Psalms 73
1 A Psalm of Asaph. Truly God is good to Israel, even to such as are of a clean heart.
Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.
2 But as for me, my feet were almost gone; my steps had almost slipped.
Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.
3 For I was envious at the foolish, when I saw the prosperity of the wicked.
Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.
4 For there are no pangs in their death: but their strength is firm.
Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.
5 They are not in trouble as other men; neither are they afflicted like other men.
Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.
6 Therefore pride surroundeth them as a chain; violence covereth them as a garment.
Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.
7 Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
8 They are corrupt, and speak wickedly concerning oppression: they speak loftily.
Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.
9 They set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.
E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.
10 Therefore his people return here: and waters of a full cup are wrung out to them.
Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,
11 And they say, How doth God know? and is there knowledge in the most High?
dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.
12 Behold, these are the ungodly, who prosper in the world; they increase in riches.
Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.
13 Verily I have cleansed my heart in vain, and washed my hands in innocency.
Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
14 For all the day long have I been afflicted, and chastened every morning.
Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.
15 If I say, I will speak thus; behold, I should offend against the generation of thy children.
Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.
16 When I thought to know this, it was too painful for me;
Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.
17 Until I went into the sanctuary of God; then I understood their end.
Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
18 Surely thou didst set them in slippery places: thou didst cast them down into destruction.
Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
19 How are they brought into desolation, as in a moment! they are utterly consumed with terrors.
Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!
20 As a dream when one awaketh; so, O Lord, when thou awakest, thou shalt despise their image.
Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
21 Thus my heart was grieved, and I was pricked in my reins.
Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,
22 So foolish was I, and ignorant: I was as a beast before thee.
unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
23 Nevertheless I am continually with thee: thou hast held me by my right hand.
Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
24 Thou shalt guide me with thy counsel, and afterward receive me to glory.
Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
25 Whom have I in heaven but thee? and there is none upon earth that I desire besides thee.
Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.
26 My flesh and my heart faileth: but God is the strength of my heart, and my portion for ever.
Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.
27 For, lo, they that are far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that go astray from thee.
Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.
28 But it is good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord GOD, that I may declare all thy works.
Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.
