Job 28

1 Surely there is a vein for the silver, and a place for gold where they refine it.

— «Шүбһисизки, күмүч тепилидиған канлар бар, Алтунниң тавлинидиған өз орни бардур;

2 Iron is taken out of the earth, and brass is melted out of the stone.

Төмүр болса йәр астидин қезивелиниду, Мис болса таштин еритилип елиниду.

3 He setteth an end to darkness, and searcheth out all perfection: the stones of darkness, and the shadow of death.

Инсанлар [йәр астидики] қараңғулуққа чәк қойиду; У йәр қәригичә чарлап жүрүп, Қараңғулуққа тәвә, өлүмниң сайисидә турған ташларни издәйду.

4 The flood breaketh out from the inhabitant; even the waters forgotten by the foot: they are dried up, they have gone away from men.

У йәр йүзидикиләрдин жирақ җайда тик болған қудуқни колайду; Мана шундақ адәм аяқ басмайдиған, унтулған йәрләрдә улар арғамчини тутуп бошлуқта пулаңлап жүриду, Кишиләрдин жирақта есилип туриду.

5 As for the earth, out of it cometh bread: and under it is turned up as it were fire.

Ашлиқ чиқидиған йәр, Тәкти коланғанда болсаялқундәк көрүниду;

6 The stones of it are the place of sapphires: and it hath dust of gold.

Йәрдики ташлар арисидин көк яқутлар чиқиду, Униңда алтун рудисиму бардур.

7 There is a path which no fowl knoweth, and which the vulture’s eye hath not seen:

У йолни һеч қандақ алғур қуш билмәйду, Һәтта сарниң көзиму униңға йәтмигән.

8 The lion’s whelps have not trodden it, nor the fierce lion passed by it.

Һакавур житқучларму у йәрни һеч дәссәп бақмиған, Әшәддий ширму у җайдин һеч қачан өтүп бақмиған.

9 He putteth forth his hand upon the rock; he overturneth the mountains by the roots.

Инсан балиси қолини чақмақ тешиниң үстигә тәккүзиду, У тағларни йилтизидин қомуриветиду.

10 He cutteth out rivers among the rocks; and his eye seeth every precious thing.

Ташлар арисидин у қаналларни чапиду; Шундақ қилип униң көзи һәр хил қиммәтлик нәрсиләрни көриду;

11 He bindeth the floods from overflowing; and the thing that is hid he bringeth forth to light.

Йәр астидики еқинларни тешип кәтмисун дәп уларни тосувалиду; Йошурун нәрсиләрни у ашкарилайду.

12 But where shall wisdom be found? and where is the place of understanding?

Бирақ даналиқ нәдин тепилар? Йорутулушниң макани нәдиду?

13 Man knoweth not the price of it; neither is it found in the land of the living.

Инсан балилири униң қиммәтликлигини һеч билмәс, У тирикләрниң зиминидин тепилмас.

14 The depth saith, It is not in me: and the sea saith, It is not with me.

[Йәр] теги: «Мәндә әмәс» дәйду, Деңиз болса: «Мән биләнму биллә әмәстур» дәйду.

15 It cannot be obtained for gold, neither shall silver be weighed for the price of it.

Даналиқни сап алтун билән сетивалғили болмайду, Күмүчниму униң билән бир таразида тартқили болмас.

16 It cannot be valued with the gold of Ophir, with the precious onyx, or the sapphire.

Һәтта Офирда чиқидиған алтун, ақ һеқиқ яки көк яқут биләнму бир таразида тартқили болмайду.

17 The gold and the crystal cannot equal it: and the exchange of it shall not be for jewels of fine gold.

Алтун вә хрусталъниму униң билән селиштурғили болмайду, Есил алтун қача-қучилар униң билән һеч алмаштурулмас.

18 No mention shall be made of coral, or of pearls: for the price of wisdom is above rubies.

У үнчә-марҗан, хрусталъни адәмниң есидин чиқириду; Даналиқни елиш қизил яқутларни елиштин әвзәлдур.

19 The topaz of Cush shall not equal it, neither shall it be valued with pure gold.

Ефиопийәдики сериқ яқут униңға йәтмәс, Сериқ алтунму униң билән бәслишәлмәйду.

20 Where then cometh wisdom? and where is the place of understanding?

Ундақта, даналиқ нәдин тепилиду? Йорутулушниң макани нәдиду?

21 Seeing it is hid from the eyes of all living, and kept close from the fowls of the air.

Чүнки у барлиқ һаят егилириниң көзидин йошурулған, Асмандики учар-қанатлардинму йошурун туриду.

22 Destruction and death say, We have heard the fame of it with our ears.

Һалакәт вә өлүм пәқәтла: «Униң шөһритидин хәвәр алдуқ» дәйду.

23 God understandeth the way of it, and he knoweth its place.

Униң маңған йолини чүшинидиған, Туридиған йерини билидиған пәқәтла бир Худадур.

24 For he looketh to the ends of the earth, and seeth under the whole heaven;

Чүнки Униң көзи йәрниң қәригичә йетиду, У асманниң астидики барлиқ нәрсиләрни көриду.

25 To make the weight for the winds; and he weigheth the waters by measure.

У шамалларниң күчини таразиға салғанда, [Дунияниң] сулирини өлчигәндә,

26 When he made a decree for the rain, and a way for the lightning of the thunder:

Ямғурларға қанунийәт чүшүргинидә, Гүлдүрмаминиң чақмиқиға йолини бекиткинидә,

27 Then did he see it, and declare it; he prepared it, yea, and searched it out.

У чағда У даналиққа қарап уни баян қилған; Уни нәмунә қилип бәлгүлигән; Шундақ, У униң баш-айиғиға қарап чиқип,

28 And to man he said, Behold, the fear of the Lord, that is wisdom; and to depart from evil is understanding.

Инсанға: «Мана, Рәбдин қорқуш даналиқтур; Яманлиқтин жирақлишиш йорутулуштур» — дегән».