Matthew 15
1 Then came to Jesus scribes and Pharisees, who were of Jerusalem, saying,
అపరం యిరూశాలమ్నగరీయాః కతిపయా అధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ యీశోః సమీపమాగత్య కథయామాసుః,
2 Why do thy disciples transgress the tradition of the elders? for they wash not their hands when they eat bread.
తవ శిష్యాః కిమర్థమ్ అప్రక్షాలితకరై ర్భక్షిత్వా పరమ్పరాగతం ప్రాచీనానాం వ్యవహారం లఙ్వన్తే?
3 But he answered and said to them, Why do ye also transgress the commandment of God by your tradition?
తతో యీశుః ప్రత్యువాచ, యూయం పరమ్పరాగతాచారేణ కుత ఈశ్వరాజ్ఞాం లఙ్వధ్వే|
4 For God commanded, saying, Honour thy father and mother: and, He that curseth father or mother, let him die the death.
ఈశ్వర ఇత్యాజ్ఞాపయత్, త్వం నిజపితరౌ సంమన్యేథాః, యేన చ నిజపితరౌ నిన్ద్యేతే, స నిశ్చితం మ్రియేత;
5 But ye say, Whoever shall say to his father or his mother, It is a gift, by whatever thou mightest be profited by me;
కిన్తు యూయం వదథ, యః స్వజనకం స్వజననీం వా వాక్యమిదం వదతి, యువాం మత్తో యల్లభేథే, తత్ న్యవిద్యత,
6 And honour not his father or his mother, he shall be free. Thus have ye made the commandment of God of no effect by your tradition.
స నిజపితరౌ పున ర్న సంమంస్యతే| ఇత్థం యూయం పరమ్పరాగతేన స్వేషామాచారేణేశ్వరీయాజ్ఞాం లుమ్పథ|
7 Ye hypocrites, well did Isaiah prophesy of you, saying,
రే కపటినః సర్వ్వే యిశయియో యుష్మానధి భవిష్యద్వచనాన్యేతాని సమ్యగ్ ఉక్తవాన్|
8 This people draweth near to me with their mouth, and honour me with their lips; but their heart is far from me.
వదనై ర్మనుజా ఏతే సమాయాన్తి మదన్తికం| తథాధరై ర్మదీయఞ్చ మానం కుర్వ్వన్తి తే నరాః|
9 But in vain they do worship me, teaching for doctrines the commandments of men.
కిన్తు తేషాం మనో మత్తో విదూరఏవ తిష్ఠతి| శిక్షయన్తో విధీన్ న్రాజ్ఞా భజన్తే మాం ముధైవ తే|
10 And he called the multitude, and said to them, Hear, and understand:
తతో యీశు ర్లోకాన్ ఆహూయ ప్రోక్తవాన్, యూయం శ్రుత్వా బుధ్యధ్బం|
11 Not that which goeth into the mouth defileth a man; but that which cometh out of the mouth, this defileth a man.
యన్ముఖం ప్రవిశతి, తత్ మనుజమ్ అమేధ్యం న కరోతి, కిన్తు యదాస్యాత్ నిర్గచ్ఛతి, తదేవ మానుషమమేధ్యీ కరోతీ|
12 Then came his disciples, and said to him, Knowest thou that the Pharisees were offended, after they heard this saying?
తదానీం శిష్యా ఆగత్య తస్మై కథయాఞ్చక్రుః, ఏతాం కథాం శ్రుత్వా ఫిరూశినో వ్యరజ్యన్త, తత్ కిం భవతా జ్ఞాయతే?
13 But he answered and said, Every plant, which my heavenly Father hath not planted, shall be rooted out.
స ప్రత్యవదత్, మమ స్వర్గస్థః పితా యం కఞ్చిదఙ్కురం నారోపయత్, స ఉత్పావ్ద్యతే|
14 Let them alone: they are blind leaders of the blind. And if the blind leadeth the blind, both shall fall into the ditch.
