Deuteronomy 18

1 The priests the Levites, and all the tribe of Levi, shall have no part nor inheritance with Israel: they shall eat the offerings of the LORD made by fire, and his inheritance.

۱ لاویان کهنه و تمامی سبط لاوی راحصه و نصیبی با اسرائیل نباشد.

2 Therefore shall they have no inheritance among their brethren: the LORD is their inheritance, as he hath said to them.

۲ پس ایشان در میان برادران خود نصیب نخواهندداشت. خداوند نصیب ایشان است، چنانکه به ایشان گفته است.

3 And this shall be the priest’s due from the people, from them that offer a sacrifice, whether ox or sheep; and they shall give to the priest the shoulder, and the two cheeks, and the stomach.

۳ و حق کاهنان از قوم، یعنی از آنانی که قربانی، خواه از گاو و خواه از گوسفندمی گذرانند، این است که دوش و دو بنا گوش وشکنبه را به کاهن بدهند.

4 The firstfruit also of thy grain, of thy wine, and of thy oil, and the first of the fleece of thy sheep, shalt thou give him.

۴ و نوبر غله و شیره وروغن خود و اول چین پشم گوسفند خود را به اوبده،

5 For the LORD thy God hath chosen him out of all thy tribes, to stand to minister in the name of the LORD, him and his sons for ever.

۵ زیرا که یهوه، خدایت، او را از همه اسباطت برگزیده است، تا او و پسرانش همیشه بایستند و به نام خداوند خدمت نمایند.

6 And if a Levite shall come from any of thy gates out of all Israel, where he sojourned, and come with all the desire of his mind to the place which the LORD shall choose;

۶ و اگر احدی از لاویان از یکی ازدروازه هایت از هر جایی در اسرائیل که در آنجاساکن باشد آمده، به تمامی آرزوی دل خود به مکانی که خداوند برگزیند، برسد،

7 Then he shall minister in the name of the LORD his God, as all his brethren the Levites do, who stand there before the LORD.

۷ پس به نام یهوه خدای خود، مثل سایر برادرانش از لاویانی که در آنجا به حضور خداوند می‌ایستند، خدمت نماید.

8 They shall have like portions to eat, beside that which cometh of the sale of their fathers’ estates.

۸ حصه های برابر بخورند، سوای آنچه ازارثیت خود بفروشد.

9 When thou art come into the land which the LORD thy God giveth thee, thou shalt not learn to do after the abominations of those nations.

۹ چون به زمینی که یهوه، خدایت، به تومی دهد داخل شوی، یاد مگیر که موافق رجاسات آن امتها عمل نمایی.

10 There shall not be found among you any one that maketh his son or his daughter to pass through the fire, or that useth divination, or an observer of times, or an enchanter, or a witch,

۱۰ و در میان تو کسی یافت نشود که پسر یا دختر خود را از آتش بگذرانند، ونه فالگیر و نه غیب گو و نه افسونگر و نه جادوگر،

11 Or a charmer, or a consulter with mediums, or a wizard, or one who calls up the dead.

۱۱ و نه ساحر و نه سوال کننده از اجنه و نه رمال ونه کسی‌که از مردگان مشورت می‌کند.

12 For all that do these things are an abomination to the LORD: and because of these abominations the LORD thy God doth drive them out from before thee.

۱۲ زیرا هرکه این کارها را کند، نزد خداوند مکروه است وبه‌سبب این رجاسات، یهوه، خدایت، آنها را ازحضور تو اخراج می‌کند.

13 Thou shalt be perfect with the LORD thy God.

۱۳ نزد یهوه، خدایت، کامل باش.

14 For these nations, which thou shalt possess, hearkened to observers of times, and to diviners: but as for thee, the LORD thy God hath not permitted thee so to do.

۱۴ زیرا این امتهایی که تو آنها را بیرون می‌کنی به غیب گویان و فالگیران گوش می‌گیرند، و اما یهوه، خدایت، تو را نمی گذارد که چنین بکنی.

15 The LORD thy God will raise up to thee a Prophet from the midst of thee, of thy brethren, like me; to him ye shall hearken;

۱۵ یهوه، خدایت، نبی‌ای را از میان تو ازبرادرانت، مثل من برای تو مبعوث خواهدگردانید، او را بشنوید.

16 According to all that thou didst desire of the LORD thy God in Horeb in the day of the assembly, saying, Let me not hear again the voice of the LORD my God, neither let me see this great fire any more, that I may not die.

۱۶ موافق هر‌آنچه درحوریب در روز اجتماع از یهوه خدای خودمسالت نموده، گفتی: «آواز یهوه خدای خود رادیگر نشنوم، و این آتش عظیم را دیگر نبینم، مبادابمیرم.»

17 And the LORD said to me, They have well spoken of that which they have spoken.

۱۷ و خداوند به من گفت: «آنچه گفتندنیکو گفتند.

18 I will raise up to them a Prophet from among their brethren, like thee, and will put my words in his mouth; and he shall speak to them all that I shall command him.

۱۸ نبی‌ای را برای ایشان از میان برادران ایشان مثل تو مبعوث خواهم کرد، و کلام خود را به دهانش خواهم گذاشت و هر‌آنچه به اوامر فرمایم به ایشان خواهد گفت.

19 And it shall come to pass, that whoever will not hearken to my words which he shall speak in my name, I will require it of him.

۱۹ و هر کسی‌که سخنان مرا که او به اسم من گوید نشنود، من ازاو مطالبه خواهم کرد.

20 But the prophet, who shall presume to speak a word in my name, which I have not commanded him to speak, or that shall speak in the name of other gods, even that prophet shall die.

۲۰ و اما نبی‌ای که جسارت نموده، به اسم من سخن گوید که به گفتنش امرنفرمودم، یا به اسم خدایان غیر سخن گوید، آن نبی البته کشته شود.»

21 And if thou shalt say in thy heart, How shall we know the word which the LORD hath not spoken?

۲۱ و اگر در دل خود گویی: «سخنی را که خداوند نگفته است، چگونه تشخیص نماییم.»

22 When a prophet speaketh in the name of the LORD, if the thing doth not follow, nor come to pass, that is the thing which the LORD hath not spoken, but the prophet hath spoken it presumptuously: thou shalt not be afraid of him.

۲۲ هنگامی که نبی به اسم خداوند سخن گوید، اگر آن چیز واقع نشود و به انجام نرسد، این امری است که خداوند نگفته است، بلکه آن نبی آن را از روی تکبر گفته است. پس از او نترس.