Psalms 10
1 Why standest thou afar off, O LORD? why hidest thou thyself in times of trouble?
Dlaczego, PANIE, stoisz z daleka? [Dlaczego] ukrywasz się w czasie niedoli?
2 The wicked in his pride doth persecute the poor: let them be taken in the devices that they have imagined.
Niegodziwy w swej pysze prześladuje ubogiego, niech niegodziwi uwikłają się w zamysły, które uknuli.
3 For the wicked boasteth of his heart’s desire, and blesseth the covetous, whom the LORD abhorreth.
Bo niegodziwy chełpi się pragnieniem swej duszy, a chciwiec błogosławi [sobie i] znieważa PANA.
4 The wicked, through the pride of his countenance, will not seek after God: God is not in all his thoughts.
Niegodziwy przez pychę, którą po sobie pokazuje, nie szuka [Boga]; całe jego myślenie to że nie ma Boga.
5 His ways are always grievous; thy judgments are far above out of his sight: as for all his enemies, he puffeth at them.
Jego drogi zawsze są ciężkie, twoje sądy są zbyt daleko od niego, parska na wszystkich swoich wrogów.
6 He hath said in his heart, I shall not be moved: for I shall never be in adversity.
Mówi w swoim sercu: Nie zachwieję się, nie [zaznam] zła po wszystkie pokolenia.
7 His mouth is full of cursing and deceit and fraud: under his tongue is mischief and vanity.
Jego usta pełne są przekleństw, zdrady i podstępu, pod jego językiem krzywda i nieprawość.
8 He sitteth in the lurking places of the villages: in the secret places doth he murder the innocent: his eyes are secretly set against the poor.
Siedzi w zasadzkach wsi, w ukryciach zabija niewinnego, jego oczy wypatrują ubogiego.
9 He lieth in wait secretly as a lion in his den: he lieth in wait to catch the poor: he doth catch the poor, when he draweth him into his net.
Czyha w kryjówce jak lew w swej jaskini; czatuje, by schwytać ubogiego, porywa go i wciąga w swe sieci.
10 He croucheth, and humbleth himself, that the poor may fall by his strong ones.
Schyla się, zniża się, od jego mocy padają ubodzy.
11 He hath said in his heart, God hath forgotten: he hideth his face; he will never see it.
Mówi w swym sercu: Bóg zapomniał, zakrył swoje oblicze, nigdy nie zobaczy.
12 Arise, O LORD; O God, lift up thy hand: forget not the humble.
Powstań, PANIE Boże, podnieś swą rękę; nie zapominaj o ubogich.
13 Why doth the wicked despise God? he hath said in his heart, Thou wilt not require it.
Dlaczego niegodziwy znieważa Boga? Mówi w swym sercu: Nie będziesz się upominał.
14 Thou hast seen it; for thou beholdest mischief and spite, to repay it with thy hand: the poor committeth himself to thee; thou art the helper of the fatherless.
Lecz ty widzisz utrapienie i patrzysz na krzywdę, aby za nie odpłacić twą ręką. Na ciebie się zdaje ubogi, ty jesteś pomocnikiem sierocie.
15 Break thou the arm of the wicked and the evil man: seek out his wickedness till thou shalt find none.
Złam ramię niegodziwego i złego, dochodź jego nieprawości, aż jej już nie będzie.
16 The LORD is King for ever and ever: the heathen have perished out of his land.
PAN [jest] Królem na wieki wieków, z jego ziemi zniknęły narody.
17 LORD, thou hast heard the desire of the humble: thou wilt prepare their heart, thou wilt cause thy ear to hear:
Usłyszałeś pragnienia pokornych, PANIE, utwierdzisz ich serca, nakłonisz swego ucha;
18 To judge the fatherless and the oppressed, that the man of the earth may no more oppress.
Aby bronić sieroty i udręczonego, aby śmiertelny człowiek nie gnębił już na ziemi.
