Proverbs 18
1 Through desire a man, having separated himself, seeketh and intermeddleth with all wisdom.
Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
2 A fool hath no delight in understanding, but that his heart may discover itself.
Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
3 When the wicked cometh, then cometh also contempt, and with ignominy reproach.
Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
4 The words of a man’s mouth are as deep waters, and the wellspring of wisdom as a flowing brook.
Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
5 It is not good to accept the person of the wicked, to overthrow the righteous in judgment.
Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
6 A fool’s lips enter into contention, and his mouth calleth for strokes.
Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
7 A fool’s mouth is his destruction, and his lips are the snare of his soul.
Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
8 The words of a talebearer are as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly.
Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
9 He also that is slothful in his work is brother to him that is a great waster.
Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
10 The name of the LORD is a strong tower: the righteous runneth into it, and is safe.
Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
11 The rich man’s wealth is his strong city, and as an high wall in his own conceit.
Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
12 Before destruction the heart of man is haughty, and before honour is humility.
Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
13 He that answereth a matter before he heareth it, it is folly and shame to him.
Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
14 The spirit of a man will sustain his infirmity; but a wounded spirit who can bear?
Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
15 The heart of the prudent getteth knowledge; and the ear of the wise seeketh knowledge.
Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
16 A man’s gift maketh room for him, and bringeth him before great men.
Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
17 He that is first in his own cause seemeth just; but his neighbour cometh and searcheth him.
Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
18 The lot causeth contentions to cease, and parteth between the mighty.
Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
19 A brother offended is harder to be won than a strong city: and their contentions are like the bars of a castle.
Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
20 A man’s belly shall be satisfied with the fruit of his mouth; and with the increase of his lips shall he be filled.
Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
21 Death and life are in the power of the tongue: and they that love it shall eat the fruit of it.
Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
22 Whoever findeth a wife findeth a good thing, and obtaineth favour from the LORD.
Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
23 The poor useth entreaties; but the rich answereth roughly.
Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
24 A man that hath friends must show himself friendly: and there is a friend that sticketh closer than a brother.
Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
