Job 33
1 Therefore, Job, I pray thee, hear my speeches, and hearken to all my words.
«Әндиликтә, и Аюп, баянлиримға қулақ салғайсән, Сөзлиримниң һәммисини аңлап чиққайсән.
2 Behold, now I have opened my mouth, my tongue hath spoken in my mouth.
Мана һазир ләвлиримни ачтим, Ағзимда тилим гәп қилиду.
3 My words shall be of the uprightness of my heart: and my lips shall utter knowledge clearly.
Сөзлирим көңлүмдәк дурус болиду, Ләвлирим сап болған тәлимни баян қилиду.
4 The Spirit of God hath made me, and the breath of the Almighty hath given me life.
Тәңриниң Роһи мени яратқан; Һәммигә Қадирниң нәпәси мени җанландуриду.
5 If thou canst answer me, set thy words in order before me, take thy stand.
Җававиң болса, маңа рәддийә бәргин; Сөзлириңни алдимға сәпкә қоюп җәңгә тәйяр турғин!
6 Behold, I am according to thy wish in God’s stead: I also am formed out of the clay.
Мана, Тәңри алдида мән саңа охшаш бәндимән; Мәнму лайдин шәкилләндүрүлүп ясалғанмән.
7 Behold, my terror shall not make thee afraid, neither shall my hand be heavy upon thee.
Бәрһәқ, мән саңа һеч вәһимә салмақчи әмәсмән, Вә яки мән салған жүк саңа бесим болмайду.
8 Surely thou hast spoken in my hearing, and I have heard the voice of thy words, saying,
Сән дәрвәқә қулиқимға гәп қилдиңки, Өз авазиң билән: —
9 I am clean without transgression, I am innocent; neither is there iniquity in me.
«Мән һеч итаәтсиз болмай пак болимән; Мән сап, мәндә һеч гуна йоқ...
10 Behold, he findeth occasions against me, he counteth me for his enemy,
Мана, Худа мәндин сәвәп тепип һуҗум қилиду, У мени Өз дүшмини дәп қарайду;
11 He putteth my feet in the stocks, he marketh all my paths.
У путлиримни кишәнләргә салиду, Һәммә йоллиримни күзитип жүриду» — дегәнлигиңни аңлидим.
12 Behold, in this thou art not just: I will answer thee, that God is greater than man.
Мана, мән саңа җавап берәйки, Бу ишта гепиң тоғра әмәс; Чүнки Тәңри инсандин улуқдур.
13 Why dost thou strive against him? for he giveth not account of any of his matters.
Сән немишкә униң билән дәвалишип: — У Өзи қилған ишлири тоғрилиқ һеч чүшәнчә бәрмәйду» дәп жүрисән?
14 For God speaketh once, yea twice, yet man perceiveth it not.
Чүнки Тәңри һәқиқәтән гәп қилиду; Бир қетим, икки қетим, Лекин инсан буни сәзмәйду;
15 In a dream, in a vision of the night, when deep sleep falleth upon men, in slumberings upon the bed;
Чүш көргәндә, кечидики ғайипанә аламәттә, — (Қаттиқ уйқа инсанларни басқанда, Яки орун-көрпилиридә үгдәк басқанда) —
16 Then he openeth the ears of men, and sealeth their instruction,
— Шу чағларда У инсанларниң қулиқини ачиду, У уларға бәргән несиһәтни [уларниң жүригигә] мөһүрләйду.
17 That he may withdraw man from his purpose, and hide pride from man.
Униң мәхсити адәмләрни [яман] йолидин яндуруштур, Инсанни тәкәббурлуқтин сақлаштур;
18 He keepeth back his soul from the pit, and his life from perishing by the sword.
Буниң билән [Худа] адәмниң җенини көз йәтмәс һаңдин яндуруп, сақлайду, униң һаятини қиличлиништин қоғдайду.
19 He is chastened also with pain upon his bed, and the multitude of his bones with strong pain:
Яки болмиса, у орун тутуп йетип қалғинида ағриқ билән, Сүйәклирини өз-ара соқуштуруп беарам қилиш билән, Тәрбийә қилиниду.
20 So that his life abhorreth bread, and his soul dainty food.
Шуниң билән униң пүтүн вуҗуди таамдин нәпрәтлиниду, Униң җени һәр хил назу-немәтләрдин қачиду.
21 His flesh is consumed away, that it cannot be seen; and his bones that were not seen stick out.
Униң ети көздин йоқилип кетиду, Әслидә көрүнмәйдиған сүйәклири бөртүп чиқиду.
22 Yea, his soul draweth near to the grave, and his life to the destroyers.
Буниң билән җени көз йәтмәс һаңға йеқин келиду, Һаяти һалак қилғучи пәриштиләргә йеқинлишиду;
23 If there is a messenger with him, an interpreter, one among a thousand, to show to man his uprightness:
Бирақ, әгәр униң билән бир тәрәптә туридиған келиштүргүчи бир пәриштә болса, Йәни миңиниң ичидә бириси болса, — Инсан балисиға тоғра йолни көрситип беридиған келиштүргүчи болса,
24 Then he is gracious to him, and saith, Deliver him from going down to the pit: I have found a ransom.
Ундақта [Худа] униңға шәпқәт көрситип: «Уни һаңдин чүшүп кетиштин қутқузуп қойғин, Чүнки Мән ниҗат-қутулушқа капаләт алдим» — дәйду.
25 His flesh shall be fresher than a child’s: he shall return to the days of his youth:
Буниң билән униң әтлири балилиқ вақтидикидин юмран болиду; У яшлиғиға қайтиду.
26 He shall pray to God, and he will be favourable to him: and he shall see his face with joy: for he will render to man his righteousness.
У Тәңригә дуа қилиду, У шәпқәт қилип уни қобул қилиду, У хошал-хурам тәнтәнә қилип Униң дидарини көриду, Һәмдә [Худа] униң һәққанийлиғини өзигә қайтуриду.
27 He looketh upon men, and if any shall say, I have sinned, and perverted that which was right, and it profited me not;
У адәмләр алдида күй ейтип: — «Мән гуна қилдим, Тоғра йолни бурмилиғанмән, Бирақ тегишлик җаза маңа берилмиди!
28 He will deliver his soul from going into the pit, and his life shall see the light.
У роһумни һаңға чүшүштин қутқузди, Җеним нурни һозурлинип көриду» — дәйду.
29 Lo, all these things God often worketh with man,
Мана, бу әмәлләрниң һәммисини Тәңри адәмни дәп, Икки һәтта үч мәртәм аян қилиду,
30 To bring back his soul from the pit, to be enlightened with the light of the living.
Мәхсити униң җенини һаңдин яндуруп қутқузуштур, Уни һаятлиқ нури билән йорутуш үчүндур.
31 Mark well, O Job, hearken to me: hold thy peace, and I will speak.
И Аюп, маңа қулақ салғайсән; Үнүңни чиқарма, мән йәнә сөз қилай.
32 If thou hast any thing to say, answer me: speak, for I desire to justify thee.
Әгәр сөзлириң болса, маңа җавап қиливәргин; Сөзлигин! Чүнки имканийәт болсила мениң сени ақлиғум бар.
33 If not, hearken to me: hold thy peace, and I shall teach thee wisdom.
Болмиса, мениңкини аңлап олтар; Сүкүт қилғин, мән саңа даналиқни үгитип қояй».
