Acts 28
1 And when they had escaped, then they knew that the isle was called Melita.
ଇତ୍ଥଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ରକ୍ଷାଂ ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ ତତ୍ରତ୍ୟୋପଦ୍ୱୀପସ୍ୟ ନାମ ମିଲୀତେତି ତେ ଜ୍ଞାତୱନ୍ତଃ|
2 And the barbarous people showed us no little kindness: for they kindled a fire, and received us every one, because of the present rain, and because of the cold.
ଅସଭ୍ୟଲୋକା ଯଥେଷ୍ଟମ୍ ଅନୁକମ୍ପାଂ କୃତ୍ୱା ୱର୍ତ୍ତମାନୱୃଷ୍ଟେଃ ଶୀତାଚ୍ଚ ୱହ୍ନିଂ ପ୍ରଜ୍ଜ୍ୱାଲ୍ୟାସ୍ମାକମ୍ ଆତିଥ୍ୟମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍|
3 And when Paul had gathered a bundle of sticks, and laid [them] on the fire, there came a viper out of the heat, and fastened on his hand.
କିନ୍ତୁ ପୌଲ ଇନ୍ଧନାନି ସଂଗୃହ୍ୟ ଯଦା ତସ୍ମିନ୍ ଅଗ୍ରୌ ନିରକ୍ଷିପତ୍, ତଦା ୱହ୍ନେଃ ପ୍ରତାପାତ୍ ଏକଃ କୃଷ୍ଣସର୍ପୋ ନିର୍ଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ହସ୍ତେ ଦ୍ରଷ୍ଟୱାନ୍|
4 And when the barbarians saw the animal hang on his hand, they said among themselves, No doubt this man is a murderer, whom, though he hath escaped the sea, yet vengeance suffereth not to live.
ତେଽସଭ୍ୟଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ହସ୍ତେ ସର୍ପମ୍ ଅୱଲମ୍ବମାନଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ପରସ୍ପରମ୍ ଉକ୍ତୱନ୍ତ ଏଷ ଜନୋଽୱଶ୍ୟଂ ନରହା ଭୱିଷ୍ୟତି, ଯତୋ ଯଦ୍ୟପି ଜଲଧେ ରକ୍ଷାଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍ ତଥାପି ପ୍ରତିଫଲଦାଯକ ଏନଂ ଜୀୱିତୁଂ ନ ଦଦାତି|
5 And he shook off the animal into the fire, and felt no harm.
କିନ୍ତୁ ସ ହସ୍ତଂ ୱିଧୁନ୍ୱନ୍ ତଂ ସର୍ପମ୍ ଅଗ୍ନିମଧ୍ୟେ ନିକ୍ଷିପ୍ୟ କାମପି ପୀଡାଂ ନାପ୍ତୱାନ୍|
6 Yet they looked when he would have swelled, or fallen down dead suddenly: but after they had looked a great while, and saw no harm come to him, they changed their minds, and said that he was a god.
ତତୋ ୱିଷଜ୍ୱାଲଯା ଏତସ୍ୟ ଶରୀରଂ ସ୍ଫୀତଂ ଭୱିଷ୍ୟତି ଯଦ୍ୱା ହଠାଦଯଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟତୀତି ନିଶ୍ଚିତ୍ୟ ଲୋକା ବହୁକ୍ଷଣାନି ଯାୱତ୍ ତଦ୍ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ କସ୍ୟାଶ୍ଚିଦ୍ ୱିପଦୋଽଘଟନାତ୍ ତେ ତଦ୍ୱିପରୀତଂ ୱିଜ୍ଞାଯ ଭାଷିତୱନ୍ତ ଏଷ କଶ୍ଚିଦ୍ ଦେୱୋ ଭୱେତ୍|
7 In the same quarters were possessions of the chief man of the isle, whose name was Publius; who received us, and lodged us three days courteously.
