1 Corinthians 11
1 Be ye followers of me, even as I also [am] of Christ.
ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ କାର୍ୟ୍ୟେ ମାଂ ସ୍ମରଥ ମଯା ଚ ଯାଦୃଗୁପଦିଷ୍ଟାସ୍ତାଦୃଗାଚରଥୈତତ୍କାରଣାତ୍ ମଯା ପ୍ରଶଂସନୀଯା ଆଧ୍ବେ|
2 Now I praise you, brethren, that ye remember me in all things, and keep the ordinances, as I delivered [them] to you.
ତଥାପି ମମୈଷା ୱାଞ୍ଛା ଯଦ୍ ଯୂଯମିଦମ୍ ଅୱଗତା ଭୱଥ,
3 But I would have you know, that the head of every man is Christ; and the head of the woman [is] the man; and the head of Christ [is] God.
ଏକୈକସ୍ୟ ପୁରୁଷସ୍ୟୋତ୍ତମାଙ୍ଗସ୍ୱରୂପଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ, ଯୋଷିତଶ୍ଚୋତ୍ତମାଙ୍ଗସ୍ୱରୂପଃ ପୁମାନ୍, ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଚୋତ୍ତମାଙ୍ଗସ୍ୱରୂପ ଈଶ୍ୱରଃ|
4 Every man praying or prophesying, having [his] head covered, dishonoreth his head.
ଅପରମ୍ ଆଚ୍ଛାଦିତୋତ୍ତମାଙ୍ଗେନ ଯେନ ପୁଂସା ପ୍ରାର୍ଥନା କ୍ରିଯତ ଈଶ୍ୱରୀଯୱାଣୀ କଥ୍ୟତେ ୱା ତେନ ସ୍ୱୀଯୋତ୍ତମାଙ୍ଗମ୍ ଅୱଜ୍ଞାଯତେ|
5 But every woman that prayeth or prophesieth with [her] head uncovered, dishonoreth her head: for that is even all one as if she were shaved.
ଅନାଚ୍ଛାଦିତୋତ୍ତମାଙ୍ଗଯା ଯଯା ଯୋଷିତା ଚ ପ୍ରାର୍ଥନା କ୍ରିଯତ ଈଶ୍ୱରୀଯୱାଣୀ କଥ୍ୟତେ ୱା ତଯାପି ସ୍ୱୀଯୋତ୍ତମାଙ୍ଗମ୍ ଅୱଜ୍ଞାଯତେ ଯତଃ ସା ମୁଣ୍ଡିତଶିରଃସଦୃଶା|
6 For if the woman is not covered, let her also be shorn: but if it is a shame for a woman to be shorn or shaved, let her be covered.
ଅନାଚ୍ଛାଦିତମସ୍ତକା ଯା ଯୋଷିତ୍ ତସ୍ୟାଃ ଶିରଃ ମୁଣ୍ଡନୀଯମେୱ କିନ୍ତୁ ଯୋଷିତଃ କେଶଚ୍ଛେଦନଂ ଶିରୋମୁଣ୍ଡନଂ ୱା ଯଦି ଲଜ୍ଜାଜନକଂ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ତଯା ସ୍ୱଶିର ଆଚ୍ଛାଦ୍ୟତାଂ|
7 For a man indeed ought not to cover [his] head, forasmuch as he is the image and glory of God: but the woman is the glory of the man.
ପୁମାନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିଃ ପ୍ରତିତେଜଃସ୍ୱରୂପଶ୍ଚ ତସ୍ମାତ୍ ତେନ ଶିରୋ ନାଚ୍ଛାଦନୀଯଂ କିନ୍ତୁ ସୀମନ୍ତିନୀ ପୁଂସଃ ପ୍ରତିବିମ୍ବସ୍ୱରୂପା|
