Acts 9
1 And Saul, yet breathing out threatenings and slaughter against the disciples of the Lord, went to the high priest,
ତତ୍କାଲପର୍ୟ୍ୟନତଂ ଶୌଲଃ ପ୍ରଭୋଃ ଶିଷ୍ୟାଣାଂ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନ ତାଡନାବଧଯୋଃ କଥାଂ ନିଃସାରଯନ୍ ମହାଯାଜକସ୍ୟ ସନ୍ନିଧିଂ ଗତ୍ୱା
2 And desired from him letters to Damascus to the synagogues, that if he should find any of this way, whether they were men or women, he might bring them bound to Jerusalem.
ସ୍ତ୍ରିଯଂ ପୁରୁଷଞ୍ଚ ତନ୍ମତଗ୍ରାହିଣଂ ଯଂ କଞ୍ଚିତ୍ ପଶ୍ୟତି ତାନ୍ ଧୃତ୍ୱା ବଦ୍ଧ୍ୱା ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଆନଯତୀତ୍ୟାଶଯେନ ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରୀଯଂ ଧର୍ମ୍ମସମାଜାନ୍ ପ୍ରତି ପତ୍ରଂ ଯାଚିତୱାନ୍|
3 And as he journeyed, he came near Damascus: and suddenly there shined around him a light from heaven:
ଗଚ୍ଛନ୍ ତୁ ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରନିକଟ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍; ତତୋଽକସ୍ମାଦ୍ ଆକାଶାତ୍ ତସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିକ୍ଷୁ ତେଜସଃ ପ୍ରକାଶନାତ୍ ସ ଭୂମାୱପତତ୍|
4 And he fell to the earth, and heard a voice saying to him, Saul, Saul, why persecutest thou me?
ପଶ୍ଚାତ୍ ହେ ଶୌଲ ହେ ଶୌଲ କୁତୋ ମାଂ ତାଡଯସି? ସ୍ୱଂ ପ୍ରତି ପ୍ରୋକ୍ତମ୍ ଏତଂ ଶବ୍ଦଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା
5 And he said, Who art thou, Lord? And the Lord said, I am Jesus whom thou persecutest. [It is] hard for thee to kick against the goads.
ସ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ଭୱାନ୍ କଃ? ତଦା ପ୍ରଭୁରକଥଯତ୍ ଯଂ ଯୀଶୁଂ ତ୍ୱଂ ତାଡଯସି ସ ଏୱାହଂ; କଣ୍ଟକସ୍ୟ ମୁଖେ ପଦାଘାତକରଣଂ ତୱ କଷ୍ଟମ୍|
6 And he trembling and astonished said, Lord, what wilt thou have me to do? And the Lord [said] to him, Arise, and go into the city, and it shall be told thee what thou must do.
ତଦା କମ୍ପମାନୋ ୱିସ୍ମଯାପନ୍ନଶ୍ଚ ସୋୱଦତ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ ମଯା କିଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ? ଭୱତ ଇଚ୍ଛା କା? ତତଃ ପ୍ରଭୁରାଜ୍ଞାପଯଦ୍ ଉତ୍ଥାଯ ନଗରଂ ଗଚ୍ଛ ତତ୍ର ତ୍ୱଯା ଯତ୍ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ତଦ୍ ୱଦିଷ୍ୟତେ|
7 And the men who journeyed with him stood speechless, hearing a voice, but seeing no man.
ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗିନୋ ଲୋକା ଅପି ତଂ ଶବ୍ଦଂ ଶ୍ରୁତୱନ୍ତଃ କିନ୍ତୁ କମପି ନ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ୍ତବ୍ଧାଃ ସନ୍ତଃ ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
8 And Saul arose from the earth; and when his eyes were opened, he saw no man: but they led him by the hand, and brought [him] into Damascus.
ଅନନ୍ତରଂ ଶୌଲୋ ଭୂମିତ ଉତ୍ଥାଯ ଚକ୍ଷୁଷୀ ଉନ୍ମୀଲ୍ୟ କମପି ନ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍| ତଦା ଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ହସ୍ତୌ ଧୃତ୍ୱା ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରମ୍ ଆନଯନ୍|
9 And he was three days without sight, and neither ate nor drank.
ତତଃ ସ ଦିନତ୍ରଯଂ ଯାୱଦ୍ ଅନ୍ଧୋ ଭୂତ୍ୱା ନ ଭୁକ୍ତୱାନ୍ ପୀତୱାଂଶ୍ଚ|
10 And there was a certain disciple at Damascus, named Ananias; and to him said the Lord in a vision, Ananias. And he said, Behold, I [am here], Lord.