ପୁବ୍ଲିଯନାମା ଜନ ଏକସ୍ତସ୍ୟୋପଦ୍ୱୀପସ୍ୟାଧିପତିରାସୀତ୍ ତତ୍ର ତସ୍ୟ ଭୂମ୍ୟାଦି ଚ ସ୍ଥିତଂ| ସ ଜନୋଽସ୍ମାନ୍ ନିଜଗୃହଂ ନୀତ୍ୱା ସୌଜନ୍ୟଂ ପ୍ରକାଶ୍ୟ ଦିନତ୍ରଯଂ ଯାୱଦ୍ ଅସ୍ମାକଂ ଆତିଥ୍ୟମ୍ ଅକରୋତ୍|
8 And it came to pass that the father of Publius lay sick with a fever, and a bloody-flux: to whom Paul entered in, and prayed, and laid his hands on him, and healed him.
ତଦା ତସ୍ୟ ପୁବ୍ଲିଯସ୍ୟ ପିତା ଜ୍ୱରାତିସାରେଣ ପୀଡ୍ୟମାନଃ ସନ୍ ଶଯ୍ୟାଯାମ୍ ଆସୀତ୍; ତତଃ ପୌଲସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥନାଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ ହସ୍ତଂ ସମର୍ପ୍ୟ ତଂ ସ୍ୱସ୍ଥଂ କୃତୱାନ୍|
9 So when this was done, others also who had diseases in the isle, came, and were healed:
ଇତ୍ଥଂ ଭୂତେ ତଦ୍ୱୀପନିୱାସିନ ଇତରେପି ରୋଗିଲୋକା ଆଗତ୍ୟ ନିରାମଯା ଅଭୱନ୍|
10 Who also honored us with many honors; and when we departed, they laded [us] with such things as were necessary.
ତସ୍ମାତ୍ତେଽସ୍ମାକମ୍ ଅତୀୱ ସତ୍କାରଂ କୃତୱନ୍ତଃ, ୱିଶେଷତଃ ପ୍ରସ୍ଥାନସମଯେ ପ୍ରଯୋଜନୀଯାନି ନାନଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଦତ୍ତୱନ୍ତଃ|
11 And after three months we departed in a ship of Alexandria, which had wintered in the isle, whose sign was Castor and Pollux.
ଇତ୍ଥଂ ତତ୍ର ତ୍ରିଷୁ ମାସେଷୁ ଗତେଷୁ ଯସ୍ୟ ଚିହ୍ନଂ ଦିଯସ୍କୂରୀ ତାଦୃଶ ଏକଃ ସିକନ୍ଦରୀଯନଗରସ୍ୟ ପୋତଃ ଶୀତକାଲଂ ଯାପଯନ୍ ତସ୍ମିନ୍ ଉପଦ୍ୱୀପେ ଽତିଷ୍ଠତ୍ ତମେୱ ପୋତଂ ୱଯମ୍ ଆରୁହ୍ୟ ଯାତ୍ରାମ୍ ଅକୁର୍ମ୍ମ|
12 And landing at Syracuse, we tarried [there] three days.
ତତଃ ପ୍ରଥମତଃ ସୁରାକୂସନଗରମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ତତ୍ର ତ୍ରୀଣି ଦିନାନି ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
13 And from thence we made a circuit, and came to Rhegium: and after one day the south wind blew, and we came the next day to Puteoli:
ତସ୍ମାଦ୍ ଆୱୃତ୍ୟ ରୀଗିଯନଗରମ୍ ଉପସ୍ଥିତାଃ ଦିନୈକସ୍ମାତ୍ ପରଂ ଦକ୍ଷିଣୱଯୌ ସାନୁକୂଲ୍ୟେ ସତି ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ପତିଯଲୀନଗରମ୍ ଉପାତିଷ୍ଠାମ|
14 Where we found brethren, and were desired to tarry with them seven days: and so we went towards Rome.
ତତୋଽସ୍ମାସୁ ତତ୍ରତ୍ୟଂ ଭ୍ରାତୃଗଣଂ ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ ତେ ସ୍ୱୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ସପ୍ତ ଦିନାନି ସ୍ଥାପଯିତୁମ୍ ଅଯତନ୍ତ, ଇତ୍ଥଂ ୱଯଂ ରୋମାନଗରମ୍ ପ୍ରତ୍ୟଗଚ୍ଛାମ|
15 And from thence when the brethren heard of us, they came to meet us as far as Appii-forum, and the Three taverns: whom when Paul saw, he thanked God, and took courage.
