Acts 25
1 Now when Festus had come into the province, after three days he ascended from Cesarea to Jerusalem.
ଅନନ୍ତରଂ ଫୀଷ୍ଟୋ ନିଜରାଜ୍ୟମ୍ ଆଗତ୍ୟ ଦିନତ୍ରଯାତ୍ ପରଂ କୈସରିଯାତୋ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରମ୍ ଆଗମତ୍|
2 Then the high priest and the chief of the Jews informed him against Paul, and besought him,
ତଦା ମହାଯାଜକୋ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ପ୍ରଧାନଲୋକାଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ସମକ୍ଷଂ ପୌଲମ୍ ଅପାୱଦନ୍ତ|
3 And desired favor against him, that he would send for him to Jerusalem, laying wait in the way to kill him.
ଭୱାନ୍ ତଂ ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଆନେତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତ୍ୱିତି ୱିନୀଯ ତେ ତସ୍ମାଦ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ୱାଞ୍ଛିତୱନ୍ତଃ|
4 But Festus answered, that Paul should be kept at Cesarea, and that he himself would depart shortly [thither].
ଯତଃ ପଥିମଧ୍ୟେ ଗୋପନେନ ପୌଲଂ ହନ୍ତୁଂ ତୈ ର୍ଘାତକା ନିଯୁକ୍ତାଃ| ଫୀଷ୍ଟ ଉତ୍ତରଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ପୌଲଃ କୈସରିଯାଯାଂ ସ୍ଥାସ୍ୟତି ପୁନରଲ୍ପଦିନାତ୍ ପରମ୍ ଅହଂ ତତ୍ର ଯାସ୍ୟାମି|
5 Let them therefore, said he, who among you are able, go down with [me], and accuse this man, if there is any wickedness in him.
ତତସ୍ତସ୍ୟ ମାନୁଷସ୍ୟ ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଅପରାଧସ୍ତିଷ୍ଠତି ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯେ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି ତେ ମଯା ସହ ତତ୍ର ଗତ୍ୱା ତମପୱଦନ୍ତୁ ସ ଏତାଂ କଥାଂ କଥିତୱାନ୍|
6 And when he had tarried among them more than ten days, he went down to Cesarea; and the next day sitting on the judgment-seat, commanded Paul to be brought.
ଦଶଦିୱସେଭ୍ୟୋଽଧିକଂ ୱିଲମ୍ବ୍ୟ ଫୀଷ୍ଟସ୍ତସ୍ମାତ୍ କୈସରିଯାନଗରଂ ଗତ୍ୱା ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ୱିଚାରାସନ ଉପଦିଶ୍ୟ ପୌଲମ୍ ଆନେତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତ୍|
7 And when he had come, the Jews who came down from Jerusalem stood around, and laid many and grievous complaints against Paul, which they could not prove;
ପୌଲେ ସମୁପସ୍ଥିତେ ସତି ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରାଦ୍ ଆଗତା ଯିହୂଦୀଯଲୋକାସ୍ତଂ ଚତୁର୍ଦିଶି ସଂୱେଷ୍ଟ୍ୟ ତସ୍ୟ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ବହୂନ୍ ମହାଦୋଷାନ୍ ଉତ୍ଥାପିତୱନ୍ତଃ କିନ୍ତୁ ତେଷାଂ କିମପି ପ୍ରମାଣଂ ଦାତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତଃ|
8 While he answered for himself, Neither against the law of the Jews, neither against the temple, nor yet against Cesar have I committed any offense.
ତତଃ ପୌଲଃ ସ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଉତ୍ତରମିଦମ୍ ଉଦିତୱାନ୍, ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ମନ୍ଦିରସ୍ୟ କୈସରସ୍ୟ ୱା ପ୍ରତିକୂଲଂ କିମପି କର୍ମ୍ମ ନାହଂ କୃତୱାନ୍|
9 But Festus, willing to do the Jews a pleasure, answered Paul, and said, Wilt thou go to Jerusalem, and there be judged concerning these things before me?