తే తిష్ఠన్తు, తే అన్ధమనుజానామ్ అన్ధమార్గదర్శకా ఏవ; యద్యన్ధోఽన్ధం పన్థానం దర్శయతి, తర్హ్యుభౌ గర్త్తే పతతః|
15 Then answered Peter and said to him, Make known to us the meaning of this parable.
తదా పితరస్తం ప్రత్యవదత్, దృష్టాన్తమిమమస్మాన్ బోధయతు|
16 And Jesus said, Are ye also yet without understanding?
యీశునా ప్రోక్తం, యూయమద్య యావత్ కిమబోధాః స్థ?
17 Do ye not yet understand, that whatever entereth in at the mouth goeth into the stomach, and is cast out into the draught?
కథామిమాం కిం న బుధ్యధ్బే? యదాస్యం ప్రేవిశతి, తద్ ఉదరే పతన్ బహిర్నిర్యాతి,
18 But those things which proceed out of the mouth come forth from the heart; and they defile the man.
కిన్త్వాస్యాద్ యన్నిర్యాతి, తద్ అన్తఃకరణాత్ నిర్యాతత్వాత్ మనుజమమేధ్యం కరోతి|
19 For out of the heart proceed evil thoughts, murders, adulteries, fornications, thefts, false witness, blasphemies:
యతోఽన్తఃకరణాత్ కుచిన్తా బధః పారదారికతా వేశ్యాగమనం చైర్య్యం మిథ్యాసాక్ష్యమ్ ఈశ్వరనిన్దా చైతాని సర్వ్వాణి నిర్య్యాన్తి|
20 These are the things which defile a man: but to eat with unwashed hands defileth not a man.
ఏతాని మనుష్యమపవిత్రీ కుర్వ్వన్తి కిన్త్వప్రక్షాలితకరేణ భోజనం మనుజమమేధ్యం న కరోతి|
21 Then Jesus went from there, and departed into the region of Tyre and Sidon.
అనన్తరం యీశుస్తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రస్థాయ సోరసీదోన్నగరయోః సీమాముపతస్యౌ|
22 And, behold, a woman of Canaan came out of the same region, and cried to him, saying, Have mercy on me, O Lord, thou Son of David; my daughter is grievously afflicted with a demon.
తదా తత్సీమాతః కాచిత్ కినానీయా యోషిద్ ఆగత్య తముచ్చైరువాచ, హే ప్రభో దాయూదః సన్తాన, మమైకా దుహితాస్తే సా భూతగ్రస్తా సతీ మహాక్లేశం ప్రాప్నోతి మమ దయస్వ|
23 But he answered her not a word. And his disciples came and besought him, saying, Send her away; for she crieth after us.
కిన్తు యీశుస్తాం కిమపి నోక్తవాన్, తతః శిష్యా ఆగత్య తం నివేదయామాసుః, ఏషా యోషిద్ అస్మాకం పశ్చాద్ ఉచ్చైరాహూయాగచ్ఛతి, ఏనాం విసృజతు|
24 But he answered and said, I am not sent but to the lost sheep of the house of Israel.
తదా స ప్రత్యవదత్, ఇస్రాయేల్గోత్రస్య హారితమేషాన్ వినా కస్యాప్యన్యస్య సమీపం నాహం ప్రేషితోస్మి|
25 Then came she and worshipped him, saying, Lord, help me.
తతః సా నారీసమాగత్య తం ప్రణమ్య జగాద, హే ప్రభో మాముపకురు|
26 But he answered and said, It is not good to take the children’s bread, and to cast it to dogs.
స ఉక్తవాన్, బాలకానాం భక్ష్యమాదాయ సారమేయేభ్యో దానం నోచితం|
27 And she said, Truth, Lord: yet the dogs eat of the crumbs which fall from their masters’ table.
తదా సా బభాషే, హే ప్రభో, తత్ సత్యం, తథాపి ప్రభో ర్భఞ్చాద్ యదుచ్ఛిష్టం పతతి, తత్ సారమేయాః ఖాదన్తి|
28 Then Jesus answered and said to her, O woman, great is thy faith: be it to thee even as thou wilt. And her daughter was healed from that very hour.