ତସ୍ମାତ୍ ତତ୍ରତ୍ୟାଃ ଭ୍ରାତରୋଽସ୍ମାକମ୍ ଆଗମନୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଆପ୍ପିଯଫରଂ ତ୍ରିଷ୍ଟାୱର୍ଣୀଞ୍ଚ ଯାୱଦ୍ ଅଗ୍ରେସରାଃ ସନ୍ତୋସ୍ମାନ୍ ସାକ୍ଷାତ୍ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଆଗମନ୍; ତେଷାଂ ଦର୍ଶନାତ୍ ପୌଲ ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦନ୍ ଆଶ୍ୱାସମ୍ ଆପ୍ତୱାନ୍|
16 And when we came to Rome, the centurion delivered the prisoners to the captain of the guard: but Paul was suffered to dwell by himself, with a soldier that kept him.
ଅସ୍ମାସୁ ରୋମାନଗରଂ ଗତେଷୁ ଶତସେନାପତିଃ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ବନ୍ଦୀନ୍ ପ୍ରଧାନସେନାପତେଃ ସମୀପେ ସମାର୍ପଯତ୍ କିନ୍ତୁ ପୌଲାଯ ସ୍ୱରକ୍ଷକପଦାତିନା ସହ ପୃଥଗ୍ ୱସ୍ତୁମ୍ ଅନୁମତିଂ ଦତ୍ତୱାନ୍|
17 And it came to pass, that after three days, Paul called together the chief of the Jews. And when they were assembled, he said to them, Men, brethren, though I have committed nothing against the people, or customs of our fathers, yet I was delivered prisoner from Jerusalem into the hands of the Romans.
ଦିନତ୍ରଯାତ୍ ପରଂ ପୌଲସ୍ତଦ୍ଦେଶସ୍ଥାନ୍ ପ୍ରଧାନଯିହୂଦିନ ଆହୂତୱାନ୍ ତତସ୍ତେଷୁ ସମୁପସ୍ଥିତେଷୁ ସ କଥିତୱାନ୍, ହେ ଭ୍ରାତୃଗଣ ନିଜଲୋକାନାଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାଣାଂ ୱା ରୀତେ ର୍ୱିପରୀତଂ କିଞ୍ଚନ କର୍ମ୍ମାହଂ ନାକରୱଂ ତଥାପି ଯିରୂଶାଲମନିୱାସିନୋ ଲୋକା ମାଂ ବନ୍ଦିଂ କୃତ୍ୱା ରୋମିଲୋକାନାଂ ହସ୍ତେଷୁ ସମର୍ପିତୱନ୍ତଃ|
18 Who when they had examined me, would have let [me] go, because there was no cause of death in me.
ରୋମିଲୋକା ୱିଚାର୍ୟ୍ୟ ମମ ପ୍ରାଣହନନାର୍ହଂ କିମପି କାରଣଂ ନ ପ୍ରାପ୍ୟ ମାଂ ମୋଚଯିତୁମ୍ ଐଚ୍ଛନ୍;
19 But when the Jews spoke against [it], I was constrained to appeal to Cesar; not that I had aught to accuse my nation of.
କିନ୍ତୁ ଯିହୂଦିଲୋକାନାମ୍ ଆପତ୍ତ୍ୟା ମଯା କୈସରରାଜସ୍ୟ ସମୀପେ ୱିଚାରସ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନା କର୍ତ୍ତୱ୍ୟା ଜାତା ନୋଚେତ୍ ନିଜଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ମମ କୋପ୍ୟଭିଯୋଗୋ ନାସ୍ତି|
20 For this cause therefore have I called for you, to see [you], and to speak with [you]: because that for the hope of Israel I am bound with this chain.
