Proverbs 14
1 Every wise woman buildeth her house: but the foolish plucketh it down with her hands.
| هر زن حکیم خانه خود را بنا می‌کند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می‌نماید. | ۱ |
2 He that walketh in his uprightness feareth the LORD: but he that is perverse in his ways despiseth him.
| کسی‌که به راستی خود سلوک می‌نماید ازخداوند می‌ترسد، اما کسی‌که در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر می‌نماید. | ۲ |
3 In the mouth of the foolish is a rod of pride: but the lips of the wise shall preserve them.
| در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود. | ۳ |
4 Where no oxen are, the crib is clean: but much increase is by the strength of the ox.
| جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد می‌شود. | ۴ |
5 A faithful witness will not lie: but a false witness will utter lies.
| شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق می‌کند. | ۵ |
6 A scorner seeketh wisdom, and findeth it not: but knowledge is easy to him that understandeth.
| استهزاکننده حکمت را می‌طلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است. | ۶ |
7 Go from the presence of a foolish man, when thou perceivest not in him the lips of knowledge.
| از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت. | ۷ |
8 The wisdom of the prudent is to understand his way: but the folly of fools is deceit.
| حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است. | ۸ |
9 Fools make a mock at sin: but among the righteous there is favour.
| احمقان به گناه استهزا می‌کنند، اما در میان راستان رضامندی است. | ۹ |
10 The heart knoweth its own bitterness; and a stranger doth not intermeddle with its joy.
| دل شخص تلخی خویشتن را می‌داند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد. | ۱۰ |
11 The house of the wicked shall be overthrown: but the tabernacle of the upright shall flourish.
| خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد. | ۱۱ |
12 There is a way which seemeth right to a man, but the end of it are the ways of death.
| راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می‌نماید، اما عاقبت آن، طرق موت است. | ۱۲ |
13 Even in laughter the heart is sorrowful; and the end of that mirth is heaviness.
| هم در لهو و لعب دل غمگین می‌باشد، وعاقبت این خوشی حزن است. | ۱۳ |
14 The backslider in heart shall be filled with his own ways: and a good man shall be satisfied from himself.
| کسی‌که در دل مرتد است از راههای خودسیر می‌شود، و مرد صالح به خود سیر است. | ۱۴ |
15 The simple believeth every word: but the prudent man looketh well to his going.
| مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل می‌نماید. | ۱۵ |
16 A wise man feareth, and departeth from evil: but the fool rageth, and is confident.
| مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد. | ۱۶ |
17 He that is soon angry dealeth foolishly: and a man of wicked devices is hated.
| مرد کج خلق، احمقانه رفتار می‌نماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند. | ۱۷ |
18 The simple inherit folly: but the prudent are crowned with knowledge.
| نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود. | ۱۸ |
19 The evil bow before the good; and the wicked at the gates of the righteous.
| بدکاران در حضور نیکان خم می‌شوند، وشریران نزد دروازه های عادلان می‌ایستند. | ۱۹ |
20 The poor is hated even by his own neighbour: but the rich hath many friends.
| همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، امادوستان شخص دولتمند بسیارند. | ۲۰ |
21 He that despiseth his neighbour sinneth: but he that hath mercy on the poor, happy is he.
| هرکه همسایه خود را حقیر شمارد گناه می‌ورزد، اما خوشابحال کسی‌که بر فقیران ترحم نماید. | ۲۱ |
22 Do they not err that devise evil? but mercy and truth shall be to them that devise good.
| آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو می‌نمایند، رحمت و راستی خواهد بود. | ۲۲ |
23 In all labour there is profit: but the talk of the lips tendeth only to poverty.
| از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض می‌انجامد. | ۲۳ |
24 The crown of the wise is their riches: but the foolishness of fools is folly.
| تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است. | ۲۴ |
25 A true witness delivereth souls: but a deceitful witness speaketh lies.
| شاهد امین جانها را نجات می‌بخشد، اما هرکه به دروغ تنطق می‌کند فریب محض است. | ۲۵ |
26 In the fear of the LORD is strong confidence: and his children shall have a place of refuge.
| در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود. | ۲۶ |
27 The fear of the LORD is a fountain of life, to depart from the snares of death.
| ترس خداوند چشمه حیات‌است، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند. | ۲۷ |
28 In the multitude of people is the king’s honour: but in the lack of people is the destruction of the prince.
| جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است. | ۲۸ |
29 He that is slow to wrath is of great understanding: but he that is hasty of spirit exalteth folly.
| کسی‌که دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود می‌برد. | ۲۹ |
30 A sound heart is the life of the flesh: but envy the rottenness of the bones.
| دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است. | ۳۰ |
31 He that oppresseth the poor reproacheth his Maker: but he that honoureth him hath mercy on the poor.
| هرکه بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر می‌شمارد، و هرکه بر مسکین ترحم کند اورا تمجید می‌نماید. | ۳۱ |
32 The wicked is driven away in his wickedness: but the righteous hath hope in his death.
| شریر از شرارت خود به زیر افکنده می‌شود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد. | ۳۲ |
33 Wisdom resteth in the heart of him that hath understanding: but that which is in the midst of fools is made known.
| حکمت در دل مرد فهیم ساکن می‌شود، امادر اندرون جاهلان آشکار می‌گردد. | ۳۳ |
34 Righteousness exalteth a nation: but sin is a reproach to any people.
| عدالت قوم را رفیع می‌گرداند، اما گناه برای قوم، عار است. | ۳۴ |
35 The king’s favour is toward a wise servant: but his wrath is against him that causeth shame.
| رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اماغضب او بر پست فطرتان. | ۳۵ |
