Psalms 147

1 Praise ye the LORD: for it is good to sing praises to our God; for it is pleasant; and praise is comely.

Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.

2 The LORD buildeth up Jerusalem: he gathereth together the outcasts of Israel.

Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.

3 He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.

Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.

4 He telleth the number of the stars; he calleth them all by their names.

Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.

5 Great is our Lord, and of great power: his understanding is infinite.

Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.

6 The LORD lifteth up the meek: he casteth the wicked down to the ground.

Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.

7 Sing to the LORD with thanksgiving; sing praise upon the harp to our God:

Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;

8 Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains.

Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;

9 He giveth to the beast his food, and to the young ravens which cry.

Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.

10 He delighteth not in the strength of the horse: he taketh not pleasure in the legs of a man.

Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.

11 The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.

Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.

12 Praise the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.

Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.

13 For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee.

Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.

14 He maketh peace in thy borders, and filleth thee with the finest of the wheat.

On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.

15 He sendeth forth his commandment upon earth: his word runneth very swiftly.

On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.

16 He giveth snow like wool: he scattereth the hoarfrost like ashes.

On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.

17 He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?

Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?

18 He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and the waters flow.

Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.

19 He showeth his word to Jacob, his statutes and his judgments to Israel.

Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.

20 He hath not dealt so with any nation: and as for his judgments, they have not known them. Praise ye the LORD.

Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.