Proverbs 7
1 My son, keep my words, and lay up my commandments with thee.
Akong anak, tumana ang akong mga pulong ug tipigi ang akong mga pagmando diha sa imong kaugalingon.
2 Keep my commandments, and live; and my law as the apple of thy eye.
Tumana ang akong mga mando ug pagkinabuhi ug tipigi ang akong gitudlo ingon nga mansanas sa imong mga mata.
3 Bind them upon thy fingers, write them upon the table of thy heart.
Ihigot kini sa imong mga tudlo; isulat kini sa papan sa imong kasingkasing.
4 Say to wisdom, Thou art my sister; and call understanding thy kinswoman:
Sultihi ang kaalam, “Ikaw ang akong igsoong babaye,” ug tawaga ang panabot nga imong suod nga paryente,
5 That they may keep thee from the adulteress, from the stranger which flattereth with her words.
aron nga malikay ang imong kaugalingon gikan sa dili matarong nga babaye, gikan sa langyaw nga babaye uban sa iyang malumo nga mga pulong.
6 For at the window of my house I looked through my casement,
Sa bintana sa akong balay nagtan-aw ako sa rehas.
7 And beheld among the simple ones, I discerned among the youths, a young man void of understanding,
Nagtan-aw ako sa walay kasinatian nga mga tawo, ug namatikdan ko taliwala sa batan-ong mga kalalakin-an ang usa ka batan-on nga walay panabot.
8 Passing through the street near her corner; and he went the way to her house,
Kana nga batan-ong lalaki milabay sa dalan duol sa kanto sa babaye, ug miadto siya padulong sa balay niini.
9 In the twilight, in the evening, in the black and dark night:
Kilomkilom kadto, sa pagsalop sa adlaw, sa panahon sa kagabhion ug sa kangitngit.
10 And, behold, there met him a woman with the attire of an harlot, and subtil of heart.
Didto gitagbo siya sa babaye, nga nagbisti sama sa usa ka gabaligya ug dungog, nga adunay bakak nga kasingkasing.
11 (She is loud and stubborn; her feet abide not in her house:
Sabaan siya ug sukwahi ang iyang mga pamaagi; dili makapuyo ang iyang mga tiil sa balay.
12 Now is she outside, now in the streets, and lieth in wait at every corner.)
Karon anaa sa kadalanan, unya diha sa mercado, ug diha sa matag kanto naghulat siya aron sa pag-atake.
13 So she caught him, and kissed him, and with an impudent face said to him,
Busa gigunitan niya siya ug gihalokan siya, uban sa isog nga panagway miingon siya kaniya,
14 I have peace offerings with me; this day have I paid my vows.
“Naghalad ako karong adlawa, gituman ko ang akong mga panumpa,
15 Therefore I came forth to meet thee, diligently to seek thy face, and I have found thee.
busa migawas ako aron sa pagtagbo kanimo, sa matinguhaong pagpangita sa imong panagway, ug nakaplagan ko ikaw.
16 I have decked my bed with coverings of tapestry, with carved works, with fine linen of Egypt.
Gihapinan ko ang akong higdaanan sa dekolor nga lino gikan sa Ehipto.
17 I have perfumed my bed with myrrh, aloes, and cinnamon.
Gibutangan ko ang akong higdaanan ug mira, aloe, ug cinamon.
18 Come, let us take our fill of love until the morning: let us solace ourselves with loves.
Dali, mag-inom kita hangtod matagbaw sa gugma hangtod buntag; maglipay kita pag-ayo sa mga buhat sa gugma.
19 For my husband is not at home, he is gone a long journey:
Kay ang akong bana wala sa iyang balay; naglakaw siya sa halayo nga panaw.
20 He hath taken a bag of money with him, and will come home at the day appointed.
Nagdala siya ug puntil sa salapi; mobalik siya sa adlaw sa pagtakdol sa bulan.”
21 With her much fair speech she caused him to yield, with the flattering of her lips she seduced him.
Sa daghang pulong nahaylo niya siya; uban sa iyang malumo nga mga ngabil napahisalaag niya siya.
22 He goeth after her quickly, as an ox goeth to the slaughter, or as a fool to the correction of the stocks;
Sa walay langan misunod siya kaniya sama sa baka nga pagapatyon, sama sa lagsaw nga nalit-ag,
23 Till an arrow striketh through his liver; as a bird hasteth to the snare, and knoweth not that it is for his life.
hangtod ang pana motusok sa atay niini. Sama siya sa langgam nga nagdali pagpadulong sa lit-ag. Wala siya masayod nga kawad-an siya sa iyang kinabuhi.
24 Now therefore hearken to me, O ye children, and attend to the words of my mouth.
Ug karon akong mga anak, paminaw kanako, pamatia ang mga pulong sa akong baba.
25 Let not thy heart decline to her ways, go not astray in her paths.
Hinaot nga ang imong kasingkasing dili mopadulong sa iyang mga dalan; ayaw pagpahisalaag ngadto sa iyang mga dalan.
26 For she hath cast down many wounded: yea, many strong men have been slain by her.
Siya ang hinungdan nga daghang mga tawo ang nasamdan; daghan na kaayo ang iyang gipamatay nga mga tawo.