ତଦନନ୍ତରଂ ପ୍ରଭୁସ୍ତଦ୍ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରୱାସିନ ଏକସ୍ମୈ ଶିଷ୍ୟାଯ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ୱା ଆହୂତୱାନ୍ ହେ ଅନନିଯ| ତତଃ ସ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ପଶ୍ୟ ଶୃଣୋମି|
11 And the Lord [said] to him, Arise, and go into the street which is called Straight, and inquire in the house of Judas for [one] called Saul of Tarsus: for behold, he prayeth,
ତଦା ପ୍ରଭୁସ୍ତମାଜ୍ଞାପଯତ୍ ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ସରଲନାମାନଂ ମାର୍ଗଂ ଗତ୍ୱା ଯିହୂଦାନିୱେଶନେ ତାର୍ଷନଗରୀଯଂ ଶୌଲନାମାନଂ ଜନଂ ଗୱେଷଯନ୍ ପୃଚ୍ଛ;
12 And hath seen in a vision a man named Ananias, coming in, and putting [his] hand on him, that he might receive his sight.
ପଶ୍ୟ ସ ପ୍ରାର୍ଥଯତେ, ତଥା ଅନନିଯନାମକ ଏକୋ ଜନସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ ହସ୍ତାର୍ପଣଂ କୃତ୍ୱା ଦୃଷ୍ଟିଂ ଦଦାତୀତ୍ଥଂ ସ୍ୱପ୍ନେ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍|
13 Then Ananias answered, Lord, I have heard by many of this man, how much evil he hath done to thy saints at Jerusalem:
ତସ୍ମାଦ୍ ଅନନିଯଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ ଯିରୂଶାଲମି ପୱିତ୍ରଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ସୋଽନେକହିଂସାଂ କୃତୱାନ୍;
14 And here he hath authority from the chief priests, to bind all that call on thy name.
ଅତ୍ର ସ୍ଥାନେ ଚ ଯେ ଲୋକାସ୍ତୱ ନାମ୍ନି ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତି ତାନପି ବଦ୍ଧୁଂ ସ ପ୍ରଧାନଯାଜକେଭ୍ୟଃ ଶକ୍ତିଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍, ଇମାଂ କଥାମ୍ ଅହମ୍ ଅନେକେଷାଂ ମୁଖେଭ୍ୟଃ ଶ୍ରୁତୱାନ୍|
15 But the Lord said to him, Go, for he is a chosen vessel to me, to bear my name before the Gentiles, and kings, and the children of Israel.
କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁରକଥଯତ୍, ଯାହି ଭିନ୍ନଦେଶୀଯଲୋକାନାଂ ଭୂପତୀନାମ୍ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ଲୋକାନାଞ୍ଚ ନିକଟେ ମମ ନାମ ପ୍ରଚାରଯିତୁଂ ସ ଜନୋ ମମ ମନୋନୀତପାତ୍ରମାସ୍ତେ|
16 For I will show him how great things he must suffer for my name's sake.
ମମ ନାମନିମିତ୍ତଞ୍ଚ ତେନ କିଯାନ୍ ମହାନ୍ କ୍ଲେଶୋ ଭୋକ୍ତୱ୍ୟ ଏତତ୍ ତଂ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟାମି|
17 And Ananias went, and entered into the house; and putting his hands on him, said, Brother Saul, the Lord ([even] Jesus that appeared to thee in the way as thou camest) hath sent me, that thou mayest receive thy sight, and be filled with the Holy Spirit.
ତତୋ ଽନନିଯୋ ଗତ୍ୱା ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ତସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ ହସ୍ତାର୍ପ୍ରଣଂ କୃତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍, ହେ ଭ୍ରାତଃ ଶୌଲ ତ୍ୱଂ ଯଥା ଦୃଷ୍ଟିଂ ପ୍ରାପ୍ନୋଷି ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପରିପୂର୍ଣୋ ଭୱସି ଚ, ତଦର୍ଥଂ ତୱାଗମନକାଲେ ଯଃ ପ୍ରଭୁଯୀଶୁସ୍ତୁଭ୍ୟଂ ଦର୍ଶନମ୍ ଅଦଦାତ୍ ସ ମାଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
18 And immediately there fell from his eyes as it had been scales: and he received sight forthwith, and arose, and was baptized.