8 For the man is not from the woman, but the woman from the man.
ଯତୋ ଯୋଷାତଃ ପୁମାନ୍ ନୋଦପାଦି କିନ୍ତୁ ପୁଂସୋ ଯୋଷିଦ୍ ଉଦପାଦି|
9 Neither was the man created for the woman, but the woman for the man.
ଅଧିକନ୍ତୁ ଯୋଷିତଃ କୃତେ ପୁଂସଃ ସୃଷ୍ଟି ର୍ନ ବଭୂୱ କିନ୍ତୁ ପୁଂସଃ କୃତେ ଯୋଷିତଃ ସୃଷ୍ଟି ର୍ବଭୂୱ|
10 For this cause ought the woman to have power on [her] head, because of the angels.
ଇତି ହେତୋ ର୍ଦୂତାନାମ୍ ଆଦରାଦ୍ ଯୋଷିତା ଶିରସ୍ୟଧୀନତାସୂଚକମ୍ ଆୱରଣଂ ଧର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ|
11 Nevertheless, neither is the man without the woman, neither the woman without the man in the Lord.
ତଥାପି ପ୍ରଭୋ ର୍ୱିଧିନା ପୁମାଂସଂ ୱିନା ଯୋଷିନ୍ନ ଜାଯତେ ଯୋଷିତଞ୍ଚ ୱିନା ପୁମାନ୍ ନ ଜାଯତେ|
12 For as the woman [is] from the man, even so [is] the man also by the woman; but all things from God.
ଯତୋ ଯଥା ପୁଂସୋ ଯୋଷିଦ୍ ଉଦପାଦି ତଥା ଯୋଷିତଃ ପୁମାନ୍ ଜାଯତେ, ସର୍ୱ୍ୱୱସ୍ତୂନି ଚେଶ୍ୱରାଦ୍ ଉତ୍ପଦ୍ୟନ୍ତେ|
13 Judge in yourselves: Is it comely that a woman should pray to God uncovered?
ଯୁଷ୍ମାଭିରେୱୈତଦ୍ ୱିୱିଚ୍ୟତାଂ, ଅନାୱୃତଯା ଯୋଷିତା ପ୍ରାର୍ଥନଂ କିଂ ସୁଦୃଶ୍ୟଂ ଭୱେତ୍?
14 Doth not even nature itself teach you, that if a man hath long hair, it is a shame to him?
ପୁରୁଷସ୍ୟ ଦୀର୍ଘକେଶତ୍ୱଂ ତସ୍ୟ ଲଜ୍ଜାଜନକଂ, କିନ୍ତୁ ଯୋଷିତୋ ଦୀର୍ଘକେଶତ୍ୱଂ ତସ୍ୟା ଗୌରୱଜନକଂ
15 But if a woman hath long hair, it is a glory to her: for [her] hair is given her for a covering.
ଯତ ଆଚ୍ଛାଦନାଯ ତସ୍ୟୈ କେଶା ଦତ୍ତା ଇତି କିଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସ୍ୱଭାୱତୋ ନ ଶିକ୍ଷ୍ୟତେ?
16 But if any man seemeth to be contentious, we have no such custom, neither the churches of God.
ଅତ୍ର ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ୱିୱଦିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛେତ୍ ତର୍ହ୍ୟସ୍ମାକମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯସମିତୀନାଞ୍ଚ ତାଦୃଶୀ ରୀତି ର୍ନ ୱିଦ୍ୟତେ|
17 Now in this that I declare [to you], I praise [you] not, that ye come together not for the better, but for the worse.
ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ନ ଭଦ୍ରାଯ କିନ୍ତୁ କୁତ୍ସିତାଯ ସମାଗମ୍ୟତେ ତସ୍ମାଦ୍ ଏତାନି ଭାଷମାଣେନ ମଯା ଯୂଯଂ ନ ପ୍ରଶଂସନୀଯାଃ|
18 For first of all, when ye come together in the church, I hear that there are divisions among you; and I partly believe it.
