Acts 22
1 Men, brethren, and fathers, hear ye my defence which I make now to you.
హే పితృగణా హే భ్రాతృగణాః, ఇదానీం మమ నివేదనే సమవధత్త|
2 And when they heard that he spoke to them in the Hebrew language, they kept the more silence: and he saith, )
తదా స ఇబ్రీయభాషయా కథాం కథయతీతి శ్రుత్వా సర్వ్వే లోకా అతీవ నిఃశబ్దా సన్తోఽతిష్ఠన్|
3 I am verily a man who is a Jew, born in Tarsus, a city in Cilicia, yet brought up in this city at the feet of Gamaliel, and taught according to the perfect manner of the law of the fathers, being zealous toward God, as ye all are this day.
పశ్చాత్ సోఽకథయద్ అహం యిహూదీయ ఇతి నిశ్చయః కిలికియాదేశస్య తార్షనగరం మమ జన్మభూమిః, ఏతన్నగరీయస్య గమిలీయేలనామ్నోఽధ్యాపకస్య శిష్యో భూత్వా పూర్వ్వపురుషాణాం విధివ్యవస్థానుసారేణ సమ్పూర్ణరూపేణ శిక్షితోఽభవమ్ ఇదానీన్తనా యూయం యాదృశా భవథ తాదృశోఽహమపీశ్వరసేవాయామ్ ఉద్యోగీ జాతః|
4 And I persecuted this way to the death, binding and delivering into prisons both men and women.
మతమేతద్ ద్విష్ట్వా తద్గ్రాహినారీపురుషాన్ కారాయాం బద్ధ్వా తేషాం ప్రాణనాశపర్య్యన్తాం విపక్షతామ్ అకరవమ్|
5 As also the high priest doth bear me witness, and all the council of the elders: from whom also I received letters to the brethren, and went to Damascus, to bring them who were there bound to Jerusalem, to be punished.
మహాయాజకః సభాసదః ప్రాచీనలోకాశ్చ మమైతస్యాః కథాయాః ప్రమాణం దాతుం శక్నువన్తి, యస్మాత్ తేషాం సమీపాద్ దమ్మేషకనగరనివాసిభ్రాతృగణార్థమ్ ఆజ్ఞాపత్రాణి గృహీత్వా యే తత్ర స్థితాస్తాన్ దణ్డయితుం యిరూశాలమమ్ ఆనయనార్థం దమ్మేషకనగరం గతోస్మి|
6 And it came to pass, that, as I was on my journey, and had come near to Damascus about noon, suddenly there shone from heaven a great light around me.
కిన్తు గచ్ఛన్ తన్నగరస్య సమీపం ప్రాప్తవాన్ తదా ద్వితీయప్రహరవేలాయాం సత్యామ్ అకస్మాద్ గగణాన్నిర్గత్య మహతీ దీప్తి ర్మమ చతుర్దిశి ప్రకాశితవతీ|
7 And I fell to the ground, and heard a voice saying to me, Saul, Saul, why persecutest thou me?
తతో మయి భూమౌ పతితే సతి, హే శౌల హే శౌల కుతో మాం తాడయసి? మామ్ప్రతి భాషిత ఏతాదృశ ఏకో రవోపి మయా శ్రుతః|
8 And I answered, Who art thou, Lord? And he said to me, I am Jesus of Nazareth, whom thou persecutest.
తదాహం ప్రత్యవదం, హే ప్రభే కో భవాన్? తతః సోఽవాదీత్ యం త్వం తాడయసి స నాసరతీయో యీశురహం|
9 And they that were with me saw indeed the light, and were afraid; but they heard not the voice of him that spoke to me.
మమ సఙ్గినో లోకాస్తాం దీప్తిం దృష్ట్వా భియం ప్రాప్తాః, కిన్తు మామ్ప్రత్యుదితం తద్వాక్యం తే నాబుధ్యన్త|
10 And I said, What shall I do, Lord? And the Lord said to me, Arise, and go into Damascus; and there it shall be told thee concerning all things which are appointed for thee to do.