ଇତ୍ୟୁକ୍ତମାତ୍ରେ ତସ୍ୟ ଚକ୍ଷୁର୍ଭ୍ୟାମ୍ ମୀନଶଲ୍କୱଦ୍ ୱସ୍ତୁନି ନିର୍ଗତେ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ସ ପ୍ରସନ୍ନଚକ୍ଷୁ ର୍ଭୂତ୍ୱା ପ୍ରୋତ୍ଥାଯ ମଜ୍ଜିତୋଽଭୱତ୍ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ପୀତ୍ୱା ସବଲୋଭୱଚ୍ଚ|
19 And when he had received food, he was strengthened. Then was Saul certain days with the disciples who were at Damascus.
ତତଃ ପରଂ ଶୌଲଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସହ କତିପଯଦିୱସାନ୍ ତସ୍ମିନ୍ ଦମ୍ମେଷକନଗରେ ସ୍ଥିତ୍ୱାଽୱିଲମ୍ବଂ
20 And immediately he preached Christ in the synagogues, that he is the Son of God.
ସର୍ୱ୍ୱଭଜନଭୱନାନି ଗତ୍ୱା ଯୀଶୁରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ର ଇମାଂ କଥାଂ ପ୍ରାଚାରଯତ୍|
21 But all that heard [him] were amazed, and said, Is not this he that destroyed them who called on this name in Jerusalem, and came hither for that intent, that he might bring them bound to the chief priests?
ତସ୍ମାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଶ୍ରୋତାରଶ୍ଚମତ୍କୃତ୍ୟ କଥିତୱନ୍ତୋ ଯୋ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗର ଏତନ୍ନାମ୍ନା ପ୍ରାର୍ଥଯିତୃଲୋକାନ୍ ୱିନାଶିତୱାନ୍ ଏୱମ୍ ଏତାଦୃଶଲୋକାନ୍ ବଦ୍ଧ୍ୱା ପ୍ରଧାନଯାଜକନିକଟଂ ନଯତୀତ୍ୟାଶଯା ଏତତ୍ସ୍ଥାନମପ୍ୟାଗଚ୍ଛତ୍ ସଏୱ କିମଯଂ ନ ଭୱତି?
22 But Saul increased the more in strength, and confounded the Jews who dwelt at Damascus, proving that this is very Christ.
କିନ୍ତୁ ଶୌଲଃ କ୍ରମଶ ଉତ୍ସାହୱାନ୍ ଭୂତ୍ୱା ଯୀଶୁରୀଶ୍ୱରେଣାଭିଷିକ୍ତୋ ଜନ ଏତସ୍ମିନ୍ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ୱା ଦମ୍ମେଷକ୍-ନିୱାସିଯିହୂଦୀଯଲୋକାନ୍ ନିରୁତ୍ତରାନ୍ ଅକରୋତ୍|
23 And after many days were fulfilled, the Jews took counsel to kill him.
ଇତ୍ଥଂ ବହୁତିଥେ କାଲେ ଗତେ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାସ୍ତଂ ହନ୍ତୁଂ ମନ୍ତ୍ରଯାମାସୁଃ
24 But their laying in wait, was known to Saul. And they watched the gates day and night to kill him.
କିନ୍ତୁ ଶୌଲସ୍ତେଷାମେତସ୍ୟା ମନ୍ତ୍ରଣାଯା ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍| ତେ ତଂ ହନ୍ତୁଂ ତୁ ଦିୱାନିଶଂ ଗୁପ୍ତାଃ ସନ୍ତୋ ନଗରସ୍ୟ ଦ୍ୱାରେଽତିଷ୍ଠନ୍;
25 Then the disciples took him by night, and let [him] down by the wall in a basket.
ତସ୍ମାତ୍ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ନୀତ୍ୱା ରାତ୍ରୌ ପିଟକେ ନିଧାଯ ପ୍ରାଚୀରେଣାୱାରୋହଯନ୍|
26 And when Saul had come to Jerusalem, he essayed to join himself to the disciples: but they were all afraid of him, and believed not that he was a disciple.
ତତଃ ପରଂ ଶୌଲୋ ଯିରୂଶାଲମଂ ଗତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟଗଣେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ସ୍ଥାତୁମ୍ ଐହତ୍, କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେ ତସ୍ମାଦବିଭଯୁଃ ସ ଶିଷ୍ୟ ଇତି ଚ ନ ପ୍ରତ୍ୟଯନ୍|
27 But Barnabas took him, and brought [him] to the apostles, and declared to them how he had seen the Lord in the way, and that he had spoken to him, and how he had preached boldly at Damascus in the name of Jesus.