ପ୍ରଥମତଃ ସମିତୌ ସମାଗତାନାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ଭେଦାଃ ସନ୍ତୀତି ୱାର୍ତ୍ତା ମଯା ଶ୍ରୂଯତେ ତନ୍ମଧ୍ୟେ କିଞ୍ଚିତ୍ ସତ୍ୟଂ ମନ୍ୟତେ ଚ|
19 For there must be also heresies among you, that they who are approved may be made manifest among you.
ଯତୋ ହେତୋ ର୍ୟୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟେ ଯେ ପରୀକ୍ଷିତାସ୍ତେ ଯତ୍ ପ୍ରକାଶ୍ୟନ୍ତେ ତଦର୍ଥଂ ଭେଦୈ ର୍ଭୱିତୱ୍ୟମେୱ|
20 When therefore ye come together in one place, [this] is not to eat the Lord's supper.
ଏକତ୍ର ସମାଗତୈ ର୍ୟୁଷ୍ମାଭିଃ ପ୍ରଭାୱଂ ଭେଜ୍ୟଂ ଭୁଜ୍ୟତ ଇତି ନହି;
21 For in eating every one taketh before [another] his own supper: and one is hungry, and another is drunken.
ଯତୋ ଭୋଜନକାଲେ ଯୁଷ୍ମାକମେକୈକେନ ସ୍ୱକୀଯଂ ଭକ୍ଷ୍ୟଂ ତୂର୍ଣଂ ଗ୍ରସ୍ୟତେ ତସ୍ମାଦ୍ ଏକୋ ଜନୋ ବୁଭୁକ୍ଷିତସ୍ତିଷ୍ଠତି, ଅନ୍ୟଶ୍ଚ ପରିତୃପ୍ତୋ ଭୱତି|
22 What? have ye not houses to eat and to drink in? or despise ye the church of God, and shame them that have not? What shall I say to you? shall I praise you in this? I praise [you] not.
ଭୋଜନପାନାର୍ଥଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ କିଂ ୱେଶ୍ମାନି ନ ସନ୍ତି? ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ୱା କିମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମିତିଂ ତୁଚ୍ଛୀକୃତ୍ୟ ଦୀନା ଲୋକା ଅୱଜ୍ଞାଯନ୍ତେ? ଇତ୍ୟନେନ ମଯା କିଂ ୱକ୍ତୱ୍ୟଂ? ଯୂଯଂ କିଂ ମଯା ପ୍ରଶଂସନୀଯାଃ? ଏତସ୍ମିନ୍ ଯୂଯଂ ନ ପ୍ରଶଂସନୀଯାଃ|
23 For I have received from the Lord, that which also I delivered to you, That the Lord Jesus, the [same] night in which he was betrayed, took bread:
ପ୍ରଭୁତୋ ଯ ଉପଦେଶୋ ମଯା ଲବ୍ଧୋ ଯୁଷ୍ମାସୁ ସମର୍ପିତଶ୍ଚ ସ ଏଷଃ|
24 And when he had given thanks, he broke [it], and said, Take, eat: this is my body, which is broken for you: this do in remembrance of me.
ପରକରସମର୍ପଣକ୍ଷପାଯାଂ ପ୍ରଭୁ ର୍ୟୀଶୁଃ ପୂପମାଦାଯେଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱ୍ୟାହୃତ୍ୟ ତଂ ଭଙ୍କ୍ତ୍ୱା ଭାଷିତୱାନ୍ ଯୁଷ୍ମାଭିରେତଦ୍ ଗୃହ୍ୟତାଂ ଭୁଜ୍ୟତାଞ୍ଚ ତଦ୍ ଯୁଷ୍ମତ୍କୃତେ ଭଗ୍ନଂ ମମ ଶରୀରଂ; ମମ ସ୍ମରଣାର୍ଥଂ ଯୁଷ୍ମାଭିରେତତ୍ କ୍ରିଯତାଂ|
25 After the same manner also [he took] the cup, when he had supped, saying, This cup is the new testament in my blood: this do ye, as often as ye drink [it], in remembrance of me.
ପୁନଶ୍ଚ ଭେଜନାତ୍ ପରଂ ତଥୈୱ କଂସମ୍ ଆଦାଯ ତେନୋକ୍ତଂ କଂସୋଽଯଂ ମମ ଶୋଣିତେନ ସ୍ଥାପିତୋ ନୂତନନିଯମଃ; ଯତିୱାରଂ ଯୁଷ୍ମାଭିରେତତ୍ ପୀଯତେ ତତିୱାରଂ ମମ ସ୍ମରଣାର୍ଥଂ ପୀଯତାଂ|
26 For as often as ye eat this bread, and drink this cup, ye do show the Lord's death till he shall come.
ଯତିୱାରଂ ଯୁଷ୍ମାଭିରେଷ ପୂପୋ ଭୁଜ୍ୟତେ ଭାଜନେନାନେନ ପୀଯତେ ଚ ତତିୱାରଂ ପ୍ରଭୋରାଗମନଂ ଯାୱତ୍ ତସ୍ୟ ମୃତ୍ୟୁଃ ପ୍ରକାଶ୍ୟତେ|
27 Wherefore, whoever shall eat this bread, and drink [this] cup of the Lord unworthily, shall be guilty of the body and blood of the Lord.
