Psalms 44
1 To the chief Musician for the sons of Korah, Maschil. We have heard with our ears, O God, our fathers have told us, what work thou didst in their days, in the times of old.
O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
2 How thou didst drive out the heathen with thy hand, and didst plant them; how thou didst afflict the people, and cast them out.
Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
3 For they obtained not the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them: but thy right hand, and thy arm, and the light of thy countenance, because thou hadst a favour to them.
ës sate, sepse të pëlqenin.
4 Thou art my King, O God: command deliverances for Jacob.
Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
5 Through thee will we push down our enemies: through thy name we will tread them under that rise up against us.
Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
6 For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.
Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
7 But thou hast saved us from our enemies, and hast put them to shame that hated us.
Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
8 In God we boast all the day long, and praise thy name for ever. (Selah)
Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
9 But thou hast cast off, and put us to shame; and goest not forth with our armies.
Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
10 Thou makest us to turn back from the enemy: and they who hate us have taken spoil for themselves.
Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
11 Thou hast given us like sheep appointed for food; and hast scattered us among the heathen.
Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
12 Thou sellest thy people for nothing, and dost not increase thy wealth by their price.
Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
13 Thou makest us a reproach to our neighbours, a scorn and a derision to them that are around us.
Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
14 Thou makest us a by word among the heathen, a shaking of the head among the people.
Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
15 My confusion is continually before me, and the shame of my face hath covered me,
Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
16 For the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and avenger.
për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
17 All this is come upon us; yet we have not forgotten thee, neither have we dealt falsely in thy covenant.
Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy way;
Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
19 Though thou hast greatly broke us in the place of dragons, and covered us with the shadow of death.
por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
20 If we have forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a strange god;
Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
21 Shall not God search out this? for he knoweth the secrets of the heart.
a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
22 Yea, for thy sake are we killed all the day long; we are counted as sheep for the slaughter.
Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
23 Awake, why sleepest thou, O Lord? arise, cast us not off for ever.
Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
24 Why hidest thou thy face, and forgettest our affliction and our oppression?
Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
25 For our soul is bowed down to the dust: our belly cleaveth to the earth.
Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
26 Arise for our help, and redeem us for thy mercies’ sake.
Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.