କିନ୍ତୁ ଫୀଷ୍ଟୋ ଯିହୂଦୀଯାନ୍ ସନ୍ତୁଷ୍ଟାନ୍ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅଭିଲଷନ୍ ପୌଲମ୍ ଅଭାଷତ ତ୍ୱଂ କିଂ ଯିରୂଶାଲମଂ ଗତ୍ୱାସ୍ମିନ୍ ଅଭିଯୋଗେ ମମ ସାକ୍ଷାଦ୍ ୱିଚାରିତୋ ଭୱିଷ୍ୟସି?
10 Then said Paul, I stand at Cesar's tribunal, where I ought to be judged: to the Jews have I done no wrong, as thou very well knowest.
ତତଃ ପୌଲ ଉତ୍ତରଂ ପ୍ରୋକ୍ତୱାନ୍, ଯତ୍ର ମମ ୱିଚାରୋ ଭୱିତୁଂ ଯୋଗ୍ୟଃ କୈସରସ୍ୟ ତତ୍ର ୱିଚାରାସନ ଏୱ ସମୁପସ୍ଥିତୋସ୍ମି; ଅହଂ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ କାମପି ହାନିଂ ନାକାର୍ଷମ୍ ଇତି ଭୱାନ୍ ଯଥାର୍ଥତୋ ୱିଜାନାତି|
11 For if I am an offender, or have committed any thing worthy of death, I refuse not to die: but if there is none of these things of which these accuse me, no man may deliver me to them. I appeal to Cesar.
କଞ୍ଚିଦପରାଧଂ କିଞ୍ଚନ ୱଧାର୍ହଂ କର୍ମ୍ମ ୱା ଯଦ୍ୟହମ୍ ଅକରିଷ୍ୟଂ ତର୍ହି ପ୍ରାଣହନନଦଣ୍ଡମପି ଭୋକ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତୋଽଭୱିଷ୍ୟଂ, କିନ୍ତୁ ତେ ମମ ସମପୱାଦଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ସ ଯଦି କଲ୍ପିତମାତ୍ରୋ ଭୱତି ତର୍ହି ତେଷାଂ କରେଷୁ ମାଂ ସମର୍ପଯିତୁଂ କସ୍ୟାପ୍ୟଧିକାରୋ ନାସ୍ତି, କୈସରସ୍ୟ ନିକଟେ ମମ ୱିଚାରୋ ଭୱତୁ|
12 Then Festus, when he had conferred with the council, answered, Hast thou appealed to Cesar? to Cesar thou shalt go.
ତଦା ଫୀଷ୍ଟୋ ମନ୍ତ୍ରିଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ସଂମନ୍ତ୍ର୍ୟ ପୌଲାଯ କଥିତୱାନ୍, କୈସରସ୍ୟ ନିକଟେ କିଂ ତୱ ୱିଚାରୋ ଭୱିଷ୍ୟତି? କୈସରସ୍ୟ ସମୀପଂ ଗମିଷ୍ୟସି|
13 And after certain days, king Agrippa and Bernice came to Cesarea, to salute Festus.
କିଯଦ୍ଦିନେଭ୍ୟଃ ପରମ୍ ଆଗ୍ରିପ୍ପରାଜା ବର୍ଣୀକୀ ଚ ଫୀଷ୍ଟଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ କୈସରିଯାନଗରମ୍ ଆଗତୱନ୍ତୌ|
14 And when they had been there many days, Festus declared Paul's cause to the king, saying, There is a certain man left in bonds by Felix:
ତଦା ତୌ ବହୁଦିନାନି ତତ୍ର ସ୍ଥିତୌ ତତଃ ଫୀଷ୍ଟସ୍ତଂ ରାଜାନଂ ପୌଲସ୍ୟ କଥାଂ ୱିଜ୍ଞାପ୍ୟ କଥଯିତୁମ୍ ଆରଭତ ପୌଲନାମାନମ୍ ଏକଂ ବନ୍ଦି ଫୀଲିକ୍ଷୋ ବଦ୍ଧଂ ସଂସ୍ଥାପ୍ୟ ଗତୱାନ୍|
15 About whom, when I was at Jerusalem, the chief priests and the elders of the Jews informed [me], desiring [to have] judgment against him.
