn again to thee, saying, I repent; thou shalt forgive him.
| و هرگاه درروزی هفت کرت به تو گناه کند و در روزی هفت مرتبه، برگشته به تو گوید توبه می‌کنم، او راببخش.» | ۴ |
5 And the apostles said to the Lord, Increase our faith.
| آنگاه رسولان به خداوند گفتند: «ایمان ما رازیاد کن.» | ۵ |
6 And the Lord said, If ye had faith as a grain of mustard-seed, ye might say to this sycamine-tree, Be thou plucked up by the root, and be thou planted in the sea; and it would obey you.
| خداوند گفت: «اگر ایمان به قدر دانه خردلی می‌داشتید، به این درخت افراغ می‌گفتیدکه کنده شده در دریا نشانده شود اطاعت شمامی کرد. | ۶ |
7 But which of you having a servant plowing, or feeding cattle, will say to him immediately, when he is come from the field, Go and sit down to eat?
| «اما کیست از شماکه غلامش به شخم کردن یا شبانی مشغول شود و وقتی که از صحرا آید به وی گوید، بزودی بیا و بنشین. | ۷ |
8 And will not rather say to him, Make ready wherewith I may sup, and gird thyself, and serve me, till I have eaten and drank; and afterward thou shalt eat and drink?
| بلکه آیا بدونمی گوید چیزی درست کن تا شام بخورم و کمرخود را بسته مرا خدمت کن تا بخورم و بنوشم وبعد از آن تو بخور و بیاشام؟ | ۸ |
9 Doth he thank that servant, because he did the things that were commanded him? I suppose not.
| آیا از آن غلام منت می‌کشد از آنکه حکمهای او را به‌جا آورد؟ گمان ندارم. | ۹ |
10 So likewise ye, when ye shall have done all the things which are commanded you, say, We are unprofitable servants: we have done that which it was our duty to do.
| همچنین شما نیز چون به هر چیزی که مامور شده‌اید عمل کردید، گویید که غلامان بی‌منفعت هستیم زیرا که آنچه بر ما واجب بود به‌جا آوردیم.» | ۱۰ |
11 And it came to pass, as he went to Jerusalem, that he passed through the midst of Samaria and Galilee.
| و هنگامی که سفر به سوی اورشلیم می‌کرداز میانه سامره و جلیل می‌رفت. | ۱۱ |
12 And as he entered into a certain village, there met him ten men that were lepers, who stood at a distance.
| و چون به قریه‌ای داخل می‌شد ناگاه ده شخص ابرص به استقبال او آمدند و از دور ایستاده، | ۱۲ |
13 And they lifted up [their] voices, and said, Jesus, Master, have mercy on us.
| به آواز بلندگفتند: «ای عیسی خداوند بر ما ترحم فرما.» | ۱۳ |
14 And when he saw [them], he said to them, Go, show yourselves to the priests. And it came to pass, that as they were going, they were cleansed.
| اوبه ایشان نظر کرده گفت: «بروید و خود را به کاهن بنمایید.» ایشان چون می‌رفتند، طاهر گشتند. | ۱۴ |
15 And one of them, when he saw that he was healed, turned back, and with a loud voice glorified God,
| و یکی از ایشان چون دید که شفا یافته است، برگشته به صدای بلند خدا را تمجید می‌کرد. | ۱۵ |
16 And fell down on [his] face at his feet, giving him thanks: and he was a Samaritan.
| وپیش قدم او به روی در‌افتاده وی را شکر کرد. و اواز اهل سامره بود. | ۱۶ |
17 And Jesus answering said, Were there not ten cleansed? but where [are] the nine?
| عیسی ملتفت شده گفت «آیا ده نفر طاهر نشدند، پس آن نه کجا شدند؟ | ۱۷ |
18 There are not found returning to give glory to God, save this stranger.
| آیا هیچ‌کس یافت نمی شود که برگشته خدا راتمجید کند جز این غریب؟» | ۱۸ |
19 And he said to him, Arise, depart: thy faith hath made thee whole.
| و بدو گفت: «برخاسته برو که ایمانت تو را نجات داده است.» | ۱۹ |
20 And when he was asked by the Pharisees, when the kingdom of God should come, he answered them and said, The kingdom of God cometh not with observation.
