Lamentations 5
1 Remember, O LORD, what is come upon us: consider, and behold our reproach.
| ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە. |
2 Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.
| میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە. |
3 We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.
| هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن. |
4 We drank our water for money; our wood is sold to us.
| دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت. |
5 Our necks are under persecution: we labour, and have no rest.
| ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە. |
6 We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.
| دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست. |
7 Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.
| باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین. |
8 Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand.
| کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات. |
9 We got our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.
| بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین. |
10 Our skin was black like an oven because of the terrible famine.
| پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین. |
11 They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah.
| لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا. |
12 Princes are hanged by their hand: the faces of elders were not honoured.
| میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت. |
13 They took the young men to grind, and the children fell under the wood.
| لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن. |
14 The elders have ceased from the gate, the young men from their music.
| پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا. |
15 The joy of our heart hath ceased; our dance is turned into mourning.
| خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن. |
16 The crown is fallen from our head: woe to us, that we have sinned!
| تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد! |
17 For this our heart is faint; for these things our eyes are dim.
| لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو، |
18 Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.
| لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن. |
19 Thou, O LORD, remainest for ever; thy throne from generation to generation.
| ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت. |
20 Why dost thou forget us for ever, and forsake us so long time?
| بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟ |
21 Turn thou us to thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old.
| ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە، |
22 But thou hast utterly rejected us; thou art very angry with us.
| یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟ |
