Hosea 2
1 Say ye to your brethren, Ammi; and to your sisters, Ruhamah.
| به برادران خود عمی بگویید و به خواهران خویش روحامه! | ۱ |
2 Contend with your mother, contend: for she is not my wife, neither am I her husband: let her therefore put away her harlotry out of her sight, and her adulteries from between her breasts;
| محاجه نمایید! با مادرخود محاجه نمایید زیرا که او زن من نیست و من شوهر او نیستم. لهذا زنای خود را از پیش رویش و فاحشگی خویش را از میان پستانهایش رفع بنماید. | ۲ |
3 Lest I strip her naked, and set her as in the day that she was born, and make her as a wilderness, and set her like a dry land, and kill her with thirst.
| مبادا رخت او را کنده، وی را برهنه نمایم و او را مثل روز ولادتش گردانیده، مانندبیابان واگذارم و مثل زمین خشک گردانیده، به تشنگی بکشم. | ۳ |
4 And I will not have mercy upon her children; for they are the children of harlotry.
| و بر پسرانش رحمت نخواهم فرمود چونکه فرزندان زنا می‌باشند. | ۴ |
5 For their mother hath played the harlot: she that conceived them hath done shamefully: for she said, I will go after my lovers, that give me my bread and my water, my wool and my flax, my oil and my drink.
| زیرا مادرایشان زنا نموده و والده ایشان بی‌شرمی کرده است که گفت: «در عقب عاشقان خود که نان وآب و پشم و کتان و روغن و شربت به من داده اندخواهم رفت.» | ۵ |
6 Therefore, behold, I will hedge up thy way with thorns, and make a wall, that she shall not find her paths.
| بنابراین، راه تو را به خارهاخواهم بست و گرد او دیواری بنا خواهم نمود تاراههای خود را نیابد. | ۶ |
7 And she shall follow after her lovers, but she shall not overtake them; and she shall seek them, but shall not find them: then shall she say, I will go and return to my first husband; for then was it better with me than now.
| و هر‌چند عاشقان خود راتعاقب نماید به ایشان نخواهد رسید و هر‌چندایشان را بطلبد نخواهد یافت. پس خواهد گفت: «می‌روم و نزد شوهر نخستین خود برمی گردم زیرا در آنوقت از کنون مرا خوشتر می‌گذشت.» | ۷ |
8 For she did not know that I gave her grain, and wine, and oil, and multiplied her silver and gold, which they prepared for Baal.
| اما او نمی دانست که من بودم که گندم و شیره و روغن را به او می‌دادم و نقره و طلایی را که برای بعل صرف می‌کردند برایش می‌افزودم. | ۸ |
9 Therefore will I return, and take away my grain in its time, and my wine in its season, and I will recover my wool and my flax given to cover her nakedness.
| پس من گندم خود را در فصلش و شیره خویش را درموسمش باز خواهم گرفت و پشم و کتان خود راکه می‌بایست برهنگی او را بپوشاند برخواهم داشت. | ۹ |
10 And now will I uncover her lewdness in the sight of her lovers, and none shall deliver her out of my hand.
| و الان قباحت او را به نظر عاشقانش منکشف خواهم ساخت و احدی او را از دست من نخواهد رهانید. | ۱۰ |
11 I will also cause all her mirth to cease, her feast days, her new moons, and her sabbaths, and all her solemn feasts.
| و تمامی شادی او و عیدهاو هلالها و سبت‌ها و جمیع مواسمش را موقوف خواهم ساخت. | ۱۱ |
12 And I will destroy her vines and her fig trees, of which she hath said, These are my rewards that my lovers have given me: and I will make them a forest, and the beasts of the field shall eat them.
| و موها و انجیرهایش را که گفته بود اینها اجرت من می‌باشد که عاشقانم به من داده‌اند، ویران خواهم ساخت و آنها را جنگل خواهم گردانید تا حیوانات صحرا آنها را بخورند. | ۱۲ |
13 And I will judge her for the days of Baalim, in which she burned incense to them, and she decked herself with her earrings and her jewels, and she went after her lovers, and forgot me, saith the LORD.
| و خداوند می‌گوید که انتقام روزهای بعلیم را از او خواهم کشید که برای آنها بخورمی سوزانید و خویشتن را به گوشوارها وزیورهای خود آرایش داده، از عقب عاشقان خودمی رفت و مرا فراموش کرده بود. | ۱۳ |
14 Therefore, behold, I will allure her, and bring her into the wilderness, and speak kindly to her.
| بنابراین اینک او را فریفته، به بیابان خواهم آورد و سخنان دلاویز به او خواهم گفت. | ۱۴ |
15 And I will give her her vineyards there, and the valley of Achor for a door of hope: and she shall sing there, as in the days of her youth, and as in the day when she came from the land of Egypt.
| و تاکستانهایش را از آنجا به وی خواهم داد و وادی عخور را به دروازه امید (مبدل خواهم ساخت ) و در آنجا مانند ایام جوانی‌اش و مثل روز بیرون آمدنش از زمین مصرخواهد سرایید. | ۱۵ |
16 And it shall be at that day, saith the LORD, that thou shalt call me Ishi; and shalt call me no more Baali.
| و خداوند می‌گوید که «در آن روز مراایشی (یعنی شوهر من ) خواهد خواند و دیگر مرابعلی نخواهد گفت، | ۱۶ |
17 For I will take away the names of Baalim out of her mouth, and they shall no more be remembered by their name.
| زیرا که نامهای بعلیم را ازدهانش دور خواهم کرد که بار دیگر به نامهای خود مذکور نشوند. | ۱۷ |
18 And in that day will I make a covenant for them with the beasts of the field, and with the fowls of heaven, and with the creeping things of the ground: and I will break the bow and the sword and the battle out of the earth, and will make them to lie down in safety.
| و در آن روز به جهت ایشان با حیوانات صحرا و مرغان هوا و حشرات زمین عهد خواهم بست و کمان و شمشیر و جنگ را از زمین خواهم شکست و ایشان را به امنیت خواهم خوابانید. | ۱۸ |
19 And I will betroth thee to me for ever; yea, I will betroth thee to me in righteousness, and in judgment, and in lovingkindness, and in mercies.
| و تو را تا به ابد نامزد خودخواهم ساخت و تو را به عدالت و انصاف و رافت و رحمانیت نامزد خود خواهم گردانید. | ۱۹ |
20 I will even betroth thee to me in faithfulness: and thou shalt know the LORD.
| وچون تو را به امانت نامزد خود ساختم آنگاه یهوه را خواهی شناخت.» | ۲۰ |
21 And it shall come to pass in that day, I will hear, saith the LORD, I will hear the heavens, and they shall hear the earth;
| و خداوند می‌گوید: «من خطاب خواهم کرد، آسمانها را خطاب خواهم کرد و آنها زمین راخطاب خواهند کرد. | ۲۱ |
22 And the earth shall hear the grain, and the wine, and the oil; and they shall hear Jezreel.
| و زمین گندم و شیره وروغن را خطاب خواهد کرد و آنها یزرعیل راخطاب خواهند کرد. | ۲۲ |
23 And I will sow her to me in the earth; and I will have mercy upon her that had not obtained mercy; and I will say to them who were not my people, Thou art my people; and they shall say, Thou art my God.
| و او را برای خود درزمین خواهم کشت و بر لوروحامه رحمت خواهم فرمود و به لوعمی خواهم گفت تو قوم من هستی و او جواب خواهد داد تو خدای من می‌باشی.» | ۲۳ |