| و چون فریسیان از او پرسیدند که ملکوت خدا کی می‌آید، او در جواب ایشان گفت: «ملکوت خدا با مراقبت نمی آید. | ۲۰ |
21 Neither will they say, Lo here! or lo there! for behold, the kingdom of God is within you.
| و نخواهندگفت که در فلان یا فلان جاست. زیرا اینک ملکوت خدا در میان شما است.» | ۲۱ |
22 And he said to his disciples, The days will come, when ye will desire to see one of the days of the son of man, and ye shall not see [it].
| و به شاگردان خود گفت: «ایامی می‌آید که آرزو خواهید داشت که روزی از روزهای پسر انسان را بینید ونخواهید دید. | ۲۲ |
23 And they will say to you, See here; or, see there: go not after [them], nor follow them.
| و به شما خواهند گفت، اینک در فلان یا فلان جاست، مروید و تعاقب آن مکنید. | ۲۳ |
24 For as the lightning that lighteneth from the one [part] under heaven, shineth to the other [part] under heaven; so shall also the Son of man be in his day.
| زیرا چون برق که از یک جانب زیرآسمان لامع شده تا جانب دیگر زیر آسمان درخشان می‌شود، پسر انسان در یوم خودهمچنین خواهد بود. | ۲۴ |
25 But first he must suffer many things, and be rejected by this generation.
| لیکن اول لازم است که اوزحمات بسیار بیند و از این فرقه مطرود شود. | ۲۵ |
26 And as it was in the days of Noah, so shall it be also in the days of the Son of man.
| و چنانکه در ایام نوح واقع شد، همانطوردر زمان پسر انسان نیز خواهد بود، | ۲۶ |
27 They ate, they drank, they married wives, they were given in marriage, until the day that Noah entered into the ark; and the flood came, and destroyed them all.
| که می‌خوردند و می‌نوشیدند و زن و شوهرمی گرفتند تا روزی که چون نوح داخل کشتی شد، طوفان آمده همه را هلاک ساخت. | ۲۷ |
28 Likewise also as it was in the days of Lot: they ate, they drank, they bought, they sold, they planted, they built;
| وهمچنان‌که در ایام لوط شد که به خوردن وآشامیدن و خرید و فروش و زراعت و عمارت مشغول می‌بودند، | ۲۸ |
29 But the same day that Lot went out of Sodom, it rained fire and brimstone from heaven, and destroyed [them] all:
| تا روزی که چون لوط ازسدوم بیرون آمد، آتش و گوگرد از آسمان باریدو همه را هلاک ساخت. | ۲۹ |
30 Even thus shall it be in the day when the Son of man is revealed.
| بر همین منوال خواهدبود در روزی که پسر انسان ظاهر شود. | ۳۰ |
31 In that day, he who shall be upon the house-top, and his furniture in the house, let him not come down to take it away: and he that is in the field, let him likewise not return back.
| در آن روز هر‌که بر پشت بام باشد و اسباب او در خانه نزول نکند تا آنها را بردارد و کسی‌که در صحراباشد همچنین برنگردد. | ۳۱ |
32 Remember Lot's wife.
| زن لوط را بیاد آورید. | ۳۲ |
33 Whoever shall seek to save his life, shall lose it; and whoever shall lose his life, shall preserve it.
| هر‌که خواهد جان خود را برهاند آن را هلاک خواهد کرد و هر‌که آن را هلاک کند آن را زنده نگاه خواهد داشت. | ۳۳ |
34 I tell you, in that night there will be two [men] in one bed; the one will be taken, and the other will be left.
| به شما می‌گویم در آن شب دو نفر بر یک تخت خواهند بود، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد. | ۳۴ |
35 Two [women] will be grinding together; the one will be taken, and the other left.
| و دوزن که در یک جا دستاس کنند، یکی برداشته ودیگری واگذارده خواهد شد. | ۳۵ |
36 Two [men] will be in the field; the one will be taken, and the other left.
| و دونفر که درمزرعه باشند، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.» | ۳۶ |
37 And they answered and said to him, Where Lord? And he said to them, Wherever the body [is], thither will the eagles be collected.
| در جواب وی گفتند: «کجا‌ای خداوند.» گفت: «در هر جایی که لاش باشد درآنجا کرکسان جمع خواهند شد.» | ۳۷ |
