Romans 13
1 Let every soul be subject to the higher powers. For there is no power but from God: the powers that are, are ordained by God.
యుష్మాకమ్ ఏకైకజనః శాసనపదస్య నిఘ్నో భవతు యతో యాని శాసనపదాని సన్తి తాని సర్వ్వాణీశ్వరేణ స్థాపితాని; ఈశ్వరం వినా పదస్థాపనం న భవతి|
2 Whoever therefore resisteth the power, resisteth the ordinance of God: and they that resist shall receive to themselves condemnation.
ఇతి హేతోః శాసనపదస్య యత్ ప్రాతికూల్యం తద్ ఈశ్వరీయనిరూపణస్య ప్రాతికూల్యమేవ; అపరం యే ప్రాతికూల్యమ్ ఆచరన్తి తే స్వేషాం సముచితం దణ్డం స్వయమేవ ఘటయన్తే|
3 For rulers are not a terror to good works, but to the evil. Wilt thou then not be afraid of the power? do that which is good, and thou shalt have praise from the same:
శాస్తా సదాచారిణాం భయప్రదో నహి దురాచారిణామేవ భయప్రదో భవతి; త్వం కిం తస్మాన్ నిర్భయో భవితుమ్ ఇచ్ఛసి? తర్హి సత్కర్మ్మాచర, తస్మాద్ యశో లప్స్యసే,
4 For he is the minister of God to thee for good. But if thou doest that which is evil, be afraid; for he beareth not the sword in vain: for he is the minister of God, an avenger to execute wrath upon him that doeth evil.
యతస్తవ సదాచరణాయ స ఈశ్వరస్య భృత్యోఽస్తి| కిన్తు యది కుకర్మ్మాచరసి తర్హి త్వం శఙ్కస్వ యతః స నిరర్థకం ఖఙ్గం న ధారయతి; కుకర్మ్మాచారిణం సముచితం దణ్డయితుమ్ స ఈశ్వరస్య దణ్డదభృత్య ఏవ|
5 Therefore ye must needs be subject, not only for wrath, but also for conscience sake.
అతఏవ కేవలదణ్డభయాన్నహి కిన్తు సదసద్బోధాదపి తస్య వశ్యేన భవితవ్యం|
6 For for this cause ye pay tribute also: for they are God’s ministers, attending continually upon this very thing.
ఏతస్మాద్ యుష్మాకం రాజకరదానమప్యుచితం యస్మాద్ యే కరం గృహ్లన్తి త ఈశ్వరస్య కిఙ్కరా భూత్వా సతతమ్ ఏతస్మిన్ కర్మ్మణి నివిష్టాస్తిష్ఠన్తి|
7 Render therefore to all their dues: tribute to whom tribute is due; custom to whom custom; fear to whom fear; honour to whom honour.
అస్మాత్ కరగ్రాహిణే కరం దత్త, తథా శుల్కగ్రాహిణే శుల్కం దత్త, అపరం యస్మాద్ భేతవ్యం తస్మాద్ బిభీత, యశ్చ సమాదరణీయస్తం సమాద్రియధ్వమ్; ఇత్థం యస్య యత్ ప్రాప్యం తత్ తస్మై దత్త|
8 Owe no man any thing, but to love one another: for he that loveth another hath fulfilled the law.
యుష్మాకం పరస్పరం ప్రేమ వినా ఽన్యత్ కిమపి దేయమ్ ఋణం న భవతు, యతో యః పరస్మిన్ ప్రేమ కరోతి తేన వ్యవస్థా సిధ్యతి|
9 For this, Thou shalt not commit adultery, Thou shalt not kill, Thou shalt not steal, Thou shalt not bear false witness, Thou shalt not covet; and if there is any other commandment, it is briefly comprehended in this saying, namely, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
వస్తుతః పరదారాన్ మా గచ్ఛ, నరహత్యాం మా కార్షీః, చైర్య్యం మా కార్షీః, మిథ్యాసాక్ష్యం మా దేహి, లోభం మా కార్షీః, ఏతాః సర్వ్వా ఆజ్ఞా ఏతాభ్యో భిన్నా యా కాచిద్ ఆజ్ఞాస్తి సాపి స్వసమీపవాసిని స్వవత్ ప్రేమ కుర్వ్విత్యనేన వచనేన వేదితా|
10 Love worketh no ill to one’s neighbour: therefore love is the fulfilling of the law.
యతః ప్రేమ సమీపవాసినోఽశుభం న జనయతి తస్మాత్ ప్రేమ్నా సర్వ్వా వ్యవస్థా పాల్యతే|
11 And this, knowing the time, that now it is high time to awake out of sleep: for now is our salvation nearer than when we believed.
ప్రత్యయీభవనకాలేఽస్మాకం పరిత్రాణస్య సామీప్యాద్ ఇదానీం తస్య సామీప్యమ్ అవ్యవహితం; అతః సమయం వివిచ్యాస్మాభిః సామ్ప్రతమ్ అవశ్యమేవ నిద్రాతో జాగర్త్తవ్యం|
12 The night is far spent, the day is at hand: let us therefore cast off the works of darkness, and let us put on the armour of light.
బహుతరా యామినీ గతా ప్రభాతం సన్నిధిం ప్రాప్తం తస్మాత్ తామసీయాః క్రియాః పరిత్యజ్యాస్మాభి ర్వాసరీయా సజ్జా పరిధాతవ్యా|
13 Let us walk honestly, as in the day; not in revellings and drunkenness, not in immorality and wantonness, not in strife and envying.
అతో హేతో ర్వయం దివా విహితం సదాచరణమ్ ఆచరిష్యామః| రఙ్గరసో మత్తత్వం లమ్పటత్వం కాముకత్వం వివాద ఈర్ష్యా చైతాని పరిత్యక్ష్యామః|
14 But put ye on the Lord Jesus Christ, and make not provision for the lusts of flesh.
యూయం ప్రభుయీశుఖ్రీష్టరూపం పరిచ్ఛదం పరిధద్ధ్వం సుఖాభిలాషపూరణాయ శారీరికాచరణం మాచరత|
