Proverbs 29
1 He, that being often reproved hardeneth his neck, shall suddenly be destroyed, and that without remedy.
Қайта-қайта әйиплинип туруп йәнә бойни қаттиқлиқ қилған киши, Туюқсиздин давалиғусиз янҗилар.
2 When the righteous are in authority, the people rejoice: but when the wicked beareth rule, the people mourn.
Һәққанийлар гүлләнсә, пухралири шатлинар, Қәбиһләр һоқуқ тутса пухра налә-пәряд көтирәр.
3 He that loveth wisdom rejoiceth his father: but he that keepeth company with harlots spendeth his substance.
Даналиқни сөйгән оғул атисини хуш қилар; Бирақ паһишиләргә һәмраһ болған униң мал-мүлкини бузуп-чачар.
4 The king by judgment establisheth the land: but he that exacteth gifts overthroweth it.
Падиша адаләт билән жутини тинич қилар; Бирақ баҗ-селиқ салған болса, уни вәйран қилар.
5 A man that flattereth his neighbour spreadeth a net for his feet.
Өз йеқиниға хушамәт қилған киши, Униң путлириға тор тәйярлап қойғандур.
6 In the transgression of an evil man there is a snare: but the righteous doth sing and rejoice.
Рәзил адәмниң гунайи өзигә қапқан ясап қурар; Бирақ һәққаний киши нахшилар билән шатлинар.
7 The righteous considereth the cause of the poor: but the wicked regardeth not to know it.
Һәққаний киши мискинниң дәвасиға көңүл бөлүр; Бирақ яманлар болса бу ишни чүшәнмәс.
8 Scornful men bring a city into a snare: but wise men turn away wrath.
Һакавур кишиләр шәһәрни қутритип давалғутар; Бирақ ақиланиләр аччиқ ғәзәпләрни яндурар.
9 If a wise man contendeth with a foolish man, whether he rageth or laugheth, there is no rest.
Дана киши ахмақ билән дәвалашса, Ахмақ һүрпийиду яки күлиду, нәтиҗиси һаман течлиқ болмас.
10 The bloodthirsty hate the upright: but the just seek his soul.
Қанхорлар пак-диянәтликләргә нәпрәтлинәр; Дурусларниң җенини болса, улар қәстләр.
11 A fool uttereth all his mind: but a wise man keepeth it in till afterwards.
Ахмақ һәрдайим ичидики һәммини ашкарә қилар; Бирақ дана өзини бесивалар.
12 If a ruler hearkeneth to lies, all his servants are wicked.
Һөкүмдар ялған сөзләргә қулақ салса, Униң барлиқ хизмәткарлири яман үгәнмәй қалмас.
13 The poor and the deceitful man meet together: the LORD giveth light to both their eyes.
Гадай билән уни әзгүчи киши бир зиминда яшар; Һәр иккисиниң көзини нурландурғучи Пәрвәрдигардур.
14 The king that faithfully judgeth the poor, his throne shall be established for ever.
Йоқсулларни диянәт билән сориған падишаниң болса, Тәхти мәңгүгә мәһкәм турар.
15 The rod and reproof give wisdom: but a child left to himself bringeth his mother to shame.
Таяқ билән тәнбиһ-несиһәт балиларға даналиқ йәткүзәр; Бирақ өз мәйлигә қоюп берилгән бала анисини хиҗаләткә қалдурар.
16 When the wicked are multiplied, transgression increaseth: but the righteous shall see their fall.
Яманлар гүллинип кәтсә, наһәқлик көпийәр; Лекин һәққанийлар уларниң жиқилғинини көрәр.
17 Correct thy son, and he shall give thee rest; yea, he shall give delight to thy soul.
Оғлуңни тәрбәлисәң, у сени арам тапқузар; У көңлүңни сөйүндүрәр.
18 Where there is no vision, the people perish: but he that keepeth the law, happy is he.
[Пәрвәрдигарниң] вәһийси болмиған әлниң пухралири йолдин чиқип башпанаһсиз қалар; Лекин Тәврат-қануниға әмәл қилидиған киши бәхитликтур.
19 A servant will not be corrected by words: for though he understandeth he will not answer.
Қулни сөз биләнла түзәткили болмас; У сөзүңни чүшәнгән болсиму, етивар қилмас.
20 Seest thou a man that is hasty in his words? there is more hope of a fool than of him.
Ағзини басалмайдиған кишини көргәнму? Униңдин үмүт күткәндин, ахмақтин үмүт күтүш әвзәлдур.
21 He that delicately bringeth up his servant from a child shall have him at length become his son.
Кимки өз қулини кичигидин тартип өз мәйлигә қоюп бәрсә, Күнләрниң биридә униң бешиға чиқар.
22 An angry man stirreth up strife, and a furious man aboundeth in transgression.
Териккәк киши җедәл-маҗира қозғап турар; Асан аччиқлинидиған кишиниң гуналири көптур.
23 A man’s pride shall bring him low: but honour shall uphold the humble in spirit.
Мәғрурлуқ кишини пәс қилар, Бирақ кәмтәрлик кишини һөрмәткә ериштүрәр.
24 Whoever is partner with a thief hateth his own soul: he heareth cursing, and revealeth it not.
Оғри билән шерик болған киши өз җениға дүшмәндур; У сорақчиниң [гува беришкә] агаһландурушини аңлисиму, лекин раст гәп қилишқа петиналмас.
25 The fear of man bringeth a snare: but he who putteth his trust in the LORD shall be safe.
Инсан балисидин қорқуш адәмни қапқанқа чүшүриду; Бирақ кимки Пәрвәрдигарға таянған болса, у бехәтәр көтириләр.
26 Many seek the ruler’s favour; but every man’s judgment cometh from the LORD.
Көп кишиләр һөкүмдардин илтипат издәп жүрәр; Бирақ адәмниң һәқ-рисқи пәқәт Пәрвәрдигарниңла қолидидур.
27 An unjust man is an abomination to the just: and he that is upright in the way is abomination to the wicked.
Наһәқләр һәққанийларға жиркиничликтур; Дурус йолда маңған кишиләр яманларға жиркиничликтур.
