Psalms 139

1 To the chief Musician, A Psalm of David. O LORD, thou hast searched me, and known me.

بۆ گەورەی گۆرانیبێژان، زەبوورێکی داود. ئەی یەزدان، تۆ منت پشکنی و منت ناسی.

2 Thou knowest my downsitting and my uprising, thou understandest my thought afar off.

هەستان و دانیشتنی منت زانیوە، لە دوورەوە لە بیرکردنەوەم گەیشتووی.

3 Thou dost scrutinize my path and my lying down, and art acquainted with all my ways.

ڕێڕەو و جێی ڕاکشانی منت پێواوە، شارەزای هەموو ڕێگاکانی منیت.

4 For there is not a word on my tongue, but, lo, O LORD, thou knowest it altogether.

ئەی یەزدان، بەر لەوەی وشەیەک لەسەر زمانم هەبێت، تۆ بە تەواوی دەیزانی.

5 Thou hast beset me behind and before, and laid thy hand upon me.

لەپێش و لە پشتەوە دەورت داوم، دەستت دەخەیتە سەرم.

6 Such knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain to it.

ئەم زانینەی تۆم بەلاوە زۆر سەیرە، لە سەرووی منەوەیە، ناتوانم بەدەستی بهێنم.

7 Where shall I go from thy spirit? or where shall I flee from thy presence?

بۆ کوێ بچم لە ڕۆحی تۆ؟ بۆ کوێ هەڵبێم لە ڕوخسارت؟

8 If I ascend into heaven, thou art there: if I make my bed in hell, behold, thou art there. (Sheol h7585)

ئەگەر سەربکەوم بۆ ئاسمان، ئەوەتا تۆ لەوێی، ئەگەر لەناو جیهانی مردووان ڕاکشێم، ئەوەتا تۆ لەوێی. (Sheol h7585)

9 If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;

ئەگەر دەست بە باڵی بەرەبەیانەوە بگرم، ئەگەر لەوپەڕی دەریا نیشتەجێ بم،

10 Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.

لەوێش دەستی تۆ ڕێنماییم دەکات، دەستی ڕاستت بە خۆیەوە دەمگرێت.

11 If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.

ئەگەر گوتم: «بێگومان تاریکی دامدەپۆشێت، ڕووناکیش دەبێتە شەوی دەورم،»

12 Yea, the darkness hideth not from thee; but the night shineth as the day: the darkness and the light are both alike to thee.

ئەوا لە تاریکیشدا لەلای تۆ تاریک دانایەت، شەو وەک ڕۆژ ڕووناکی دەبەخشێت، تاریکیش وەک ڕووناکی وایە.

13 For thou hast possessed my reins: thou hast covered me in my mother’s womb.

تۆ ناخی منت دروستکردووە، لەناو سکی دایکم منت چنیوە.

14 I will praise thee; for I am fearfully and wonderfully made: marvellous are thy works; and that my soul well knoweth

ستایشت دەکەم، چونکە بە سامناکی و سەرسوڕهێنەری دروستکراوم، کارەکانت سەرسوڕهێنەرن، لە ناخمەوە باش ئەمە دەزانم.

15 My substance was not hid from thee, when I was made in secret, and skilfully formed in the lowest parts of the earth.

ئێسقانم لە تۆ شاراوە نەبوو، کاتێک لە پەنهانی دروستکرام، لەناو سکی زەوی نەخشێنرام.

16 Thy eyes saw my substance, not yet formed; and in thy book all my members were written, which in continuance were fashioned, when as yet there was none of them.

هێشتا لە سکی دایکم بووم، ئەندامەکانی لەشمت بینی. هەموو ئەو ڕۆژانە کە بۆ من شێوەیان کێشرا، لە پەڕتووکەکەتدا نووسراون، پێش ئەوەی هیچ کامێکیان هەبن.

17 How precious also are thy thoughts to me, O God! how great is the sum of them!

ئەی خودایە، بیرۆکەکانت بەلای منەوە چەند گرانبەهایە! کۆی ژمارەیان چەندە مەزنە!

18 If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with thee.

ئەگەر بیانژمێرم، لە لم زیاترن. کە بەئاگادێمەوە هێشتا لەگەڵ تۆم.

19 Surely thou wilt slay the wicked, O God: depart from me therefore, ye bloody men.

خودایە، خۆزگە بەدکارەکانت دەکوشت! ئەی خوێنڕێژەکان، لێم دووربکەونەوە!

20 For they speak against thee wickedly, and thy enemies take thy name in vain.

ئەوانەی بە خراپە باست دەکەن، سکاڵاکاران بەبێ هۆ لێت هەستاون!

21 Do not I hate them, O LORD, that hate thee? and am not I grieved with those that rise up against thee?

ئەی یەزدان، ئایا ڕقم لەوانە نەبێت کە ڕقیان لە تۆیە؟ ئایا قێزم لەوانە نەبێتەوە کە لە دژی تۆ دەوەستن؟

22 I hate them with perfect hatred: I count them my enemies.

بە تەواوی ڕقم لێیانە، بوون بە دوژمنم.

23 Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:

خودایە، بمپشکنە و بزانە دڵم چی تێدایە! تاقیم بکەوە و بزانە خولیای چیم.

24 And see if there is any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.

سەیر بکە ئاخۆ هیچ ڕێگایەکی خراپەم تێدایە، ڕێنماییم بکە لە ڕێگای هەتاهەتایی.