Job 1
1 There was a man in the land of Uz, whose name was Job; and that man was perfect and upright, and one that feared God, and turned away from evil.
| در سرزمین عوص مردی زندگی می‌کرد به نام ایوب. او مردی بود درستکار و خداترس که از بدی و شرارت دوری می‌ورزید. |
2 And there were born to him seven sons and three daughters.
| ایوب هفت پسر و سه دختر داشت. |
3 His substance also was seven thousand sheep, and three thousand camels, and five hundred yoke of oxen, and five hundred female donkeys, and a very great household; so that this man was the greatest of all the men of the east.
| او صاحب هفت هزار گوسفند، سه هزار شتر، پانصد جفت گاو و پانصد الاغ ماده بود و خدمتکاران بسیاری داشت. ایوب ثروتمندترین مرد سراسر آن سرزمین به شمار می‌رفت. |
4 And his sons went and feasted in their houses, every one his day; and sent and called for their three sisters to eat and to drink with them.
| هر یک از پسران ایوب به نوبت در خانهٔ خود جشنی بر پا می‌کرد و همهٔ برادران و خواهران خود را دعوت می‌نمود تا در آن جشن شرکت کنند. |
5 And it was so, when the days of their feasting were ended, that Job sent and sanctified them, and rose early in the morning, and offered burnt offerings according to the number of them all: for Job said, It may be that my sons have sinned, and cursed God in their hearts. Thus did Job continually.
| وقتی روزهای جشن به پایان می‌رسید، ایوب صبح زود برمی‌خاست و برای طهارت هر کدام از فرزندانش به خداوند قربانی سوختنی تقدیم می‌کرد. ایوب با خود فکر می‌کرد: «شاید فرزندانم گناه ورزیده و در دل خود به خدا لعن کرده باشند.» ایوب همیشه چنین می‌کرد. |
6 Now there was a day when the sons of God came to present themselves before the LORD, and Satan came also among them.
| یک روز که فرشتگان در حضور خداوند حاضر شده بودند، شیطان نیز همراه ایشان بود. |
7 And the LORD said to Satan, From where comest thou? Then Satan answered the LORD, and said, fFrom going to and fro on the earth, and from walking up and down upon it.
| خداوند از شیطان پرسید: «کجا بودی؟» شیطان پاسخ داد: «دور زمین می‌گشتم و در آن سیر می‌کردم.» |
8 And the LORD said to Satan, Hast thou considered my servant Job, that there is none like him on the earth, a perfect and an upright man, one that feareth God, and turneth away from evil?
| آنگاه خداوند از او پرسید: «آیا بندهٔ من ایوب را دیدی؟ بر زمین، کسی مانند او پیدا نمی‌شود. او مردی بی‌عیب، صالح خداترس است و از گناه بدی و شرارت دوری می‌ورزد.» |
9 Then Satan answered the LORD, and said, Doth Job fear God for nothing?
| شیطان گفت: «اگر خداترسی برای او سودی نمی‌داشت این کار را نمی‌کرد. |
10 Hast not thou made an hedge about him, and about his house, and about all that he hath on every side? thou hast blessed the work of his hands, and his substance is increased in the land.
| تو ایوب و خانواده و اموالش را از هر گزندی محفوظ داشته‌ای. دسترنج او را برکت داده‌ای و ثروت زیاد به او بخشیده‌ای. |
11 But put forth thy hand now, and touch all that he hath, and he will curse thee to thy face.
| دارایی‌اش را از او بگیر، آنگاه خواهی دید که آشکارا تو را لعن خواهد کرد!» |
12 And the LORD said to Satan, Behold, all that he hath is in thy power; only upon himself put not forth thy hand. So Satan went forth from the presence of the LORD.
| خداوند در پاسخ شیطان گفت: «برو و هر کاری که می‌خواهی با دارایی‌اش بکن، فقط آسیبی به خود او نرسان.» پس شیطان از حضور خداوند بیرون رفت. |
13 And there was a day when his sons and his daughters were eating and drinking wine in their eldest brother’s house:
| یک روز وقتی پسران و دختران ایوب در خانهٔ برادر بزرگشان میهمان بودند، |
14 And there came a messenger to Job, and said, The oxen were plowing, and the donkeys feeding beside them:
| قاصدی نزد ایوب آمد و به او گفت: «گاوهایت شخم می‌زدند و ماده الاغهایت کنار آنها می‌چریدند |
15 And the Sabeans fell upon them, and took them away; yea, they have slain the servants with the edge of the sword; and I only have escaped alone to tell thee.
| که ناگهان سابی‌ها به ما حمله کرده، حیوانات را بردند و تمام کارگران تو را کشتند. تنها من جان به در بردم و آمدم تا به تو خبر دهم.» |
16 While he was yet speaking, there came also another, and said, The fire of God hath fallen from heaven, and hath burned up the sheep, and the servants, and consumed them; and I only have escaped alone to tell thee.
| سخنان این مرد هنوز پایان نیافته بود که قاصد دیگری از راه رسیده، گفت: «آتش خدا از آسمان نازل شده، تمام گوسفندان و همهٔ چوپانانت را سوزاند و تنها من جان به در برده، آمدم تا به تو خبر دهم.» |
17 While he was yet speaking, there came also another, and said, The Chaldeans made three bands, and fell upon the camels, and have carried them away, yea, and slain the servants with the edge of the sword; and I only have escaped alone to tell thee.
| پیش از آنکه حرفهای وی تمام شود قاصدی دیگر وارد شده، گفت: «کلدانیان در سه دسته به ما حمله کردند و شترهایت را بردند و کارگرانت را کشتند، تنها من جان به در بردم و آمده‌ام تا به تو خبر دهم.» |
18 While he was yet speaking, there came also another, and said, Thy sons and thy daughters were eating and drinking wine in their eldest brother’s house:
| سخنان آن قاصد هم هنوز تمام نشده بود که قاصد دیگری از راه رسید و گفت: «پسران و دخترانت در خانهٔ برادر بزرگشان میهمان بودند، |
19 And, behold, there came a great wind from the wilderness, and smote the four corners of the house, and it fell upon the young men, and they are dead; and I only have escaped alone to tell thee.
| که ناگهان باد شدیدی از طرف بیابان وزیده، خانه را بر سر ایشان خراب کرد و همه زیر آوار جان سپردند و تنها من جان به در بردم و آمده‌ام تا این خبر را به تو برسانم.» |
20 Then Job arose, and tore his mantle, and shaved his head, and fell upon the ground, and worshipped,
| آنگاه ایوب برخاسته، از شدت غم لباس خود را پاره کرد. سپس موی سر خود را تراشید و در حضور خدا به خاک افتاده، |
21 And said, Naked came I from my mother’s womb, and naked shall I return there: the LORD gave, and the LORD hath taken away; blessed be the name of the LORD.
| گفت: «از شکم مادر برهنه به دنیا آمدم و برهنه هم از این دنیا خواهم رفت. خداوند داد و خداوند گرفت. نام خداوند متبارک باد.» |
22 In all this Job sinned not, nor charged God foolishly.
| با همهٔ این پیش‌آمدها، ایوب گناه نکرد و به خدا ناسزا نگفت. |
