Psalms 139
1 To the chief Musician, A Psalm of David. O LORD, thou hast searched me, and known me.
Drottinn, þú rannsakar mig út og inn og veist allt um mig.
2 Thou knowest my downsitting and my uprising, thou understandest my thought afar off.
Hvort ég sit eða stend, það veist þú. Og þú lest hugsanir mínar úr fjarlægð!
3 Thou dost scrutinize my path and my lying down, and art acquainted with all my ways.
Þú veist hvert ég stefni og þekkir langanir mínar. Og hvort sem ég geng eða ligg, þá athugar þú það. Þú veist öllum stundum hvar ég er.
4 For there is not a word on my tongue, but, lo, O LORD, thou knowest it altogether.
Þú þekkir orðin á tungu minni áður en ég opna munninn!
5 Thou hast beset me behind and before, and laid thy hand upon me.
Þú bæði fylgir mér og ferð á undan mér, leggur hönd þína á höfuð mitt og blessar mig.
6 Such knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain to it.
Þetta er stórkostlegt! Já, næstum of gott til að vera satt!
7 Where shall I go from thy spirit? or where shall I flee from thy presence?
Hvert get ég farið frá anda þínum eða flúið frá augliti þínu?
8 If I ascend into heaven, thou art there: if I make my bed in hell, behold, thou art there. (Sheol h7585)
Fari ég til himna, þá ertu þar, til dánarheima, þá ertu líka þar! (Sheol h7585)
9 If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;
Ef ég svifi á skýjum morgunroðans og settist við fjarlæga strönd,
10 Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.
einnig þar mundi hönd þín leiða mig og ég finna styrk þinn og vernd.
11 If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.
Og þótt ég reyndi að læðast frá þér inn í myrkrið, þá myndi nóttin lýsa eins og dagur!
12 Yea, the darkness hideth not from thee; but the night shineth as the day: the darkness and the light are both alike to thee.
Því að myrkrið hylur ekkert fyrir Guði, dagur og nótt eru jöfn fyrir þér.
13 For thou hast possessed my reins: thou hast covered me in my mother’s womb.
Öll líffæri mín hefur þú skapað, ofið þau í kviði móður minnar.
14 I will praise thee; for I am fearfully and wonderfully made: marvellous are thy works; and that my soul well knoweth
Þökk, að þú skapaðir mig eins undursamlega og raun ber vitni! Þetta er dásamlegt um að hugsa! Handaverk þín eru stórkostleg – það er mér alveg ljóst.
15 My substance was not hid from thee, when I was made in secret, and skilfully formed in the lowest parts of the earth.
Þú varst til staðar þegar ég var myndaður í leyni.
16 Thy eyes saw my substance, not yet formed; and in thy book all my members were written, which in continuance were fashioned, when as yet there was none of them.
Þú þekktir mig þegar ég var fóstur í móðurkviði og áður en ég sá dagsins ljós hafðir þú ákvarðað alla mína ævidaga – sérhver dagur var skráður í bók þína!
17 How precious also are thy thoughts to me, O God! how great is the sum of them!
Hugsanir þínar, ó Guð, eru mér torskildar, en samt eru þær stórkostlegar!
18 If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with thee.
Ef ég reyndi að telja þær, þá yrði það mér ofviða því að þær eru fleiri en sandkorn á sjávarströnd! Já, ég mundi vakna eins og af draumi, en hugur minn, hann væri enn hjá þér!
19 Surely thou wilt slay the wicked, O God: depart from me therefore, ye bloody men.
Vissulega munt þú, Guð, útrýma níðingunum. Já, burt með ykkur, þið morðingjar!
20 For they speak against thee wickedly, and thy enemies take thy name in vain.
Þeir guðlasta og hreykja sér upp gegn þér – hvílík heimska!
21 Do not I hate them, O LORD, that hate thee? and am not I grieved with those that rise up against thee?
Drottinn, ætti ég ekki að hata þá sem þig hata? Og ætti ég ekki að hafa viðbjóð á þeim?
22 I hate them with perfect hatred: I count them my enemies.
Jú, ég hata þá, því að þínir óvinir eru mínir óvinir.
23 Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:
Prófaðu mig Guð. Rannsakaðu hjarta mitt og hugsanir mínar.
24 And see if there is any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.
Sýndu mér það í fari mínu sem hryggir þig og leiddu mig svo áfram veginn til eilífs lífs.
