Psalms 81
1 To the chief Musician upon Gittith, A Psalm of Asaph. Sing aloud to God our strength: make a joyful noise to the God of Jacob.
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
2 Take a psalm, and strike the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.
Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
3 Blow the trumpet in the new moon, in the time appointed, on our solemn feast day.
Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
4 For this was a statute for Israel, and a law of the God of Jacob.
Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
5 This he ordained in Joseph for a testimony, when he went out through the land of Egypt: where I heard a language that I understood not.
Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
6 I removed his shoulder from the burden: his hands were delivered from the pots.
Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
7 Thou didst call in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder: I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
8 Hear, O my people, and I will testify to thee: O Israel, if thou wilt hearken to me;
Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
9 There shall no strange god be in thee; neither shalt thou worship any strange god.
I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
10 I am the LORD thy God, who brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
11 But my people would not hearken to my voice; and Israel would not obey me.
Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
12 So I gave them up to their own hearts’ lust: and they walked in their own counsels.
Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
13 O that my people had hearkened to me, and Israel had walked in my ways!
Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
14 I should soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.
W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
15 The haters of the LORD should have submitted themselves to him: and their time should have endured for ever.
Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
16 He should have fed them also with the finest of the wheat: and with honey out of the rock I should have satisfied thee.
I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