ଏତସ୍ମାଦ୍ ବର୍ଣବ୍ବାସ୍ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ପ୍ରେରିତାନାଂ ସମୀପମାନୀଯ ମାର୍ଗମଧ୍ୟେ ପ୍ରଭୁଃ କଥଂ ତସ୍ମୈ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ଯାଃ କଥାଶ୍ଚ କଥିତୱାନ୍ ସ ଚ ଯଥାକ୍ଷୋଭଃ ସନ୍ ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରେ ଯୀଶୋ ର୍ନାମ ପ୍ରାଚାରଯତ୍ ଏତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱୱୃତ୍ତାନ୍ତାନ୍ ତାନ୍ ଜ୍ଞାପିତୱାନ୍|
28 And he was with them coming in and going out at Jerusalem.
ତତଃ ଶୌଲସ୍ତୈଃ ସହ ଯିରୂଶାଲମି କାଲଂ ଯାପଯନ୍ ନିର୍ଭଯଂ ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୋ ର୍ନାମ ପ୍ରାଚାରଯତ୍|
29 And he spoke boldly in the name of the Lord Jesus, and disputed against the Grecians: but they went about to slay him.
ତସ୍ମାଦ୍ ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ୱିୱାଦସ୍ୟୋପସ୍ଥିତତ୍ୱାତ୍ ତେ ତଂ ହନ୍ତୁମ୍ ଅଚେଷ୍ଟନ୍ତ|
30 [Which] when the brethren knew, they brought him down to Cesarea, and sent him forth to Tarsus.
କିନ୍ତୁ ଭ୍ରାତୃଗଣସ୍ତଜ୍ଜ୍ଞାତ୍ୱା ତଂ କୈସରିଯାନଗରଂ ନୀତ୍ୱା ତାର୍ଷନଗରଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
31 Then had the churches rest throughout all Judea, and Galilee, and Samaria, and were edified: and walking in the fear of the Lord, and in the comfort of the Holy Spirit, were multiplied.
ଇତ୍ଥଂ ସତି ଯିହୂଦିଯାଗାଲୀଲ୍ଶୋମିରୋଣଦେଶୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ମଣ୍ଡଲ୍ୟୋ ୱିଶ୍ରାମଂ ପ୍ରାପ୍ତାସ୍ତତସ୍ତାସାଂ ନିଷ୍ଠାଭୱତ୍ ପ୍ରଭୋ ର୍ଭିଯା ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନଃ ସାନ୍ତ୍ୱନଯା ଚ କାଲଂ କ୍ଷେପଯିତ୍ୱା ବହୁସଂଖ୍ୟା ଅଭୱନ୍|
32 And it came to pass, as Peter passed throughout all [quarters], he came down also to the saints who dwelt at Lydda.
ତତଃ ପରଂ ପିତରଃ ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ଭ୍ରମିତ୍ୱା ଶେଷେ ଲୋଦ୍ନଗରନିୱାସିପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ସମୀପେ ସ୍ଥିତୱାନ୍|
33 And there he found a certain man named Eneas, who had kept his bed eight years, and was sick with the palsy.
ତଦା ତତ୍ର ପକ୍ଷାଘାତୱ୍ୟାଧିନାଷ୍ଟୌ ୱତ୍ସରାନ୍ ଶଯ୍ୟାଗତମ୍ ଐନେଯନାମାନଂ ମନୁଷ୍ୟଂ ସାକ୍ଷତ୍ ପ୍ରାପ୍ୟ ତମୱଦତ୍,
34 And Peter said to him, Eneas, Jesus Christ healeth thee: arise, and make thy bed. And he arose immediately.
ହେ ଐନେଯ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ତ୍ୱାଂ ସ୍ୱସ୍ଥମ୍ ଅକାର୍ଷୀତ୍, ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ସ୍ୱଶଯ୍ୟାଂ ନିକ୍ଷିପ, ଇତ୍ୟୁକ୍ତମାତ୍ରେ ସ ଉଦତିଷ୍ଠତ୍|
35 And all that dwelt at Lydda and Saron saw him, and turned to the Lord.
ଏତାଦୃଶଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଲୋଦ୍ଶାରୋଣନିୱାସିନୋ ଲୋକାଃ ପ୍ରଭୁଂ ପ୍ରତି ପରାୱର୍ତ୍ତନ୍ତ|
36 Now there was at Joppa a certain disciple named Tabitha, who by interpretation is called Dorcas: this woman was full of good works and alms-deeds which she did.
ଅପରଞ୍ଚ ଭିକ୍ଷାଦାନାଦିଷୁ ନାନକ୍ରିଯାସୁ ନିତ୍ୟଂ ପ୍ରୱୃତ୍ତା ଯା ଯାଫୋନଗରନିୱାସିନୀ ଟାବିଥାନାମା ଶିଷ୍ୟା ଯାଂ ଦର୍କ୍କାଂ ଅର୍ଥାଦ୍ ହରିଣୀମଯୁକ୍ତ୍ୱା ଆହ୍ୱଯନ୍ ସା ନାରୀ
37 And it came to pass in those days, that she was sick, and died: whom, when they had washed, they laid in an upper chamber.
ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ରୁଗ୍ନା ସତୀ ପ୍ରାଣାନ୍ ଅତ୍ୟଜତ୍, ତତୋ ଲୋକାସ୍ତାଂ ପ୍ରକ୍ଷାଲ୍ୟୋପରିସ୍ଥପ୍ରକୋଷ୍ଠେ ଶାଯଯିତ୍ୱାସ୍ଥାପଯନ୍|
38 And as Lydda was nigh to Joppa, and the disciples had heard that Peter was there, they sent to him two men, desiring [him] that he would not delay to come to them.
ଲୋଦ୍ନଗରଂ ଯାଫୋନଗରସ୍ୟ ସମୀପସ୍ଥଂ ତସ୍ମାତ୍ତତ୍ର ପିତର ଆସ୍ତେ, ଇତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତୂର୍ଣଂ ତସ୍ୟାଗମନାର୍ଥଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିନଯମୁକ୍ତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟଗଣୋ ଦ୍ୱୌ ମନୁଜୌ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
39 Then Peter arose, and went with them. When he had come, they brought him into the upper chamber: and all the widows stood by him weeping, and showing the coats and garments which Dorcas made, while she was with them.
ତସ୍ମାତ୍ ପିତର ଉତ୍ଥାଯ ତାଭ୍ୟାଂ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆଗଚ୍ଛତ୍, ତତ୍ର ତସ୍ମିନ୍ ଉପସ୍ଥିତ ଉପରିସ୍ଥପ୍ରକୋଷ୍ଠଂ ସମାନୀତେ ଚ ୱିଧୱାଃ ସ୍ୱାଭିଃ ସହ ସ୍ଥିତିକାଲେ ଦର୍କ୍କଯା କୃତାନି ଯାନ୍ୟୁତ୍ତରୀଯାଣି ପରିଧେଯାନି ଚ ତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ତଂ ଦର୍ଶଯିତ୍ୱା ରୁଦତ୍ୟଶ୍ଚତସୃଷୁ ଦିକ୍ଷ୍ୱତିଷ୍ଠନ୍|
40 But Peter put them all forth, and kneeled down, and prayed; and turning to the body, said, Tabitha, arise. And she opened her eyes: and when she saw Peter, she sat up.
କିନ୍ତୁ ପିତରସ୍ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ବହିଃ କୃତ୍ୱା ଜାନୁନୀ ପାତଯିତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥିତୱାନ୍; ପଶ୍ଚାତ୍ ଶୱଂ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିଂ କୃତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍, ହେ ଟାବୀଥେ ତ୍ୱମୁତ୍ତିଷ୍ଠ, ଇତି ୱାକ୍ୟ ଉକ୍ତେ ସା ସ୍ତ୍ରୀ ଚକ୍ଷୁଷୀ ପ୍ରୋନ୍ମୀଲ୍ୟ ପିତରମ୍ ଅୱଲୋକ୍ୟୋତ୍ଥାଯୋପାୱିଶତ୍|
41 And he gave her [his] hand, and lifted her up; and when he had called the saints and widows, presented her alive.
ତତଃ ପିତରସ୍ତସ୍ୟାଃ କରୌ ଧୃତ୍ୱା ଉତ୍ତୋଲ୍ୟ ପୱିତ୍ରଲୋକାନ୍ ୱିଧୱାଶ୍ଚାହୂଯ ତେଷାଂ ନିକଟେ ସଜୀୱାଂ ତାଂ ସମାର୍ପଯତ୍|
42 And it was known throughout all Joppa: and many believed in the Lord.
ଏଷା କଥା ସମସ୍ତଯାଫୋନଗରଂ ୱ୍ୟାପ୍ତା ତସ୍ମାଦ୍ ଅନେକେ ଲୋକାଃ ପ୍ରଭୌ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍|
43 And it came to pass, that he tarried many days in Joppa with one Simon a tanner.
ଅପରଞ୍ଚ ପିତରସ୍ତଦ୍ୟାଫୋନଗରୀଯସ୍ୟ କସ୍ୟଚିତ୍ ଶିମୋନ୍ନାମ୍ନଶ୍ଚର୍ମ୍ମକାରସ୍ୟ ଗୃହେ ବହୁଦିନାନି ନ୍ୟୱସତ୍|
