Psalms 44

1 To the chief Musician for the sons of Korah, Maschil. We have heard with our ears, O God, our fathers have told us, what work thou didst in their days, in the times of old.

Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.

2 How thou didst drive out the heathen with thy hand, and didst plant them; how thou didst afflict the people, and cast them out.

Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.

3 For they obtained not the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them: but thy right hand, and thy arm, and the light of thy countenance, because thou hadst a favour to them.

Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)

4 Thou art my King, O God: command deliverances for Jacob.

O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.

5 Through thee will we push down our enemies: through thy name we will tread them under that rise up against us.

Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.

6 For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.

Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.

7 But thou hast saved us from our enemies, and hast put them to shame that hated us.

Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.

8 In God we boast all the day long, and praise thy name for ever. (Selah)

Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)

9 But thou hast cast off, and put us to shame; and goest not forth with our armies.

Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.

10 Thou makest us to turn back from the enemy: and they who hate us have taken spoil for themselves.

Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.

11 Thou hast given us like sheep appointed for food; and hast scattered us among the heathen.

Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.

12 Thou sellest thy people for nothing, and dost not increase thy wealth by their price.

Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.

13 Thou makest us a reproach to our neighbours, a scorn and a derision to them that are around us.

Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.

14 Thou makest us a by word among the heathen, a shaking of the head among the people.

Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.

15 My confusion is continually before me, and the shame of my face hath covered me,

Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha

16 For the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and avenger.

dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.

17 All this is come upon us; yet we have not forgotten thee, neither have we dealt falsely in thy covenant.

Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.

18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy way;

Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.

19 Though thou hast greatly broke us in the place of dragons, and covered us with the shadow of death.

Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.

20 If we have forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a strange god;

Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,

21 Shall not God search out this? for he knoweth the secrets of the heart.

hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

22 Yea, for thy sake are we killed all the day long; we are counted as sheep for the slaughter.

Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.

23 Awake, why sleepest thou, O Lord? arise, cast us not off for ever.

Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?

24 Why hidest thou thy face, and forgettest our affliction and our oppression?

Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?

25 For our soul is bowed down to the dust: our belly cleaveth to the earth.

Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.

26 Arise for our help, and redeem us for thy mercies’ sake.

Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.