తతః పరం పృష్టవానహం, హే ప్రభో మయా కిం కర్త్తవ్యం? తతః ప్రభురకథయత్, ఉత్థాయ దమ్మేషకనగరం యాహి త్వయా యద్యత్ కర్త్తవ్యం నిరూపితమాస్తే తత్ తత్ర త్వం జ్ఞాపయిష్యసే|
11 And when I could not see for the glory of that light, being led by the hand of them that were with me, I came into Damascus.
అనన్తరం తస్యాః ఖరతరదీప్తేః కారణాత్ కిమపి న దృష్ట్వా సఙ్గిగణేన ధృతహస్తః సన్ దమ్మేషకనగరం వ్రజితవాన్|
12 And one Ananias, a devout man according to the law, having a good report of all the Jews who dwelt there,
తన్నగరనివాసినాం సర్వ్వేషాం యిహూదీయానాం మాన్యో వ్యవస్థానుసారేణ భక్తశ్చ హనానీయనామా మానవ ఏకో
13 Came to me, and stood, and said to me, Brother Saul, receive thy sight. And the same hour I looked up upon him.
మమ సన్నిధిమ్ ఏత్య తిష్ఠన్ అకథయత్, హే భ్రాతః శౌల సుదృష్టి ర్భవ తస్మిన్ దణ్డేఽహం సమ్యక్ తం దృష్టవాన్|
14 And he said, The God of our fathers hath chosen thee, that thou shouldest know his will, and see that Just One, and shouldest hear the voice of his mouth.
తతః స మహ్యం కథితవాన్ యథా త్వమ్ ఈశ్వరస్యాభిప్రాయం వేత్సి తస్య శుద్ధసత్త్వజనస్య దర్శనం ప్రాప్య తస్య శ్రీముఖస్య వాక్యం శృణోషి తన్నిమిత్తమ్ అస్మాకం పూర్వ్వపురుషాణామ్ ఈశ్వరస్త్వాం మనోనీతం కృతవానం|
15 For thou shalt be his witness to all men of what thou hast seen and heard.
యతో యద్యద్ అద్రాక్షీరశ్రౌషీశ్చ సర్వ్వేషాం మానవానాం సమీపే త్వం తేషాం సాక్షీ భవిష్యసి|
16 And now why tarriest thou? arise, and be baptized, and wash away thy sins, calling on the name of the Lord.
అతఏవ కుతో విలమ్బసే? ప్రభో ర్నామ్నా ప్రార్థ్య నిజపాపప్రక్షాలనార్థం మజ్జనాయ సముత్తిష్ఠ|
17 And it came to pass, that, when I had come again to Jerusalem, even while I prayed in the temple, I was in a trance;
తతః పరం యిరూశాలమ్నగరం ప్రత్యాగత్య మన్దిరేఽహమ్ ఏకదా ప్రార్థయే, తస్మిన్ సమయేఽహమ్ అభిభూతః సన్ ప్రభూం సాక్షాత్ పశ్యన్,
18 And saw him saying to me, Make haste, and depart quickly from Jerusalem: for they will not receive thy testimony concerning me.
త్వం త్వరయా యిరూశాలమః ప్రతిష్ఠస్వ యతో లోకామయి తవ సాక్ష్యం న గ్రహీష్యన్తి, మామ్ప్రత్యుదితం తస్యేదం వాక్యమ్ అశ్రౌషమ్|
19 And I said, Lord, they know that I imprisoned and beat in every synagogue them that believed on thee:
తతోహం ప్రత్యవాదిషమ్ హే ప్రభో ప్రతిభజనభవనం త్వయి విశ్వాసినో లోకాన్ బద్ధ్వా ప్రహృతవాన్,
20 And when the blood of thy martyr Stephen was shed, I also was standing by, and consenting to his death, and kept the raiment of them that slew him.
తథా తవ సాక్షిణః స్తిఫానస్య రక్తపాతనసమయే తస్య వినాశం సమ్మన్య సన్నిధౌ తిష్ఠన్ హన్తృలోకానాం వాసాంసి రక్షితవాన్, ఏతత్ తే విదుః|
21 And he said to me, Depart: for I will send thee far away to the Gentiles.
తతః సోఽకథయత్ ప్రతిష్ఠస్వ త్వాం దూరస్థభిన్నదేశీయానాం సమీపం ప్రేషయిష్యే|
22 And they hearkened to him until this word, and then lifted up their voices, and said, Away with such a fellow from the earth: for it is not fit that he should live.
