Job 5
1 Call now, if there is any that will answer thee; and to which of the holy ones wilt thou turn?
| فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد. |
2 For wrath killeth the foolish man, and envy slayeth the silly one.
| سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند. |
3 I have seen the foolish taking root: but suddenly I cursed his habitation.
| کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود. |
4 His children are far from safety, and they are crushed in the gate, neither is there any to deliver them.
| فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند. |
5 Whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the robber swalloweth up their substance.
| محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند. |
6 Although affliction cometh not forth from the dust, neither doth trouble spring out of the ground;
| بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود. |
7 Yet man is born to trouble, as the sparks fly upward.
| بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد. |
8 I would seek to God, and to God would I commit my cause:
| اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم. |
9 Who doeth great things and unsearchable; marvellous things without number:
| زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد. |
10 Who giveth rain upon the earth, and sendeth waters upon the fields:
| بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند، |
11 To set on high those that are low; that those who mourn may be exalted to safety.
| فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد. |
12 He disappointeth the devices of the crafty, so that their hands cannot perform their enterprise.
| او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند. |
13 He taketh the wise in their own craftiness: and the counsel of the cunning is carried headlong.
| حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید. |
14 They meet with darkness in the daytime, and grope at noon as in the night.
| روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند. |
15 But he saveth the poor from the sword, from their mouth, and from the hand of the mighty.
| خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند. |
16 So the poor hath hope, and iniquity stoppeth her mouth.
| او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد. |
17 Behold, happy is the man whom God correcteth: therefore despise not thou the chastening of the Almighty:
| خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو. |
18 For he maketh sore, and bindeth up: he woundeth, and his hands make whole.
| اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد. |
19 He shall deliver thee in six troubles: yea, in seven there shall no evil touch thee.
| او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد. |
20 In famine he shall redeem thee from death: and in war from the power of the sword.
| خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید. |
21 Thou shalt be hid from the scourge of the tongue: neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh.
| از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید. |
22 At destruction and famine thou shalt laugh: neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth.
| بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد. |
23 For thou shalt be in league with the stones of the field: and the beasts of the field shall be at peace with thee.
| زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد. |
24 And thou shalt know that thy tabernacle shall be in peace; and thou shalt visit thy habitation, and shalt not sin.
| خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد. |
25 Thou shalt know also that thy seed shall be great, and thy offspring as the grass of the earth.
| نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود، |
26 Thou shalt come to thy grave in a full age, as a shock of grain cometh in in its season.
| و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت. |
27 Lo this, we have searched it, so it is; hear it, and know thou it for thy good.
| تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو. |