ଯିରୂଶାଲମି ମମ ସ୍ଥିତିକାଲେ ମହାଯାଜକୋ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ପ୍ରାଚୀନଲୋକାଶ୍ଚ ତମ୍ ଅପୋଦ୍ୟ ତମ୍ପ୍ରତି ଦଣ୍ଡାଜ୍ଞାଂ ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତ|
16 To whom I answered, It is not the manner of the Romans to deliver any man to die, before he who is accused hath the accusers face to face, and hath license to answer for himself concerning the crime laid against him.
ତତୋହମ୍ ଇତ୍ୟୁତ୍ତରମ୍ ଅୱଦଂ ଯାୱଦ୍ ଅପୋଦିତୋ ଜନଃ ସ୍ୱାପୱାଦକାନ୍ ସାକ୍ଷାତ୍ କୃତ୍ୱା ସ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଯୋଽପରାଧ ଆରୋପିତସ୍ତସ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତରଂ ଦାତୁଂ ସୁଯୋଗଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୋତି, ତାୱତ୍କାଲଂ କସ୍ୟାପି ମାନୁଷସ୍ୟ ପ୍ରାଣନାଶାଜ୍ଞାପନଂ ରୋମିଲୋକାନାଂ ରୀତି ର୍ନହି|
17 Therefore, when they had come hither, without any delay on the morrow I sat on the judgment-seat, and commanded the man to be brought forth;
ତତସ୍ତେଷ୍ୱତ୍ରାଗତେଷୁ ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେଽହମ୍ ଅୱିଲମ୍ବଂ ୱିଚାରାସନ ଉପୱିଶ୍ୟ ତଂ ମାନୁଷମ୍ ଆନେତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯମ୍|
18 Against whom, when the accusers stood up, they brought no accusation of such things as I supposed:
ତଦନନ୍ତରଂ ତସ୍ୟାପୱାଦକା ଉପସ୍ଥାଯ ଯାଦୃଶମ୍ ଅହଂ ଚିନ୍ତିତୱାନ୍ ତାଦୃଶଂ କଞ୍ଚନ ମହାପୱାଦଂ ନୋତ୍ଥାପ୍ୟ
19 But had certain questions against him of their own superstition, and of one Jesus who was dead, whom Paul affirmed to be alive.
ସ୍ୱେଷାଂ ମତେ ତଥା ପୌଲୋ ଯଂ ସଜୀୱଂ ୱଦତି ତସ୍ମିନ୍ ଯୀଶୁନାମନି ମୃତଜନେ ଚ ତସ୍ୟ ୱିରୁଦ୍ଧଂ କଥିତୱନ୍ତଃ|
20 And because I doubted of such manner of questions, I asked [him] whether he would go to Jerusalem, and there be judged concerning these matters.
ତତୋହଂ ତାଦୃଗ୍ୱିଚାରେ ସଂଶଯାନଃ ସନ୍ କଥିତୱାନ୍ ତ୍ୱଂ ଯିରୂଶାଲମଂ ଗତ୍ୱା କିଂ ତତ୍ର ୱିଚାରିତୋ ଭୱିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛସି?
21 But when Paul had appealed to be reserved to the hearing of Augustus, I commanded him to be kept till I might send him to Cesar.
ତଦା ପୌଲୋ ମହାରାଜସ୍ୟ ନିକଟେ ୱିଚାରିତୋ ଭୱିତୁଂ ପ୍ରାର୍ଥଯତ, ତସ୍ମାଦ୍ ଯାୱତ୍କାଲଂ ତଂ କୈସରସ୍ୟ ସମୀପଂ ପ୍ରେଷଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋମି ତାୱତ୍କାଲଂ ତମତ୍ର ସ୍ଥାପଯିତୁମ୍ ଆଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
22 Then Agrippa said to Festus, I would also hear the man myself. To-morrow, said he, thou shalt hear him.
ତତ ଆଗ୍ରିପ୍ପଃ ଫୀଷ୍ଟମ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍, ଅହମପି ତସ୍ୟ ମାନୁଷସ୍ୟ କଥାଂ ଶ୍ରୋତୁମ୍ ଅଭିଲଷାମି| ତଦା ଫୀଷ୍ଟୋ ୱ୍ୟାହରତ୍ ଶ୍ୱସ୍ତଦୀଯାଂ କଥାଂ ତ୍ୱଂ ଶ୍ରୋଷ୍ୟସି|
23 And on the morrow, when Agrippa had come, and Bernice, with great pomp, and had entered into the place of hearing, with the chief captains and principal men of the city, at the command of Festus Paul was brought forth.
ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ଆଗ୍ରିପ୍ପୋ ବର୍ଣୀକୀ ଚ ମହାସମାଗମଂ କୃତ୍ୱା ପ୍ରଧାନୱାହିନୀପତିଭି ର୍ନଗରସ୍ଥପ୍ରଧାନଲୋକୈଶ୍ଚ ସହ ମିଲିତ୍ୱା ରାଜଗୃହମାଗତ୍ୟ ସମୁପସ୍ଥିତୌ ତଦା ଫୀଷ୍ଟସ୍ୟାଜ୍ଞଯା ପୌଲ ଆନୀତୋଽଭୱତ୍|
24 And Festus said, King Agrippa, and all men who are here present with us, ye see this man about whom all the multitude of the Jews have dealt with me, both at Jerusalem, and [also] here, crying that he ought not to live any longer.
ତଦା ଫୀଷ୍ଟଃ କଥିତୱାନ୍ ହେ ରାଜନ୍ ଆଗ୍ରିପ୍ପ ହେ ଉପସ୍ଥିତାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରେ ଯିହୂଦୀଯଲୋକସମୂହୋ ଯସ୍ମିନ୍ ମାନୁଷେ ମମ ସମୀପେ ନିୱେଦନଂ କୃତ୍ୱା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥାମିମାଂ କଥିତୱାନ୍ ପୁନରଲ୍ପକାଲମପି ତସ୍ୟ ଜୀୱନଂ ନୋଚିତଂ ତମେତଂ ମାନୁଷଂ ପଶ୍ୟତ|
25 But when I found that he had committed nothing worthy of death, and that he himself hath appealed to Augustus, I have determined to send him.
କିନ୍ତ୍ୱେଷ ଜନଃ ପ୍ରାଣନାଶର୍ହଂ କିମପି କର୍ମ୍ମ ନ କୃତୱାନ୍ ଇତ୍ୟଜାନାଂ ତଥାପି ସ ମହାରାଜସ୍ୟ ସନ୍ନିଧୌ ୱିଚାରିତୋ ଭୱିତୁଂ ପ୍ରାର୍ଥଯତ ତସ୍ମାତ୍ ତସ୍ୟ ସମୀପଂ ତଂ ପ୍ରେଷଯିତୁଂ ମତିମକରୱମ୍|
26 Of whom I have no certain thing to write to my lord. Wherefore I have brought him forth before you, and specially before thee, O king Agrippa, that after examination had, I may have somewhat to write.
କିନ୍ତୁ ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଏତସ୍ମିନ୍ କିଂ ଲେଖନୀଯମ୍ ଇତ୍ୟସ୍ୟ କସ୍ୟଚିନ୍ ନିର୍ଣଯସ୍ୟ ନ ଜାତତ୍ୱାଦ୍ ଏତସ୍ୟ ୱିଚାରେ ସତି ଯଥାହଂ ଲେଖିତୁଂ କିଞ୍ଚନ ନିଶ୍ଚିତଂ ପ୍ରାପ୍ନୋମି ତଦର୍ଥଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମକ୍ଷଂ ୱିଶେଷତୋ ହେ ଆଗ୍ରିପ୍ପରାଜ ଭୱତଃ ସମକ୍ଷମ୍ ଏତମ୍ ଆନଯେ|
27 For it seemeth to me unreasonable to send a prisoner, and not also to signify the crimes [laid] against him.
ଯତୋ ବନ୍ଦିପ୍ରେଷଣସମଯେ ତସ୍ୟାଭିଯୋଗସ୍ୟ କିଞ୍ଚିଦଲେଖନମ୍ ଅହମ୍ ଅଯୁକ୍ତଂ ଜାନାମି|