ଅପରଞ୍ଚ ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଅଯୋଗ୍ୟତ୍ୱେନ ପ୍ରଭୋରିମଂ ପୂପମ୍ ଅଶ୍ନାତି ତସ୍ୟାନେନ ଭାଜନେନ ପିୱତି ଚ ସ ପ୍ରଭୋଃ କାଯରୁଧିରଯୋ ର୍ଦଣ୍ଡଦାଯୀ ଭୱିଷ୍ୟତି|
28 But let a man examine himself, and so let him eat of [that] bread, and drink of [that] cup.
ତସ୍ମାତ୍ ମାନୱେନାଗ୍ର ଆତ୍ମାନ ପରୀକ୍ଷ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଏଷ ପୂପୋ ଭୁଜ୍ୟତାଂ କଂସେନାନେନ ଚ ପୀଯତାଂ|
29 For he that eateth and drinketh unworthily, eateth and drinketh condemnation to himself, not discerning the Lord's body.
ଯେନ ଚାନର୍ହତ୍ୱେନ ଭୁଜ୍ୟତେ ପୀଯତେ ଚ ପ୍ରଭୋଃ କାଯମ୍ ଅୱିମୃଶତା ତେନ ଦଣ୍ଡପ୍ରାପ୍ତଯେ ଭୁଜ୍ୟତେ ପୀଯତେ ଚ|
30 For this cause many [are] weak and sickly among you, and many sleep.
ଏତତ୍କାରଣାଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଭୂରିଶୋ ଲୋକା ଦୁର୍ବ୍ବଲା ରୋଗିଣଶ୍ଚ ସନ୍ତି ବହୱଶ୍ଚ ମହାନିଦ୍ରାଂ ଗତାଃ|
31 For if we would judge ourselves, we should not be judged.
ଅସ୍ମାଭି ର୍ୟଦ୍ୟାତ୍ମୱିଚାରୋଽକାରିଷ୍ୟତ ତର୍ହି ଦଣ୍ଡୋ ନାଲପ୍ସ୍ୟତ;
32 But when we are judged, we are chastened by the Lord, that we should not be condemned with the world.
କିନ୍ତୁ ଯଦାସ୍ମାକଂ ୱିଚାରୋ ଭୱତି ତଦା ୱଯଂ ଜଗତୋ ଜନୈଃ ସମଂ ଯଦ୍ ଦଣ୍ଡଂ ନ ଲଭାମହେ ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରଭୁନା ଶାସ୍ତିଂ ଭୁଂଜ୍ମହେ|
33 Wherefore, my brethren, when ye come together to eat, tarry one for another.
ହେ ମମ ଭ୍ରାତରଃ, ଭୋଜନାର୍ଥଂ ମିଲିତାନାଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକେନେତରୋଽନୁଗୃହ୍ୟତାଂ|
34 And if any man hungereth, let him eat at home; that ye come not together to condemnation. And the rest will I set in order when I come.
ଯଶ୍ଚ ବୁଭୁକ୍ଷିତଃ ସ ସ୍ୱଗୃହେ ଭୁଙ୍କ୍ତାଂ| ଦଣ୍ଡପ୍ରାପ୍ତଯେ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ନ ସମାଗମ୍ୟତାଂ| ଏତଦ୍ଭିନ୍ନଂ ଯଦ୍ ଆଦେଷ୍ଟୱ୍ୟଂ ତଦ୍ ଯୁଷ୍ମତ୍ସମୀପାଗମନକାଲେ ମଯାଦେକ୍ଷ୍ୟତେ|