ଏତତ୍କାରଣାଦ୍ ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ସଂଲପିତୁଞ୍ଚାହୂଯମ୍ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ୱଶୀଯାନାଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶାହେତୋହମ୍ ଏତେନ ଶୁଙ୍ଖଲେନ ବଦ୍ଧୋଽଭୱମ୍|
21 And they said to him, We have neither received letters from Judea concerning thee, neither have any of the brethren that came shown or spoken any harm of thee.
ତଦା ତେ ତମ୍ ଅୱାଦିଷୁଃ, ଯିହୂଦୀଯଦେଶାଦ୍ ୱଯଂ ତ୍ୱାମଧି କିମପି ପତ୍ରଂ ନ ପ୍ରାପ୍ତା ଯେ ଭ୍ରାତରଃ ସମାଯାତାସ୍ତେଷାଂ କୋପି ତୱ କାମପି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ନାୱଦତ୍ ଅଭଦ୍ରମପି ନାକଥଯଚ୍ଚ|
22 But we desire to hear from thee, what thou thinkest: for as concerning this sect, we know that every where it is spoken against.
ତୱ ମତଂ କିମିତି ୱଯଂ ତ୍ୱତ୍ତଃ ଶ୍ରୋତୁମିଚ୍ଛାମଃ| ଯଦ୍ ଇଦଂ ନୱୀନଂ ମତମୁତ୍ଥିତଂ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱତ୍ର ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ନିକଟେ ନିନ୍ଦିତଂ ଜାତମ ଇତି ୱଯଂ ଜାନୀମଃ|
23 And when they had appointed him a day, there came many to him into [his] lodging; to whom he expounded and testified the kingdom of God, persuading them concerning Jesus, both out of the law of Moses, and [out of] the prophets, from morning till evening.
ତୈସ୍ତଦର୍ଥମ୍ ଏକସ୍ମିନ୍ ଦିନେ ନିରୂପିତେ ତସ୍ମିନ୍ ଦିନେ ବହୱ ଏକତ୍ର ମିଲିତ୍ୱା ପୌଲସ୍ୟ ୱାସଗୃହମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍ ତସ୍ମାତ୍ ପୌଲ ଆ ପ୍ରାତଃକାଲାତ୍ ସନ୍ଧ୍ୟାକାଲଂ ଯାୱନ୍ ମୂସାୱ୍ୟୱସ୍ଥାଗ୍ରନ୍ଥାଦ୍ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ଗ୍ରନ୍ଥେଭ୍ୟଶ୍ଚ ଯୀଶୋଃ କଥାମ୍ ଉତ୍ଥାପ୍ୟ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟେ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ୱା ତେଷାଂ ପ୍ରୱୃତ୍ତିଂ ଜନଯିତୁଂ ଚେଷ୍ଟିତୱାନ୍|
24 And some believed the things which were spoken, and some believed not.
କେଚିତ୍ତୁ ତସ୍ୟ କଥାଂ ପ୍ରତ୍ୟାଯନ୍ କେଚିତ୍ତୁ ନ ପ୍ରତ୍ୟାଯନ୍;
25 And when they agreed not among themselves, they departed, after Paul had spoken one word, Well spoke the Holy Spirit by Isaiah the prophet to our fathers,
ଏତତ୍କାରଣାତ୍ ତେଷାଂ ପରସ୍ପରମ୍ ଅନୈକ୍ୟାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଚଲିତୱନ୍ତଃ; ତଥାପି ପୌଲ ଏତାଂ କଥାମେକାଂ କଥିତୱାନ୍ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ଯିଶଯିଯସ୍ୟ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱକ୍ତୁ ର୍ୱଦନାଦ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପିତୃପୁରୁଷେଭ୍ୟ ଏତାଂ କଥାଂ ଭଦ୍ରଂ କଥଯାମାସ, ଯଥା,
26 Saying, Go to this people, and say, Hearing ye shall hear, and shall not understand; and seeing ye shall see, and not perceive.
