Deuteronomy 19

1 When the LORD thy God hath cut off the nations, whose land the LORD thy God giveth thee, and thou succeedest them, and dwellest in their cities, and in their houses;

۱ وقتی که خدایت این امتها را که یهوه، خدایت، زمین ایشان را به تو می‌دهدمنقطع سازد، و تو وارث ایشان شده، در شهرها وخانه های ایشان ساکن شوی،

2 Thou shalt set apart three cities for thee in the midst of thy land, which the LORD thy God giveth thee to possess it.

۲ پس سه شهر رابرای خود در میان زمینی که یهوه، خدایت، به جهت ملکیت به تو می‌دهد، جدا کن.

3 Thou shalt prepare thee a way, and divide the bounds of thy land, which the LORD thy God giveth thee to inherit, into three parts, that every slayer may flee there.

۳ شاهراه رابرای خود درست کن، و حدود زمین خود را که یهوه خدایت برای تو تقسیم می‌کند، سه قسمت کن، تا هر قاتلی در آنجا فرار کند.

4 And this is the case of the slayer, who shall flee there, that he may live: Whoever killeth his neighbour unintentionally, whom he hated not in time past;

۴ و این است حکم قاتلی که به آنجا فرار کرده، زنده ماند، هر‌که همسایه خود را نادانسته بکشد، و قبل از آن از او بغض نداشت.

5 As when a man goeth into the forest with his neighbour to hew wood, and his hand maketh a stroke with the axe to cut down the tree, and the head slippeth from the helve, and falleth upon his neighbour, that he dieth; he shall flee to one of these cities, and live:

۵ مثل کسی‌که باهمسایه خود برای بریدن درخت در جنگل برود، و دستش برای قطع نمودن درخت تبر را بلند کند، و آهن از دسته بیرون رفته، به همسایه‌اش بخوردتا بمیرد، پس به یکی از آن شهرها فرار کرده، زنده ماند.

6 Lest the avenger of blood shall pursue the slayer, while his heart is hot, and overtake him, because the way is long, and slay him; though he was not worthy of death, inasmuch as he hated him not in time past.

۶ مبادا ولی خون وقتی که دلش گرم است قاتل را تعاقب کند، و به‌سبب مسافت راه به وی رسیده، او را بکشد، و او مستوجب موت نباشد، چونکه او را پیشتر بغض نداشت.

7 Therefore I command thee, saying, Thou shalt set apart three cities for thee.

۷ از این جهت من تو را امر فرموده، گفتم برای خود سه شهر جداکن.

8 And if the LORD thy God shall enlarge thy land, as he hath sworn to thy fathers, and give thee all the land which he promised to give to thy fathers;

۸ و اگر یهوه، خدایت، حدود تو را به طوری که به پدرانت قسم خورده است وسیع گرداند، وتمامی زمین را به تو عطا فرماید، که به دادن آن به پدرانت وعده داده است،

9 If thou shalt keep all these commandments to do them, which I command thee this day, to love the LORD thy God, and to walk ever in his ways; then shalt thou add three cities more for thee, besides these three:

۹ و اگر تمامی این اوامررا که من امروز به تو می‌فرمایم نگاه داشته، بجا آوری که یهوه خدای خود را دوست داشته، به طریقهای او دائم سلوک نمایی، آنگاه سه شهردیگر بر این سه برای خود مزید کن.

10 That innocent blood may not be shed in thy land, which the LORD thy God giveth thee for an inheritance, and so blood be upon thee.

۱۰ تا خون بی‌گناه در زمینی که یهوه خدایت برای ملکیت به تو می‌دهد، ریخته نشود، و خون بر گردن تونباشد.

11 But if any man shall hate his neighbour, and lie in wait for him, and rise up against him, and smite him mortally that he dieth, and he shall flee into one of these cities:

۱۱ لیکن اگر کسی همسایه خود را بغض داشته، در کمین او باشد و بر او برخاسته، او راضرب مهلک بزند که بمیرد، و به یکی از این شهرها فرار کند،

12 Then the elders of his city shall send and bring him from there, and deliver him into the hand of the avenger of blood, that he may die.

۱۲ آنگاه مشایخ شهرش فرستاده، او را از آنجا بگیرند، و او را به‌دست ولی خون تسلیم کنند، تا کشته شود.

13 Thy eye shall not pity him, but thou shall remove the guilt of innocent blood from Israel, that it may be well with thee.

۱۳ چشم تو بر اوترحم نکند، تا خون بی‌گناهی را از اسرائیل دورکنی، و برای تو نیکو باشد.

14 Thou shalt not remove thy neighbour’s landmark, which they of old time have set in thy inheritance, which thou shalt inherit in the land that the LORD thy God giveth thee to possess it.

۱۴ حد همسایه خود را که پیشینیان گذاشته‌اند، در ملک تو که به‌دست تو خواهد آمد، در زمینی که یهوه خدایت برای تصرفش به تومی دهد، منتقل مساز.

15 One witness shall not rise up against a man for any iniquity, or for any sin, in any sin that he sinneth: at the mouth of two witnesses, or at the mouth of three witnesses, shall the matter be established.

۱۵ یک شاهد بر کسی برنخیزد، به هر تقصیر وهر گناه از جمیع گناهانی که کرده باشد، به گواهی دو شاهد یا به گواهی سه شاهد هر امری ثابت شود.

16 If a false witness shall rise up against any man to testify against him that which is wrong;

۱۶ اگر شاهد کاذبی بر کسی برخاسته، به معصیتش شهادت دهد،

17 Then both the men, between whom the controversy is, shall stand before the LORD, before the priests and the judges, who shall be in those days;

۱۷ آنگاه هر دو شخصی که منازعه در میان ایشان است، به حضور خداوندو به حضور کاهنان و داورانی که در آن زمان باشند، حاضر شوند.

18 And the judges shall make diligent inquisition: and, behold, if the witness is a false witness, and hath testified falsely against his brother;

۱۸ و داوران، نیکو تفحص نمایند، و اینک اگر شاهد، شاهد کاذب است و بربرادر خود شهادت دروغ داده باشد،

19 Then shall ye do to him, as he had thought to do to his brother: so shalt thou remove the evil from among you.

۱۹ پس به طوری که او خواست با برادر خود عمل نماید با او همان طور رفتار نمایند، تا بدی را از میان خوددور نمایی.

20 And those who remain shall hear, and fear, and shall henceforth commit no more any such evil among you.

۲۰ و چون بقیه مردمان بشنوند، خواهند ترسید، و بعد از آن مثل این کار زشت درمیان شما نخواهند کرد.

21 And thy eye shall not pity; but life shall go for life, eye for eye, tooth for tooth, hand for hand, foot for foot.

۲۱ و چشم تو ترحم نکند، جان به عوض جان، و چشم به عوض چشم، و دندان به عوض دندان، و دست به عوض دست و پا به عوض پا.