తదా లోకా ఏతావత్పర్య్యన్తాం తదీయాం కథాం శ్రుత్వా ప్రోచ్చైరకథయన్, ఏనం భూమణ్డలాద్ దూరీకురుత, ఏతాదృశజనస్య జీవనం నోచితమ్|
23 And as they cried out, and cast off their clothes, and threw dust into the air,
ఇత్యుచ్చైః కథయిత్వా వసనాని పరిత్యజ్య గగణం ప్రతి ధూలీరక్షిపన్
24 The chief captain commanded him to be brought into the barracks, and bade that he should be examined by scourging; that he might know for what cause they cried so against him.
తతః సహస్రసేనాపతిః పౌలం దుర్గాభ్యన్తర నేతుం సమాదిశత్| ఏతస్య ప్రతికూలాః సన్తో లోకాః కిన్నిమిత్తమ్ ఏతావదుచ్చైఃస్వరమ్ అకుర్వ్వన్, ఏతద్ వేత్తుం తం కశయా ప్రహృత్య తస్య పరీక్షాం కర్త్తుమాదిశత్|
25 And as they bound him with thongs, Paul said to the centurion that stood by, Is it lawful for you to scourge a man that is a Roman, and uncondemned?
పదాతయశ్చర్మ్మనిర్మ్మితరజ్జుభిస్తస్య బన్ధనం కర్త్తుముద్యతాస్తాస్తదానీం పౌలః సమ్ముఖస్థితం శతసేనాపతిమ్ ఉక్తవాన్ దణ్డాజ్ఞాయామ్ అప్రాప్తాయాం కిం రోమిలోకం ప్రహర్త్తుం యుష్మాకమ్ అధికారోస్తి?
26 When the centurion heard that, he went and told the chief captain, saying, Take heed what thou doest: for this man is a Roman.
ఏనాం కథాం శ్రుత్వా స సహస్రసేనాపతేః సన్నిధిం గత్వా తాం వార్త్తామవదత్ స రోమిలోక ఏతస్మాత్ సావధానః సన్ కర్మ్మ కురు|
27 Then the chief captain came, and said to him, Tell me, art thou a Roman? He said, Yea.
తస్మాత్ సహస్రసేనాపతి ర్గత్వా తమప్రాక్షీత్ త్వం కిం రోమిలోకః? ఇతి మాం బ్రూహి| సోఽకథయత్ సత్యమ్|
28 And the chief captain answered, With a great sum I obtained this freedom. And Paul said, But I was free born.
తతః సహస్రసేనాపతిః కథితవాన్ బహుద్రవిణం దత్త్వాహం తత్ పౌరసఖ్యం ప్రాప్తవాన్; కిన్తు పౌలః కథితవాన్ అహం జనునా తత్ ప్రాప్తోఽస్మి|
29 Then immediately they departed from him who were about to examine him: and the chief captain also was afraid, after he knew that he was a Roman, and because he had bound him.
ఇత్థం సతి యే ప్రహారేణ తం పరీక్షితుం సముద్యతా ఆసన్ తే తస్య సమీపాత్ ప్రాతిష్ఠన్త; సహస్రసేనాపతిస్తం రోమిలోకం విజ్ఞాయ స్వయం యత్ తస్య బన్ధనమ్ అకార్షీత్ తత్కారణాద్ అబిభేత్|
30 On the next day, because he would have known the certainty why he was accused by the Jews, he loosed him from his bands, and commanded the chief priests and all their council to appear, and brought Paul down, and set him before them.
యిహూదీయలోకాః పౌలం కుతోఽపవదన్తే తస్య వృత్తాన్తం జ్ఞాతుం వాఞ్ఛన్ సహస్రసేనాపతిః పరేఽహని పౌలం బన్ధనాత్ మోచయిత్వా ప్రధానయాజకాన్ మహాసభాయాః సర్వ్వలోకాశ్చ సముపస్థాతుమ్ ఆదిశ్య తేషాం సన్నిధౌ పౌలమ్ అవరోహ్య స్థాపితవాన్|