తతో యీశుః ప్రత్యవదత్, హే యోషిత్, తవ విశ్వాసో మహాన్ తస్మాత్ తవ మనోభిలషితం సిద్య్యతు, తేన తస్యాః కన్యా తస్మిన్నేవ దణ్డే నిరామయాభవత్|
29 And Jesus departed from there, and came near to the sea of Galilee; and went up on a mountain, and sat down there.
అనన్తరం యీశస్తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రస్థాయ గాలీల్సాగరస్య సన్నిధిమాగత్య ధరాధరమారుహ్య తత్రోపవివేశ|
30 And great multitudes came to him, having with them those that were lame, blind, dumb, maimed, and many others, and laid them down at Jesus’ feet; and he healed them:
పశ్చాత్ జననివహో బహూన్ ఖఞ్చాన్ధమూకశుష్కకరమానుషాన్ ఆదాయ యీశోః సమీపమాగత్య తచ్చరణాన్తికే స్థాపయామాసుః, తతః సా తాన్ నిరామయాన్ అకరోత్|
31 So that the multitude wondered, when they saw the dumb to speak, the maimed to be whole, the lame to walk, and the blind to see: and they glorified the God of Israel.
ఇత్థం మూకా వాక్యం వదన్తి, శుష్కకరాః స్వాస్థ్యమాయాన్తి, పఙ్గవో గచ్ఛన్తి, అన్ధా వీక్షన్తే, ఇతి విలోక్య లోకా విస్మయం మన్యమానా ఇస్రాయేల ఈశ్వరం ధన్యం బభాషిరే|
32 Then Jesus called his disciples to him, and said, I have compassion on the multitude, because they continue with me now three days, and have nothing to eat: and I will not send them away fasting, lest they faint in the way.
తదానీం యీశుః స్వశిష్యాన్ ఆహూయ గదితవాన్, ఏతజ్జననివహేషు మమ దయా జాయతే, ఏతే దినత్రయం మయా సాకం సన్తి, ఏషాం భక్ష్యవస్తు చ కఞ్చిదపి నాస్తి, తస్మాదహమేతానకృతాహారాన్ న విస్రక్ష్యామి, తథాత్వే వర్త్మమధ్యే క్లామ్యేషుః|
33 And his disciples say to him, Where should we get so much bread in the wilderness, as to satisfy so great a multitude?
తదా శిష్యా ఊచుః, ఏతస్మిన్ ప్రాన్తరమధ్య ఏతావతో మర్త్యాన్ తర్పయితుం వయం కుత్ర పూపాన్ ప్రాప్స్యామః?
34 And Jesus saith to them, How many loaves have ye? And they said, Seven, and a few little fishes.
యీశురపృచ్ఛత్, యుష్మాకం నికటే కతి పూపా ఆసతే? త ఊచుః, సప్తపూపా అల్పాః క్షుద్రమీనాశ్చ సన్తి|
35 And he commanded the multitude to sit down on the ground.
తదానీం స లోకనివహం భూమావుపవేష్టుమ్ ఆదిశ్య
36 And he took the seven loaves and the fishes, and gave thanks, and broke them, and gave to his disciples, and the disciples to the multitude.
తాన్ సప్తపూపాన్ మీనాంశ్చ గృహ్లన్ ఈశ్వరీయగుణాన్ అనూద్య భంక్త్వా శిష్యేభ్యో దదౌ, శిష్యా లోకేభ్యో దదుః|
37 And they all ate, and were filled: and they took up of the broken pieces that were left seven baskets full.
తతః సర్వ్వే భుక్త్వా తృప్తవన్తః; తదవశిష్టభక్ష్యేణ సప్తడలకాన్ పరిపూర్య్య సంజగృహుః|
38 And they that had eaten were four thousand men, besides women and children.
తే భోక్తారో యోషితో బాలకాంశ్చ విహాయ ప్రాయేణ చతుఃసహస్రాణి పురుషా ఆసన్|
39 And he sent away the multitude, and got into a boat, and came into the region of Magdala.
తతః పరం స జననివహం విసృజ్య తరిమారుహ్య మగ్దలాప్రదేశం గతవాన్|
