Job 11
1 Then answered Zophar the Naamathite, and said,
Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —
2 Should not the multitude of words be answered? and should a man full of talk be justified?
«Гәп мундақ көп турса, уни җавапсиз қалдурғили болмас? Сөзмән киши өзини ақлиса боламду?
3 Should thy lies make men hold their peace? and when thou mockest, shall no man make thee ashamed?
Сениң сәпсәтәлириң көпчиликниң ағзини тувақлиса боламду? Сән мазақ қилип сөзлигәндин кейин, һеч ким бу ишни йүзүңгә салмисунму?
4 For thou hast said, My doctrine is pure, and I am clean in thy eyes.
Чүнки сән: «Мениң әқидилирим саптур, Мән сән [Худаниң] алдида пакмән» — дедиң.
5 But O that God would speak, and open his lips against thee;
Аһ, Тәңри гәп қилсиди! Ағзини ечип сени әйиплисиди!
6 And that he would show thee the secrets of wisdom, that they are double to that which is! Know therefore that God exacteth of thee less than thy iniquity deserveth.
Шундақ қилип У даналиқниң сирлирини саңа ечип бәрсиди! Чүнки даналиқ икки тәрәпликтур! Тәңриниң гунайиңниң хелә бир қисмини көтириветип, улардин өтидиғанлиғини убдан билип қой!
7 Canst thou by searching find out God? canst thou find out the Almighty to perfection?
Сән Тәңрини издигән тәғдирдиму Уни түптин тонуяламсән?! Һәммигә Қадирниң чәксизлигини чүшинип йетәләмсән?
8 It is as high as heaven; what canst thou do? deeper than hell; what canst thou know? (Sheol h7585)
[Бундақ даналиқ] асмандин егиздур, [униңға еришишкә] немә амалиң бар? У тәһтисарадин чоңқурдур, сән немини биләләйсән? (Sheol h7585)
9 The measure of it is longer than the earth, and broader than the sea.
Униң узунлуғи йәр-зиминдин узундур, Кәңлиги деңиз-океанлардин кәңдур.
10 If he shall cut off, and shut up, or gather together, then who can hinder him?
У өтүп кетиветип, адәмни қамиса, уни сораққа чақирса, кимму Уни тосалисун?
11 For he knoweth vain men: he seeth wickedness also; will he not then consider it?
Чүнки У сахта адәмләрни убдан билиду, У тәкшүрмәй турупла алдамчилиқни аллиқачан көрүп болған.
12 For vain man would be wise, though man is born like a wild donkey’s colt.
«Инсан туғулуп бир явайи ешәкниң тәхийигә айланғичә, Надан адәм дана болур!».
13 If thou preparest thy heart, and stretchest out thy hands toward him;
Бирақ сән болсаң, әгәр қәлбиңни тоғрилатсаң, Қолуңни Худаға қарап созсаң,
14 If iniquity is in thy hand, put it far away, and let not wickedness dwell in thy tents.
Қолуңдики қәбиһликни өзүңдин нери қилсаң, Чедирлириңда һеч яманлиқни турғузмисаңла,
15 For then shalt thou lift up thy face without spot; yea, thou shalt be steadfast, and shalt not fear:
Сән у чағда йүзүңни қусурсиз көтирип жүрисән, Тәврәнмәс, қорқунучсиз болисән;
16 Because thou shalt forget thy misery, and remember it as waters that pass away:
Җапайиңни унтуйсән, Һәтта еқип өтүп кәткән суни ойлиғандәк уларни әсләйсән;
17 And thy age shall be clearer than the noonday; thou shalt shine forth, thou shalt be as the morning.
Күнлириң чүштики нурдин йоруқ болиду, Сени һазир қараңғулуқ басқини билән, таңдәк парлақ болисән.
18 And thou shalt be secure, because there is hope; yea, thou shalt dig about thee, and thou shalt take thy rest in safety.
Үмүтүң бар болғачқа, сән һимайигә егә болисән, Сән әтрапиңға хатирҗәм қарап арам елип олтирисән.
19 Also thou shalt lie down, and none shall make thee afraid; yea, many shall make suit to thee.
Раст, сән ятқиниңда, һеч кимниң вәсвәсиси болмайду, Әксичә нурғунлиған кишиләр сениң һиммитиңни издәп келиду.
20 But the eyes of the wicked shall fail, and they shall not escape, and their hope shall be as the giving up of the ghost.
Бирақ рәзилләрниң көзлири нуридин кетиду, Уларға қечишқа һеч йол қалмайду, Уларниң үмүти нәпәси тохташтин ибарәт болиду, халас».