"ଉପଗତ୍ୟ ଜନାନେତାନ୍ ତ୍ୱଂ ଭାଷସ୍ୱ ୱଚସ୍ତ୍ୱିଦଂ| କର୍ଣୈଃ ଶ୍ରୋଷ୍ୟଥ ଯୂଯଂ ହି କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ନ ଭୋତ୍ସ୍ୟଥ| ନେତ୍ରୈ ର୍ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥ ଯୂଯଞ୍ଚ ଜ୍ଞାତୁଂ ଯୂଯଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟଥ|
27 For the heart of this people is become gross, and their ears are dull of hearing, and their eyes have they closed; lest they should see with [their] eyes, and hear with [their] ears, and understand with [their] heart, and should be converted, and I should heal them.
ତେ ମାନୁଷା ଯଥା ନେତ୍ରୈଃ ପରିପଶ୍ୟନ୍ତି ନୈୱ ହି| କର୍ଣୈଃ ର୍ୟଥା ନ ଶୃଣ୍ୱନ୍ତି ବୁଧ୍ୟନ୍ତେ ନ ଚ ମାନସୈଃ| ୱ୍ୟାୱର୍ତ୍ତଯତ୍ସୁ ଚିତ୍ତାନି କାଲେ କୁତ୍ରାପି ତେଷୁ ୱୈ| ମତ୍ତସ୍ତେ ମନୁଜାଃ ସ୍ୱସ୍ଥା ଯଥା ନୈୱ ଭୱନ୍ତି ଚ| ତଥା ତେଷାଂ ମନୁଷ୍ୟାଣାଂ ସନ୍ତି ସ୍ଥୂଲା ହି ବୁଦ୍ଧଯଃ| ବଧିରୀଭୂତକର୍ଣାଶ୍ଚ ଜାତାଶ୍ଚ ମୁଦ୍ରିତା ଦୃଶଃ||
28 Be it known therefore to you, that the salvation of God is sent to the Gentiles, and they will hear it.
ଅତ ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ଯତ୍ ପରିତ୍ରାଣଂ ତସ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତା ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନାଂ ସମୀପଂ ପ୍ରେଷିତା ତଏୱ ତାଂ ଗ୍ରହୀଷ୍ୟନ୍ତୀତି ଯୂଯଂ ଜାନୀତ|
29 And when he had said these words, the Jews departed, and had great reasoning among themselves.
ଏତାଦୃଶ୍ୟାଂ କଥାଯାଂ କଥିତାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ ଯିହୂଦିନଃ ପରସ୍ପରଂ ବହୁୱିଚାରଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତୋ ଗତୱନ୍ତଃ|
30 And Paul dwelt two whole years in his own hired house, and received all that came in to him,
ଇତ୍ଥଂ ପୌଲଃ ସମ୍ପୂର୍ଣଂ ୱତ୍ସରଦ୍ୱଯଂ ଯାୱଦ୍ ଭାଟକୀଯେ ୱାସଗୃହେ ୱସନ୍ ଯେ ଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ସନ୍ନିଧିମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍ତି ତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱାନେୱ ପରିଗୃହ୍ଲନ୍,
31 Preaching the kingdom of God, and teaching those things which concern the Lord Jesus Christ, with all confidence, no man forbidding him.
ନିର୍ୱିଘ୍ନମ୍ ଅତିଶଯନିଃକ୍ଷୋଭମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯରାଜତ୍ୱସ୍ୟ କଥାଂ ପ୍ରଚାରଯନ୍ ପ୍ରଭୌ ଯୀଶୌ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେ କଥାଃ ସମୁପାଦିଶତ୍| ଇତି||
