< Philippians 3 >

1 Finally, my brethren, rejoice in the Lord. To write the same things to you, to me indeed is not tedious, but for you it is safe.
Kæru vinir, verið glaðir vegna samfélagsins við Drottin. Ég þreytist ekki á að segja þetta og þið hafið gott af slíkri hvatningu.
2 Beware of dogs, beware of evil workers, beware of the false circumcision.
Gætið ykkar á þessum vondu mönnum – ég kalla þá hunda – þeim sem segja að þið verðið að láta umskerast til að geta frelsast.
3 For we are the true circumcision, who worship God in the spirit, and rejoice in Christ Jesus, and have no confidence in the flesh.
Við verðum ekki börn Guðs með því að skera í líkama okkar, heldur með því að tilbiðja hann í anda okkar – það er hin eina og sanna „umskurn“. Hrós okkar kristinna manna er það sem Jesús Kristur hefur gert fyrir okkur og okkur er ljóst að við getum ekkert gert sjálf til eigin frelsunar.
4 Though I might also have confidence in the flesh. If any other man thinketh that he hath reason to trust in the flesh, I more:
Ef einhver hefði nokkru sinni minnstu von um að geta frelsað sjálfan sig, þá væri það ég. Ef aðrir gætu frelsast fyrir það sem þeir hafa gert, þá gæti ég það áreiðanlega!
5 Circumcised the eighth day, of the stock of Israel, of the tribe of Benjamin, an Hebrew of the Hebrews; with respect to the law, a Pharisee;
Ég var umskorinn, og þar með vígður gyðingdómnum átta daga gamall. Ég er fæddur Gyðingur – kominn af hinni gömlu Benjamínsætt – og er þar með ósvikinn Gyðingur, ef hægt er að taka svo til orða. En það sem meira er, ég tilheyrði flokki farísea og þeir kröfðust skilyrðislausrar hlýðni við öll lög og siðvenjur Gyðinga.
6 Concerning zeal, persecuting the church; with respect to the righteousness which is by the law, blameless.
Skyldi ég hafa tekið það alvarlega? Já, hvort ég gerði! Ég ofsótti hina kristnu hatrammlega og reyndi að hlýða hverri einustu reglu og lagagrein út í ystu æsar.
7 But what things were gain to me, those I counted loss for Christ.
En hvað er nú orðið um allt þetta sem mér þótti svo mikils virði? Ég fleygði því burt, svo að ég gæti sett allt mitt traust á Krist og hann einan.
8 Yea doubtless, and I count all things to be loss for the excellency of the knowledge of Christ Jesus my Lord: for whom I have suffered the loss of all things, and do count them to be dung, that I may win Christ,
Samanborið við þekkinguna á Kristi Jesú Drottni mínum, er allt annað rusl í mínum augum. Ég hef ýtt öllu öðru til hliðar og met það einskis, til þess að ég geti verið með Kristi og orðið eitt með honum.
9 And be found in him, not having my own righteousness, which is from the law, but that which is through the faith of Christ, the righteousness which is from God by faith:
Nú treysti ég ekki lengur á það, að eigin góðverk eða hlýðni við lög Guðs frelsi mig, heldur treysti ég Kristi einum til þess. Hvernig eignumst við rétta afstöðu til Guðs? Með því að trúa – trúa og treysta Kristi einum.
10 That I may know him, and the power of his resurrection, and the fellowship of his sufferings, being made conformable to his death;
Nú hef ég varpað öllu öðru fyrir borð, það var eina leiðin til að kynnast Kristi í raun og veru, og því feiknar afli sem reisti hann upp frá dauðum. Að yfirgefa allt var líka eina leiðin til að skilja hvað það er að þjást og deyja með honum.
11 If by any means I may attain to the resurrection of the dead.
Ég vil verða einn þeirra sem fá hlut í upprisu lífsins hvað sem það kostar.
12 Not as though I had already attained, either were already perfect: but I press on, if that I may apprehend that for which also I am apprehended by Christ Jesus.
Ég er ekki að segja að ég sé fullkominn. Enn hef ég ekki lært allt það sem ég á að læra, en ég stefni að því að verða það sem Kristur frelsaði mig til og vill að ég sé.
13 Brethren, I count not myself to have apprehended: but this one thing I do, forgetting those things which are behind, and reaching forward to those things which are before,
Nei, kæru vinir, enn er ég ekki fullkominn, en þetta er mér efst í huga: Að gleyma fortíðinni og horfa fram á við til þess sem í vændum er.
14 I press toward the mark for the prize of the high calling of God in Christ Jesus.
Ég tek á öllu sem ég á til að ná markinu og fá verðlaunin sem Guð hefur heitið okkur á himnum, og allt er það Kristi Jesú að þakka.
15 Let us therefore, as many as are perfect, be thus minded: and if in any thing ye are otherwise minded, God shall reveal even this to you.
Ég vona að þið sem þroskuð eruð í trúnni, séuð mér sammála, en ef þið eruð ósammála um eitthvert atriði, þá trúi ég því að Guð muni leiða ykkur í allan sannleikann
16 Nevertheless, to what we have already attained, let us walk by the same rule, let us mind the same thing.
– það er að segja ef þið breytið samkvæmt þeim sannleika sem þið hafið lært.
17 Brethren, be followers together of me, and mark them who walk even as ye have us for an example.
Kæru vinir, takið líferni mitt til fyrirmyndar og veitið þeim athygli sem feta í mín fótspor.
18 ( For many walk, of whom I have told you often, and now tell you even weeping, that they are the enemies of the cross of Christ:
Ég hef sagt ykkur það oft áður og ég segi það enn og nú með tárin í augunum: Margir sem telja sig kristna eru í raun og veru óvinir kross Krists.
19 Whose end is destruction, whose God is their appetite, and whose glory is in their shame, who mind earthly things.)
Glötunin bíður þeirra því að þeir hafa ofurselt sig ágirndinni. Þeir stæra sig af því sem þeir ættu að blygðast sín fyrir og jarðlífið er það eina sem þeir hugsa um.
20 For our citizenship is in heaven; from which also we look for the Saviour, the Lord Jesus Christ:
En föðurland okkar er á himnum og þar er Drottinn okkar og frelsari, Jesús Kristur, sem við væntum.
21 Who shall change our lowly body, that it may be fashioned like his glorious body, according to the working by which he is able even to subdue all things to himself.
Þegar hann kemur, mun hann breyta stöðugt hrörnandi líkömum okkar í dýrðarlíkama, eins og þann sem hann sjálfur hefur, með guðdómskrafti sínum, sem hann beitir er hann leggur allt undir sig.

< Philippians 3 >